หญิงสาว สายหมอก และความตาย

หญิงสาวกลางสายหมอกยืนเงียบงัน
ก้าวพ้นวันคืนเหงาสู่แดนลึกลับ
ดวงตาพร่าเลือนรางไร้ชีวาวับ
กระซิบกับความตายมาเยือนกาย

สายลมเย็นพัดผ่านสะท้านทรวง
จิตยังห่วงคนรักไม่สร่างหาย
แม้ไร้ซึ่งวิญญาณยังย่างกราย
วนเวียนว่ายใกล้เธอทุกค่ำคืน

เงาร่างหม่นซ่อนเร้นในม่านหมอก
คร่ำครวญบอกเรียกหาชวนสะอื้น
แม้นรักแท้ถูกพรากขาดเป็นผืน
ความมืดคืนยังโอบรักไม่ปล่อยไป

หมาเห่าหอนแว่วดังวังเวงไกล
หญิงสาวในคืนราตรีเคลื่อนเข้าใกล้
ลิ้นยาวเฟื้อยดวงตาคล้ำน้ำหนองไหล
ความตายไยพรากความงามกลืนลงดิน

โครงกระดูกก้าวย่างกลางเงาสลัว
เสียงสวดกลั้วสะท้านจิตแทบพังภินท์
มือซีดเย็นคว้าเอื้อมกันร่างดิ้น
กอดดมกลิ่นคนรักจนหนำใจ


.......