ท้อแท้กับชีวิต

Hi ผมอยากจะเกี่ยวกับตัวเองตอนนี้หน่อย เพราะผมรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมาก ตอนนี้ผมแบบคิดอะไรไม่ออกเลยเกี่ยวกับชีวิตตนเอง ผมท้อแท้กับตัวเองและมั้งจะคิดด้านลบๆอยู่บ่อยครั้ง ถึงผมจะเรียนมหาลัยอยู่และคุณคงคิดว่า"อะไรกัน แค่นี้ก็ท้อแท้กับชีวิตตนแล้วเหรอ" ผมแบบเหนื่อยมากและเครียดมาก เครียดทั้งเรื่องปัญหาครอบครัว ปัญหาเรื่องที่ตัวเองพยายามมามากแล้วสุดท้ายมันก็มีแต่ความว่างเปล่าในตัวผม ผมเคยพูดแบบนี้กับเพื่อนบ้างแล้วพวกเขาก็ให้กำลังใจผม พอทำให้ผมอุ่นใจอยู่บ้างแต่ผมว่าสุดท้าย"การเดินทางของผมก็มาได้แค่นี้อะนะ" ถึงตอนนี้ผมอาจจะพิมพ์อะไรไม่เข้าใจบ้างก็ขอโทษอย่างมากเลย เพราะผมไม่รู้จะพิมพ์บอกยังไงตอนที่พิมพ์ผมก็ทั้งที่ร้องและเครียดอยู่ด้วย ผมก็ไม่ได้อ้างว่าเป็นซึมเศร้าหรอนะเพราะผมก็ไม่รู้ด้วยว่าดูยังไง สุดท้ายผมอยากฟังความเห็นของการเดินทางในชีวิตของพวกคุณหน่อยว่าคิดยังไง ผมว่าผมควรกลับไปจุดเปล่าที่ตัวเองเกิดมาต่อดีกว่า