เรามีเรื่องอย่างจะหาที่ระบาย คือเรื่องนี้ทำให้เราทั้งรู้สึกผิดที่สุด คือเรื่องนี้มันเกิดจากการที่จากตัวเราที่เซอะซะเอง
เรื่องมันเริ่มที่ว่า ร.ร. เรามีกิจกรรมขายของที่โรงเรียน หลังเลิกงานเราก็ไปช่วยเพื่อนเก็บของ โดยตอนที่เราถึงหอพัก นาย ก. ฝากของให้เอาขึ้นไปวางไว้ที่ห้องนั่งเล่นของหอพัก โดยของที่เราจนมี 2 รอบ รอบแรก คือ เรากับรูมเมทรับของจากมือ นาย ก. (ของที่นาย ก. ขนมามีเยอะมาก) รอบแรกเราเอาขึ้นไปวางบนห้องเรียบร้อยแล้ว แล้วกำลังไปขน รอบที่ 2 คือรอบนี้เราไม่เห็น นายก.แล้ว แต่นายก. ก็วางของที่เราต้องเอาขนขึ้นไป ซึ่งสิ่งที่เราจำได้ที่ต้องขนไปคือลังโฟม ละของที่ชิดกับลังโฟมก็เป็นของ นายก. และข้างลังโฟมก็มีกระเป๋าผ้าสีดำ(กระเป๋าลูกนี้ไม่ใช่ของ นาย ก. แต่เป็นของนักเรียนคนอื่นที่วางไว้) ซึ่งอยู่ชิดกับลังโฟม เราก็คิดว่าเป็นของ นาย ก. ซึ่งเราก็เปิดดูเล็กน้อย ข้างในก็มีปลั๊กไฟ ซึ่ง นาย ก. ก็ใช้ปลั๊กในการทำกิจกรรมเหมือนกัน เราก็คิดว่าเป็นของนาย ก. ก็เลยหยิบกระเป๋าสีดำลูกนี้ไปด้วย ต่อมาก็มารู้ทีหลังว่า กระเป๋าลูกนั้นไม่ใช่ของ นายก. จากไลน์กลุ่มหอพักนักเรียน เรารู้ว่าเราหยิบผิดเลยทักไปบอกเจ้าของกระเป๋า เพื่อ ขอโทษ ;-; และบอกที่อยู่กระเป๋าว่าเราหยิบผิดและเอาไปวางไว้ไหน แล้วเจ้าของก็ถามถึงเหตุผลที่หยิบไป ทั้งว่า หยิบไปไม่ได้ดู หรือ กระเป๋ามันคล้ายกันหรือทำไมหยิบไป เราก็ขอโทษอีกครั้งพร้อมอธิบายเหตุผลไป ซึ่งนั้นเราก็รีบจัดการเรื่องกระเป๋าทันที เราไปดูว่ากระเป๋ายังอยู่ที่เดิมอยู่มั้ย เพราะเขาจะให้เราเอาไปให้เลย พอไปดูที่ห้องนั่งเล่น เราก็ไม่เจอกระเป๋า เพราะ นาย.กเอาของที่เราขนไปไว้น้องนั่งเล่น ไปเก็บที่ห้องของนายก.แล้ว เราก็เลยไปเอากระเป๊าที่ห้องนาย ก. แล้วนำไปส่งคืนถึงมือของเจ้าของโดยทันที ระหว่างนั้นเจ้าของก็มีการเร่งให้เราเอามาคืน หลังจากคืนไปแล้วก็คือ จบ
แต่......ในหัวเรากลับรู้สึกว่าเราก็ยังไม่สบายใจเลยจริงๆ เราก็กลัวว่าเขาจะคิดว่าเราเป็นขโมยมั้ย แต่เราไม่ได้ขโมยนะ เราแค่หยิบผิดไม่ได้ดูให้ดี เลยทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายแบบนี้
เราเป็นคนหนึ่งที่ทำอะไรก็คิดมาก ทั้งกังวล ทั้งเครียดได้ง่ายมาก อยู่แล้ว เราเป็นคนที่รู้สึกว่าถ้าทำผิดเราจะยอมรับไปตามตรง เหมือนว่าถ้ามันไม่ถูกต้องหรือยุติธรรมเราจะไม่อยู่เฉยเลย เรายังเลยรู้สึกผิดถึงสิ่งที่เราธรรม โดยที่เราไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องขึ้นแบบนี้เลย มันเกิดจากความเซอะ ของเราที่ไม่ดูให้ดีแท้ๆ ถึงตอนนี้จะเอาของไปคืนแล้ว แต่ว่าเราก็ยังกังวลอยู่ดี t-t เราควรทำยังไงดีถึงให้เราหายจากความรู้สึกแบบนี้ นอนไม่หลับเลย
