ก่อนอื่นผมขอพูดถึงปัญหาที่สำคัญมากๆ อย่างสินค้าด้อยคุณภาพในโลกออนไลน์ก่อนก็แล้วกัน เพราะนี่คือปัญหาที่ผมค่อนข้างจะมีประสบการณ์กับมันมากที่สุด
… เพราะแถวบ้านผม มีโกดังส่งของประมาณนี้อยู่
คือจะเรียกว่าโกดังก็คงไม่ได้ เพราะจริงๆ แล้วมันคือบ้านเช่าที่ถูกเปลี่ยนสภาพเล็กน้อยมาเป็นโกดังเก็บสินค้าด้อยคุณภาพเพื่อนำใส่บรรจุภัณฑ์ และส่งขายกระจายสินค้าต่อไป
ซึ่งถ้าจะให้ผมสรุปง่ายๆ เกี่ยวกับปัญหานี้ให้เห็นแบบเด่นชัดมากที่สุด ผมก็คงพูดได้เพียงว่า
“ของเหล่านี้ มันไม่ใช่ของที่ใครก็ตามควรจะนำไปใช้งาน”
คิดภาพอาหารอินเดียในคลิปบนโลกออนไลน์ที่คุณๆ เคยเห็นก็ได้ครับ เพราะระดับความโสโครกของทั้งการจัดเก็บ การใส่บรรจุภัณฑ์ หรือการนำส่งสินค้ามันคือระดับนั้นเลย คืออย่างที่ผมเห็นก็คือสินค้าประเภทยกทรง ที่ผมจินตนาการไม่ออกเลยว่าถ้าผู้หญิงสักคนนำยกทรงเหล่านี้ไปใส่ พวกเธอจะมีผื่นขึ้นบริเวณเต้านมมากแค่ไหน เนื่องจากสินค้าพวกนี้จะมาในล็อตใหญ่ๆ ในถุงพลาสติกขนาดใหญ่ จากนั้นสินค้าพวกนี้ก็จะตั้งอยู่ในบริเวณหน้าบ้านไปยาวๆ จนกว่าจะมีคนงานสักคนมาเทมันลงพื้น แล้วก็ใช้เท้าเตะมันไปมาเพื่อหาไซส์ หาสี หาดีไซน์ที่ถูกต้อง เพื่อเตรียมนำแพ็คใส่บรรจุภัณฑ์เพื่อนำจัดส่งต่อไป ในขณะที่สินค้าบางส่วนถูกแรงงานชายนำมาครอบบริเวณจมูกและศีรษะก่อนนำไปแพ็คบรรจุ
เรียกได้ว่าสยองเลยล่ะ ถึงจะถามผมที่เป็นผู้ชายก็เถอะ
สภาพตอนผมเห็นภาพนั้น เหมือนตอนผมไปเจออาบังขายโรตียืนฉี่อยู่แถวๆ หน้าปากซอยตอนเด็กๆ นั่นแหละ
หรือที่ผมว่าแย่ไปกว่านั้นก็คือตอนที่สินค้าพวกนี้มันเปียกอยู่ในถุง แล้วพวกเขานำมันไปล้างๆ แล้วนำมาพึ่งแดดใหม่ จากนั้นก็นำสินค้ากลับไปสู่กระบวนการแพ็คเพื่อจัดส่ง เหมือนไม่มีอะไรขึ้นนี่แหละ ที่ทำให้ผมดีใจเหลือเกินที่ผมไม่พยายามจะประหยัดเงินตัวเอง แล้วจ่ายค่าส่วนต่างด้วยคุณภาพชีวิต จากการซื้อสินค้าด้อยคุณภาพเหล่านี้มาใช้งาน
โดยส่วนตัวผมมองว่าปัญหาเรื่องสินค้าด้อยคุณภาพเป็นอะไรที่น่าเป็นห่วงอยู่พอสมควรครับ เพราะแน่นอนว่าหลายคนก็น่าจะพอรับรู้ว่าผลกระทบตรงๆ ของมันคือคุณภาพสินค้าที่ห่วยแตก และหลายคนก็น่าจะคิดในใจว่า ‘ก็ไม่เป็นไร เพราะสินค้าพวกนี้มันไม่ได้อะไร ซื้อมาใช้ให้พังๆ แล้วก็ซื้อใหม่’ แต่จริงๆ แล้วปัญหามันมีมากกว่านั้นครับ
เพราะการที่เจ้าของสินค้านั้นๆ ไม่จำเป็นต้องพยายามทำให้ทุกอย่างอยู่ในมาตรฐานเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของ Brand เนี่ย มันมีจุดอันตรายอยู่หลายๆ จุดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ เนื่องจากสุดท้ายถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจริงๆ แล้วคุณไม่รู้เลยว่าแบรนด์เนี่ย จริงๆ แล้วมันอยู่ที่ไหน สิ่งที่คุณทำได้มากสุดคือการแจ้งทางแพลตฟอร์มระงับหน้าร้านถูกต้องไหมครับ ?
