คัมภีร์สมันตปาสาทิกา หน้า168 (e-book ไฟล์pdf.)
"วินัย ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่สังวร(ความสำรวม),
สังวรย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่อวิปปฏิสาร(ความไม่เดือดร้อน),
อวิปปฏิสาร ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ความแก่ปราโมทย์,
ปราโมทย์ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ปีติ(ความอิ่มใจ),
ปีติ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ปัสสัทธิ(ความสงบ),
ปัสสัทธิ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่สุข,
สุข ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่สมาธิ(ความตั้งใจมั่น),
สมาธิ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ยถาภูตญาณทัสสนะ(ความรู้เห็นตามเป็นจริง),
ยถาภูตญาณทัสสนะ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่นิพพิทา(ความเบื่อหน่าย),
นิพพิทา ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่วิราคะ(ความสำรอกกิเลส),
วิราคะ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่วิมุตติ(ความหลุดพ้น),
วิมุตติ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่วิมุตติญาณทัสสนะ(ความรู้เห็นความหลุดพ้น),
วิมุตติญาณทัสสนะ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่อนุปาทาปรินิพพาน(ความดับสนิทหาเชื้อมิได้),
การกล่าว การปรึกษา กิริยานั่งใกล้ ความเงี่ยโสตลงสดับ แต่ละอย่างๆมีอนุปาทาปรินิพพาน คือ ความพ้นพิเศษแห่งจิต ไม่ถือมั่น นั่นเป็นผล."
วิปัสสนา ทำให้รู้เห็นตามเป็นจริง ความรู้เห็นตามเป็นจริง ทำให้หลุดพ้น
"วินัย ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่สังวร(ความสำรวม),
สังวรย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่อวิปปฏิสาร(ความไม่เดือดร้อน),
อวิปปฏิสาร ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ความแก่ปราโมทย์,
ปราโมทย์ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ปีติ(ความอิ่มใจ),
ปีติ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ปัสสัทธิ(ความสงบ),
ปัสสัทธิ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่สุข,
สุข ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่สมาธิ(ความตั้งใจมั่น),
สมาธิ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่ยถาภูตญาณทัสสนะ(ความรู้เห็นตามเป็นจริง),
ยถาภูตญาณทัสสนะ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่นิพพิทา(ความเบื่อหน่าย),
นิพพิทา ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่วิราคะ(ความสำรอกกิเลส),
วิราคะ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่วิมุตติ(ความหลุดพ้น),
วิมุตติ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่วิมุตติญาณทัสสนะ(ความรู้เห็นความหลุดพ้น),
วิมุตติญาณทัสสนะ ย่อมมีเพื่อประโยชน์แก่อนุปาทาปรินิพพาน(ความดับสนิทหาเชื้อมิได้),
การกล่าว การปรึกษา กิริยานั่งใกล้ ความเงี่ยโสตลงสดับ แต่ละอย่างๆมีอนุปาทาปรินิพพาน คือ ความพ้นพิเศษแห่งจิต ไม่ถือมั่น นั่นเป็นผล."