เข้าใจขันธ์5ผิด จึงงมโข่งกันทั้งประเทศ

หนึ่งประโยคประกอบด้วย ประธาน กิริยา กรรม

ขันธ์5  รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน เป็นตัว กรรม ในประโยค

เมื่อระลึกรู้อะไร  จึงต้องมีครบทั้ง ประธาน กิริยา กรรม  การระลึกรู้จึงจะสมบูรณ์ในแต่ละขณะ จิตตระหนักรู้ได้ชัด ได้ครบถ้วน

เช่น เมื่อรู้รูป  ใครเป็นผู้รู้รูป ,รูปนั้นมีลักษณะอย่างไรอย่างไรในความรู้สึก ต้องบอกได้ชัด

แต่ในความเห็น สมช ห้องนี้ จะไม่รู้ลักษณะชัด จึงได้แต่ เอาสัญญา มาเล่า   มาเล่นเป็นลิเก

ไม่มีจิตเป็นประธาน ทำกิริยารู้ขันธ์5  ขันธ์5เป็นกรรม แต่ดันมาทำขันธ์5 เป็นประธานเสียเอง

จึงได้แต่พูดไปตามคำบอกตามตำรา ได้ยินได้ฟังมา ไม่มีประธานอันไม่ตัวตน(จิต)เป็นผู้รู้

เมื่อไม่รู้ชัดจึงไม่รู้จริง  การระลึกรู้จึงเป็นแบบนกแก้ว นกขุนทอง