เราอายุ 45 ลูกก็กำลังเข้าวัยรุ่น
พ่อแม่ก็เข้าวัยชราพอดี
มันถึงจุดที่ ลูกก็พึ่งพาเรามากๆในรูปแบบหนึ่ง
คือวัยรุ่นดูแลร่างกายตัวเองได้ ไม่เหมือนวัยเด็กน้อย
แต่การเรียน การเปลี่ยนแปลงร่างกาย-อารมณ์ ค่าใช้จ่าย ช่วงนี้ก็พุ่งสูง
ในขณะที่ พ่อแม่ก็ถึงวัยชราแบบงอมๆ (70-80 ปี)
คือก็อายุมากขึ้นเรื่อยๆทุกวันก็จริง
แต่ในที่สุดก็จะถึงจุดที่ช่วยเหลือตัวเองได้น้อยลง
มันก็มาถึงช่วงนี้พอดีเลย
ช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา ผู้สูงอายุที่บ้านต้องเข้าผ่าตัด
ก็เลยเป็นช่วงที่ต้องรับมาดูแลที่บ้าน ปกติท่านก็อยู่บ้านตัวเองดูแลตัวเองได้
แต่พอเราต้องรับมาอยู่ด้วย ในขณะที่เราทำงาน 8-17 น. ทำ 6 วันด้วย
แทบขาดใจ
เพราะตอนเช้าปกติแค่ทำอาหารกับส่งลูกไป รร.ก็หวุดหวิดแล้ว
พอต้องทำอาหารเพิ่มสำหรับคนแก่ด้วย จะตายเอา
พอถึงวันหยุด มีแค่วันเดียว ก็ต้องจัดการธุระลูกบ้าง พ่อแม่บ้าง ไม่ได้พักผ่อนเลย
ถ้าถึงวันที่พ่อแม่ต้องพึ่งพิงเรา 100% ไม่รู้จะเป็นยังไง
ได้แต่หวังว่าตอนนั้น
1.ลูกจะพ้นอกไปแล้ว
2.ตัวเราเองจะมีเงินเก็บมากพอที่จะ early retire
สภาพคนรุ่นแซนวิช เหนื่อยกันไหม (อยู่ตรงกลางระหว่างรุ่นลูกกับรุ่นพ่อแม่)
พ่อแม่ก็เข้าวัยชราพอดี
มันถึงจุดที่ ลูกก็พึ่งพาเรามากๆในรูปแบบหนึ่ง
คือวัยรุ่นดูแลร่างกายตัวเองได้ ไม่เหมือนวัยเด็กน้อย
แต่การเรียน การเปลี่ยนแปลงร่างกาย-อารมณ์ ค่าใช้จ่าย ช่วงนี้ก็พุ่งสูง
ในขณะที่ พ่อแม่ก็ถึงวัยชราแบบงอมๆ (70-80 ปี)
คือก็อายุมากขึ้นเรื่อยๆทุกวันก็จริง
แต่ในที่สุดก็จะถึงจุดที่ช่วยเหลือตัวเองได้น้อยลง
มันก็มาถึงช่วงนี้พอดีเลย
ช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา ผู้สูงอายุที่บ้านต้องเข้าผ่าตัด
ก็เลยเป็นช่วงที่ต้องรับมาดูแลที่บ้าน ปกติท่านก็อยู่บ้านตัวเองดูแลตัวเองได้
แต่พอเราต้องรับมาอยู่ด้วย ในขณะที่เราทำงาน 8-17 น. ทำ 6 วันด้วย
แทบขาดใจ
เพราะตอนเช้าปกติแค่ทำอาหารกับส่งลูกไป รร.ก็หวุดหวิดแล้ว
พอต้องทำอาหารเพิ่มสำหรับคนแก่ด้วย จะตายเอา
พอถึงวันหยุด มีแค่วันเดียว ก็ต้องจัดการธุระลูกบ้าง พ่อแม่บ้าง ไม่ได้พักผ่อนเลย
ถ้าถึงวันที่พ่อแม่ต้องพึ่งพิงเรา 100% ไม่รู้จะเป็นยังไง
ได้แต่หวังว่าตอนนั้น
1.ลูกจะพ้นอกไปแล้ว
2.ตัวเราเองจะมีเงินเก็บมากพอที่จะ early retire