เมื่อวานเราต้องไปช่วยเพื่อนเป็นวิทยากรอาสาในกิจกรรมศิลปะที่โรงเรียนเล็กๆ แถวชานเมืองค่ะ
เด็กๆ น่ารักมาก แต่ก็วุ่นวายตามประสาเด็ก เราเลยแอบไปนั่งพักตรงมุมห้องแล้วถอนหายใจยาวๆ แบบไม่รู้ตัว
อยู่ๆ น้อง ป.1 คนนึงเดินมาหา แล้วพูดว่า “พี่ต้องหายใจลึกๆ แบบนี้นะ”
แล้วน้องก็โชว์การหายใจเข้า-ออกแบบจริงจังให้ดู พร้อมบอกว่า “เวลาผมโมโห แม่ก็ให้ผมหายใจลึกๆ แบบนี้ จะได้ใจเย็นๆ”
คือตอนนั้นเหมือนโดนเด็กตัวเล็กๆ มาสะกิดเตือนว่าเราก็ต้องดูแลใจตัวเองบ้างเหมือนกันค่ะ
น้องแค่ 6 ขวบ แต่สอนเราได้มากกว่าคำพูดปลอบใจของผู้ใหญ่หลายคนเลยนะ
วันนั้นเรายิ้มทั้งวันเลยค่ะ ไม่ใช่เพราะกิจกรรมผ่านไปได้ด้วยดี แต่เพราะคำเล็กๆ จากใจเด็กคนหนึ่งนี่แหละ ❤️
โดนเด็ก ป.1 สอนให้ “หายใจลึกๆ แล้วใจจะดีขึ้น” กลับกลายเป็นบทเรียนที่ดีที่สุดของวันนั้นเลยค่ะ
เด็กๆ น่ารักมาก แต่ก็วุ่นวายตามประสาเด็ก เราเลยแอบไปนั่งพักตรงมุมห้องแล้วถอนหายใจยาวๆ แบบไม่รู้ตัว
อยู่ๆ น้อง ป.1 คนนึงเดินมาหา แล้วพูดว่า “พี่ต้องหายใจลึกๆ แบบนี้นะ”
แล้วน้องก็โชว์การหายใจเข้า-ออกแบบจริงจังให้ดู พร้อมบอกว่า “เวลาผมโมโห แม่ก็ให้ผมหายใจลึกๆ แบบนี้ จะได้ใจเย็นๆ”
คือตอนนั้นเหมือนโดนเด็กตัวเล็กๆ มาสะกิดเตือนว่าเราก็ต้องดูแลใจตัวเองบ้างเหมือนกันค่ะ
น้องแค่ 6 ขวบ แต่สอนเราได้มากกว่าคำพูดปลอบใจของผู้ใหญ่หลายคนเลยนะ
วันนั้นเรายิ้มทั้งวันเลยค่ะ ไม่ใช่เพราะกิจกรรมผ่านไปได้ด้วยดี แต่เพราะคำเล็กๆ จากใจเด็กคนหนึ่งนี่แหละ ❤️