ก็รู้ตัวว่าผิด แต่เราไม่มีสิทธิ์เลือกเลยหรอ

ตอนนี้เราเรียน เเต่เราไม่มีเพื่อนไม่มีใครคบเป็นเพราะตัวเองเข้าหาใครไม่เป็นก็ว่าได้ แต่เราเคยมีเพื่อนน่ะ เป็นกลุ่มเลยแหละและรู้สึกดีมากที่ได้เป็นเพื่อนกันพอมาวันนึงเพื่อนไม่ยอมคุยด้วย เราก็ไม่รู้สาเหตุเกิดจากอะไรเราพูดได้เลยว่าเราไม่เคยทำอะไรให้ใครเลยความรู้สึกที่คิดอยู่คือเราทำอะไรผิดทุกวันนี้ก็หาคำตอบไม่ได้ จนทำให้เราขาดความมั่นใจในการเข้าหาเพื่อนสักคน ไม่มีเพื่อนงานกลุ่มก็ต้องทำคนเดียวอะไรก็ทำคนเดียวเหมือนคนไร้ตัวตนและมันก็ดำเนินแบบนี้มาเรื่อยๆ และเราก็ขาด รร. เป็นว่าเล่นเพราะมา รร. ทีไรรู้สึกไม่มีความสุขเราเลยอยากย้ายแต่ไม่มีใครยอมเราเลยขาด รร. บ่อยจนขนาดว่าครูเรียกเข้าห้องปกครอง เราคุยกับแม่กับขอย้ายน่ะเพราะเราไม่ไหวจริงๆ เราหาเงินเรียนเองน่ะ แต่เรากลับไม่มีสิทธิ์ในการตัดสินใจในเรื่องตัวเองเลย ก็มีบ้างที่ขอตังพ่อแม่แต่ก็ไม่บ่อย แต่กลับทำไรไม่ได้เลย