เรื่องเล่านักศึกษาฝึกงาน

สวัสดีค่ะพี่ๆ มีเรื่องจะมาเล่าปนปรึกษาค่ะ อาจจะไม่มีสาระนิดหน่อยนะคะ คือหนูเป็นักศึกษาฝึกงานค่ะ ปวส.อายุ20 ความจริงหนูฝึกงานอยู่สนง.บัญชีที่นึงในภาคกลางค่ะ แต่ที่สนง.มีหลายสาขา แล้วพี่คนที่ จ.ภาคเหนือลาออกกระทันหัน เขาเลยให้หนูมาช่วยงานสาขาที่ภาคเหนือ3อาทิตย์ค่ะ เพราะคนไม่พอ แต่ว่าหนูได้รับภารกิจมาว่า เด็กฝึกงานที่สาขาภาคเหนือไม่ช่วยทำงานเลย นั่งเล่นโทรศัพท์ เล่นเกม และนอนหลับ พี่เขาบอกก็ไม่ฟัง จนไม่อยากพูดแล้ว ให้หนูมาช่วยดูหน่อย ตอนนั้นก็โอเคค่ะ ไม่ได้อะไรเข้าใจว่าเป็นรุ่นน้องปวช.ซึ่งจะอายุประมาณ18 (ก็ยังเป็นน้องเนอะ) แต่พอมาถึง เขาเรียกหนูไปคุยแล้วบอกว่า *อย่าบอกใครนะว่าเราเป็นเด็กฝึกงานเหมือนกัน ให้บอกไปว่า เราเป็นพนักงานบัญชีประจำ* เราก็งงเลยค่ะ สรุปได้ว่า เด็กฝึกงานมี4คน อายุเท่าเรา2คน เป็นน้องเราอีก2คน แต่เราต้องโกหกเขาว่าเราอายุ24(เขาให้เหตุผลว่า ถ้ารู้ว่าเป็นเด็กฝึกงานเหมือนกันเขาคงไม่ฟังนะค่ะ) แล้วก็บอกเราว่าดุได้เลย ใช้งานได้เต็มที่ ช่วยสอนงานเค้าหน่อยทำยังไงก็ได้ให้เขาไม่นอน ไม่เล่นโทรศัพท์ เราก็ตามนั้นค่ะ ทำตัวดุๆหน่อย เห็นใครหลับ เราเดินไปเรียกมาทำงานกับเราเลยค่ะ แล้วทุกคนก็เรียกเราว่า พี่  พร้อมกับไหว้เราทุกเช้าเย็นเวลามาทำงาน ไม่แค่นั้นนะคะ เรายังต้องเซ็นเป็นผู้ควบคุมการฝึกให้เค้าอีก (เด็กฝึกงานเซ็นเป็นพี่เลี้ยงให้เด็กฝึกงาน อึดอัดใจมากกก) ก็แอบตลกตัวเองปนรู้สึกผิดนิดหน่อยด้วยค่ะ ที่ต้องโกหก เวลาไปกินข้าวกัน ก็เรียกพี่ๆๆ เราก็ไม่ชินสักที คิดในใจ พี่อะไรล่ะ เพื่อนนั่นแหละ อย่าเรียกเยอะ เขิน555 (ความจริงคนที่ไม่ค่อยทำงานคือน้องปวช.ที่มาใหม่ค่ะ)ส่วน2คนที่รุ่นเดียวกับเรา ทำงานดีนะคะ แล้วก็อีก3วันเค้าจะฝึกงานจบแล้วค่ะ แล้วก็ชวนเราไปฉลอง เราเลยคิดว่าจะบอกความจริงเข้าไปดีไหม พร้อมเหตุผลที่เราต้องโกหก รึว่าปล่อยแบบนั้นเลย ให้เขาเข้าใจว่าเราเป็นรุ่นพี่ดีคะ