แฟนกัน ต้องช่วยเหลือกันมากแค่ไหน

สวัสดีค่ะ สำหรับทุกๆคนแล้ว มุมมองของการเป็นแฟนคนคนหนึ่ง เราต้องซัพพอร์ตกันมากแค่ไหนคะ

เราไม่เคยขอเงินแฟนแม้แต่บาทเดียว อาจมีเคยขอยืมบ้าง (ตั้งแต่คบมา 7 ปี เคยขอยืม 4-5 ครั้ง) จนช่วงนี้เรามีปัญหาด้านการเงิน
แต่เรากลับรู้สึกมืดแปดด้าน เป็นภาระแฟน ไม่กล้าที่จะพึ่งพาเขาเลย เรายังคงหารค่าน้ำค่าไฟกันปกติ
แฟนมีเลี้ยงข้าวเราบ้างเวลาออกไปกินข้างนอก เบ็ดเสร็จเดือนที่ผ่านมาตก 1000 กว่าบาท แค่นั้นเลย
เราพยายามไม่ใช้เงิน ทำกับข้าวกิน โดยที่ออกเงินซื้อวัตถุดิบเองทุกบาท รวมถึงเครื่องใข้ไฟฟ้าที่เป็นของเรา
โดยที่แฟนก็กินด้วยนะคะ เวลาเราทำ ตอนนี้วัตถุดิบหมด เราก็ไม่กล้าเอ่ยบากให้แฟนซื้อ
เรามีเหลือไม่ถึง 2000 คราวก่อนซื้อไปหมดไปพันกว่าบาท แต่แฟนกินด้วย มันเลยหมดเร็ว
คือถ้าเป็นเรา เราคงถามแฟนเลยอ่ะค่ะ แล้วซื้อเข้ามาให้

เราคิดเล็กคิดน้อยไปมั้ยคะ ที่เราน้อยใจแฟน ที่ไม่ช่วยเรา ไม่เห็นใจเราว่าไม่มีเงิน

เมื่อก่อนเรามีเงินเยอะ เราไม่เคยคิดอะไรแบบนี้นะคะ  เพราะเวลาของใข้ของกินในบ้านหมด เราก็จะซื้อมาเลยไม่ให้ขาด
เรามีรถ ผ่อนคนเดียว ค่าน้ำมันรถเราไม่เคยขอเขาสักบาท แม้ว่าบางครั้งเขาจะเอารถเราไปใช้ แล้วเราต้องเติมน้ำมันเอง

จนมาข่วงนี้ที่เราลำบากมากจริงๆ เราแค่รู้สึกว่าเหมือนแฟนไม่ข่วยเหลืออะไรเราเลย
แต่เราก็เข้าใจได้ ว่านั่นมันเงินเขา เราไม่ได้มีสิทธิอะไร
อีกอย่างเดือนนี้แฟนเราจ่ายค่าเช่าบ้านกับพวกค่าเน็ตคนเดียวค่ะ

แต่ถามจริงๆ แฟนกัน มันควรจะซัพพอร์ตกันระดับไหนคะ