ประสบการณ์โคตร "แย่"

ประมาณ 4 ทุ้ม ผมรู้สึกป่วย เลยคิดว่า ไป เซเว่นซื้อโจ๊กสักหน่อย แต่ว่า มันต้องข้ามถนน ผมรู้ว่าเวลานี้ รถ ค่อนข้างน้อย ผมสามารถ วิ่งผ่านไปได้ แต่ผมก็เลืกที่จะกดปุ่มไฟ จราจร และรอเวลา จนกระทั่งไฟเขียวมา ผมก็ยังรอให้แน่ใจว่ารถหยุด รออยู่สองวินะครับ เห็นแล้วด้วยว่ารถใหญ่จอด ประมาณ 7 - 8 คัน พอผมมั่นใจแล้วว่า ไปได้ ผมเลยเลื่อกที่จะวิ่ง แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิด มีรถจักรยานยนต์ ขับผ่านหน้าผม อย่างเร็ว ประมาณสัก 40 ถึง 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ตอนนั้นผมสัมผัสได้เลยว่า หัวเข่าของผมสัมผัสกับขอบรถเขา ถ้าผมเคลื่อนที่เร็วกว่านี้สักนิ ผมคงไม่ได้มานั่งพิมพ์ตรงนี้แน่ ผมบอกตรงๆว่าตอนนั้นผมโกธรมากๆ ตอนนี้คุณกรี๊ด ผมเข้าใจเลยว่า คุณอาจจะไม่ได้ดูไฟแดง หรือเตรียมใจที่จะฝ่าไฟแดง ผมเดาว่าคุณคงไม่มีใบขับขี่ ผมเดินกุมหน้าอดตัวเองแน่น หัวผมปวดจากอาหารไข้อยู้แล้ว ยัง ต้องมารู้สึก ไม่รู้สิ ผมอธิบายไม่ถูก มันเจ็บ ทั้งๆที่ไม่ได้ชน ผมถามกับตัวเอง ทำไหมเรื่องพวกนีต้องเกิดขึ้น และอีกสารพัดคำถาม

ข้างบนคือเรื่องร่วที่โครตจะแย่ และ ไปการระบายของผมส่วนหนึ่ง ที่ผมอาจจะพูดและถามคือ "ทำไหม" ทำไหมต้องทำอย่างงั้นครับ แค่การจอดรถไฟแดง แค่ 11 วินาที มันยากกว่าการต้องนอนรักษาตัวเหรอครับ? ผมแค่ไม่เข้าใจ ผมยอมรับเลยว่าการโมโหไปก็ไม่ได้อะไร แต่ขอร้องละครับ ถ้าคุณรู้ตัวว่าคุณอยู่ในเรื่องราวนี้ ขอร้องละครับ ช่วยจำเรื่องที่เกิดขึ้นให้ขึ้นใจ และอย่าทำอย่างงั้นอีก ช่วยทำสิ่งที่แม้ เด็กประถม ก็รู้ด้วยเถอะครับ และผมมั่นใจว่าทั้งคุณและผมก็ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้บานปลาย เพราะงั้น ช่วยปรับปรุงตัวด้วยนะครับ