เราหยิบของผิด แต่เอาของไปคืนแล้วก็ยังรู้สึกไม่ค่อยดี
เรื่องมันเริ่มที่ว่า ร.ร. เรามีกิจกรรมขายของที่โรงเรียน หลังเลิกงานเราก็ไปช่วยเพื่อนเก็บของ โดยตอนที่เราถึงหอพัก นาย ก. ฝากของให้เอาขึ้นไปวางไว้ที่ห้องนั่งเล่นของหอพัก โดยของที่เราจนมี 2 รอบ รอบแรก คือ เรากับรูมเมทรับของจากมือ นาย ก. (ของที่นาย ก. ขนมามีเยอะมาก) รอบแรกเราเอาขึ้นไปวางบนห้องเรียบร้อยแล้ว แล้วกำลังไปขน รอบที่ 2 คือรอบนี้เราไม่เห็น นายก.แล้ว แต่นายก. ก็วางของที่เราต้องเอาขนขึ้นไป ซึ่งสิ่งที่เราจำได้ที่ต้องขนไปคือลังโฟม ละของที่ชิดกับลังโฟมก็เป็นของ นายก. และข้างลังโฟมก็มีกระเป๋าผ้าสีดำ(กระเป๋าลูกนี้ไม่ใช่ของ นาย ก. แต่เป็นของนักเรียนคนอื่นที่วางไว้) ซึ่งอยู่ชิดกับลังโฟม เราก็คิดว่าเป็นของ นาย ก. ซึ่งเราก็เปิดดูเล็กน้อย ข้างในก็มีปลั๊กไฟ ซึ่ง นาย ก. ก็ใช้ปลั๊กในการทำกิจกรรมเหมือนกัน เราก็คิดว่าเป็นของนาย ก. ก็เลยหยิบกระเป๋าสีดำลูกนี้ไปด้วย ต่อมาก็มารู้ทีหลังว่า กระเป๋าลูกนั้นไม่ใช่ของ นายก. จากไลน์กลุ่มหอพักนักเรียน เรารู้ว่าเราหยิบผิดเลยทักไปบอกเจ้าของกระเป๋า เพื่อ ขอโทษ ;-; และบอกที่อยู่กระเป๋าว่าเราหยิบผิดและเอาไปวางไว้ไหน แล้วเจ้าของก็ถามถึงเหตุผลที่หยิบไป ทั้งว่า หยิบไปไม่ได้ดู หรือ กระเป๋ามันคล้ายกันหรือทำไมหยิบไป เราก็ขอโทษอีกครั้งพร้อมอธิบายเหตุผลไป ซึ่งนั้นเราก็รีบจัดการเรื่องกระเป๋าทันที เราไปดูว่ากระเป๋ายังอยู่ที่เดิมอยู่มั้ย เพราะเขาจะให้เราเอาไปให้เลย พอไปดูที่ห้องนั่งเล่น เราก็ไม่เจอกระเป๋า เพราะ นาย.กเอาของที่เราขนไปไว้น้องนั่งเล่น ไปเก็บที่ห้องของนายก.แล้ว เราก็เลยไปเอากระเป๊าที่ห้องนาย ก. แล้วนำไปส่งคืนถึงมือของเจ้าของโดยทันที ระหว่างนั้นเจ้าของก็มีการเร่งให้เราเอามาคืน หลังจากคืนไปแล้วก็คือ จบ
แต่......ในหัวเรากลับรู้สึกว่าเราก็ยังไม่สบายใจเลยจริงๆ เราก็กลัวว่าเขาจะคิดว่าเราเป็นขโมยมั้ย แต่เราไม่ได้ขโมยนะ เราแค่หยิบผิดไม่ได้ดูให้ดี เลยทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายแบบนี้
เราเป็นคนหนึ่งที่ทำอะไรก็คิดมาก ทั้งกังวล ทั้งเครียดได้ง่ายมาก อยู่แล้ว เราเป็นคนที่รู้สึกว่าถ้าทำผิดเราจะยอมรับไปตามตรง เหมือนว่าถ้ามันไม่ถูกต้องหรือยุติธรรมเราจะไม่อยู่เฉยเลย เรายังเลยรู้สึกผิดถึงสิ่งที่เราธรรม โดยที่เราไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องขึ้นแบบนี้เลย มันเกิดจากความเซอะ ของเราที่ไม่ดูให้ดีแท้ๆ ถึงตอนนี้จะเอาของไปคืนแล้ว แต่ว่าเราก็ยังกังวลอยู่ดี t-t เราควรทำยังไงดีถึงให้เราหายจากความรู้สึกแบบนี้ นอนไม่หลับเลย