ยังตั้งได้อีกกระทู้นึง เผื่อนึกอะไรออก
เล่นบราวเซอร์ไม่ค่อยได้ดั่งใจ เสียเวลารอมาก ๆ เพราะเปิดโปรแกรม เปิดแท็บเยอะ เลยจะมาลาเธอละ ส่งเธอเข้านอนผ่านกระทู้นี้เลย อีก 6 ชั่วโมง ที่เหลือของวันนี้ ให้ได้เป็นเวลาทำงาน
แม่ได้ต้นไม้จากไหน จำไม่ได้แล้ว เดากันว่า น่าจะเป็นชมพู่ใด ชมพู่หนึ่ง แต่ว่าเคยปลูกชมพู่มะเหมี่ยวแล้ว ใบไม่เหมือนกันเลย รอมาได้ 2 - 3 ปี กระมัง มันก็ออกผล แม่เลยถ่ายรูปแล้วเสิร์ชดู เหมือนจะชื่อว่า บักเหลียง เป็นผลไม้ทางอีสาน กินได้ทั้งเนื้อ และเม็ดจะมีรสมัน
แม่เลยเอาอันที่ผ่าครึ่งมาให้ฉันลองชิมดู ฉันเห็นทรงรกเม็ด ก็ เอ๊ะ! นี่มะดันหนิ (ส่วนใหญ่เคยกินแต่แบบดอง โดยเฉพาะยี่ห้อ วรพร ซื้อจาก 7-11) แม่ว่าไหน ๆ ชิมเนื้อแล้ว ก็ชิมเม็ดไปด้วยเลย ฉันก็ว่ามันฝาด ๆ
แม่ไม่เชื่อ เลยเรียกฉันไปที่ต้นอีกที เอามือถือถ่ายผล แล้วเสิร์ช ก็ได้คำตอบประมาณว่า เสาวรสฝรั่งยักษ์ ฉันเลยว่า ถ่ายทรงพุ่ม สรุปว่าเป็นมะดันจริง ๆ
ถือเป็นของเล่นใหม่ สำหรับครัวบ้านฉันเลย มีผลมะดันสดอยู่ใกล้ตัว นี่วางแผนจะ ต้มกะทิสายบัวปลาทูมะดัน น้ำพริกกะปิมะดัน ไก่ปิ้งไม้มะดัน (เลียนแบบของห้วยทับทัน เขา) ฯลฯ
อีกทั้งทรงต้นก็ไม่ใหญ่มาก บ้านฉัน ต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้กึ่งแถม กึ่งซื้อ โดนเปลี่ยนเป็นพืชผักสวนครัวหมดแล้ว เพื่อการประหยัด เลยเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ฉันเร่งทำงาน อยากให้พ่อแม่สบาย อยู่เมืองใหญ่ ได้มีเงินซื้อกินของอร่อย ๆ อินเตอร์ ๆ
วันนี้ก็ขอลาเธอและลูกสาวของเราตรงนี้เลย จะปิดบราวเซอร์แล้วนะ ถ้าไม่เหงา ก็คงไม่เข้ามา จนกว่าจะวันใหม่ (เมี้ยวเมียว)
รายงานความคืบอยู่กับที่ อังคาร ที่ 23 ก.ย. 2568 (รีบปิดวันก่อน / เล่าเรื่อง "ต้นมะดัน") 🤍
เล่นบราวเซอร์ไม่ค่อยได้ดั่งใจ เสียเวลารอมาก ๆ เพราะเปิดโปรแกรม เปิดแท็บเยอะ เลยจะมาลาเธอละ ส่งเธอเข้านอนผ่านกระทู้นี้เลย อีก 6 ชั่วโมง ที่เหลือของวันนี้ ให้ได้เป็นเวลาทำงาน
แม่ได้ต้นไม้จากไหน จำไม่ได้แล้ว เดากันว่า น่าจะเป็นชมพู่ใด ชมพู่หนึ่ง แต่ว่าเคยปลูกชมพู่มะเหมี่ยวแล้ว ใบไม่เหมือนกันเลย รอมาได้ 2 - 3 ปี กระมัง มันก็ออกผล แม่เลยถ่ายรูปแล้วเสิร์ชดู เหมือนจะชื่อว่า บักเหลียง เป็นผลไม้ทางอีสาน กินได้ทั้งเนื้อ และเม็ดจะมีรสมัน
แม่เลยเอาอันที่ผ่าครึ่งมาให้ฉันลองชิมดู ฉันเห็นทรงรกเม็ด ก็ เอ๊ะ! นี่มะดันหนิ (ส่วนใหญ่เคยกินแต่แบบดอง โดยเฉพาะยี่ห้อ วรพร ซื้อจาก 7-11) แม่ว่าไหน ๆ ชิมเนื้อแล้ว ก็ชิมเม็ดไปด้วยเลย ฉันก็ว่ามันฝาด ๆ
แม่ไม่เชื่อ เลยเรียกฉันไปที่ต้นอีกที เอามือถือถ่ายผล แล้วเสิร์ช ก็ได้คำตอบประมาณว่า เสาวรสฝรั่งยักษ์ ฉันเลยว่า ถ่ายทรงพุ่ม สรุปว่าเป็นมะดันจริง ๆ
ถือเป็นของเล่นใหม่ สำหรับครัวบ้านฉันเลย มีผลมะดันสดอยู่ใกล้ตัว นี่วางแผนจะ ต้มกะทิสายบัวปลาทูมะดัน น้ำพริกกะปิมะดัน ไก่ปิ้งไม้มะดัน (เลียนแบบของห้วยทับทัน เขา) ฯลฯ
อีกทั้งทรงต้นก็ไม่ใหญ่มาก บ้านฉัน ต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้กึ่งแถม กึ่งซื้อ โดนเปลี่ยนเป็นพืชผักสวนครัวหมดแล้ว เพื่อการประหยัด เลยเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ฉันเร่งทำงาน อยากให้พ่อแม่สบาย อยู่เมืองใหญ่ ได้มีเงินซื้อกินของอร่อย ๆ อินเตอร์ ๆ
วันนี้ก็ขอลาเธอและลูกสาวของเราตรงนี้เลย จะปิดบราวเซอร์แล้วนะ ถ้าไม่เหงา ก็คงไม่เข้ามา จนกว่าจะวันใหม่ (เมี้ยวเมียว)