แล้วคือผมโตมากับเกมออนไลน์อ่ะคุณ
คุณแบนผม ผมก็สมัคร ID มากวนคุณใหม่อ่ะ
เช่นกันครับ หน้าร้านออนไลน์พวกนี้ก็สมัครใหม่ได้เหมือนกัน ปั้มยอด ปั้มดาว ปั้มรีวิวใหม่ก็ได้เหมือนกัน และอย่าเถียงผมเลยครับ ว่าอะไรพวกนี้มันปั้มไม่ได้ ยิ่งโดยเฉพาะในจังหวะชีวิตที่คุณมีเงินทุนมากพอ มีแรงงานมากพอ รวมไปถึงการมีเวลามากพอ เพราะงั้นถึงคุณจะพยายามอย่างมากในการส่งแบนร้านๆ หนึ่งเมื่อเดือนที่แล้ว แต่คุณก็มีสิทธิจะเป็นลูกค้าร้านเดิมที่เปลี่ยนชื่อไปในเดือนต่อไปก็ได้เช่นเดียวกัน
คำแนะนำของผมเกี่ยวกับเรื่องนี้จึงเป็นการหลีกเลี่ยงสินค้าด้อยคุณภาพให้ได้มากที่สุด และหันไปเลือกซื้อสินค้าจากร้านที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นร้าน Official ดีกว่า แม้สินค้าเหล่านั้นจะมีราคาที่มากกว่า และยังมีข้อเสียบางข้อที่เราจะพูดกันต่อไปในอนาคตก็ตาม
Shopping Online will make you cry in Long run - Next Door Shopping Online
… เพราะแถวบ้านผม มีโกดังส่งของประมาณนี้อยู่
คือจะเรียกว่าโกดังก็คงไม่ได้ เพราะจริงๆ แล้วมันคือบ้านเช่าที่ถูกเปลี่ยนสภาพเล็กน้อยมาเป็นโกดังเก็บสินค้าด้อยคุณภาพเพื่อนำใส่บรรจุภัณฑ์ และส่งขายกระจายสินค้าต่อไป
ซึ่งถ้าจะให้ผมสรุปง่ายๆ เกี่ยวกับปัญหานี้ให้เห็นแบบเด่นชัดมากที่สุด ผมก็คงพูดได้เพียงว่า
“ของเหล่านี้ มันไม่ใช่ของที่ใครก็ตามควรจะนำไปใช้งาน”
คิดภาพอาหารอินเดียในคลิปบนโลกออนไลน์ที่คุณๆ เคยเห็นก็ได้ครับ เพราะระดับความโสโครกของทั้งการจัดเก็บ การใส่บรรจุภัณฑ์ หรือการนำส่งสินค้ามันคือระดับนั้นเลย คืออย่างที่ผมเห็นก็คือสินค้าประเภทยกทรง ที่ผมจินตนาการไม่ออกเลยว่าถ้าผู้หญิงสักคนนำยกทรงเหล่านี้ไปใส่ พวกเธอจะมีผื่นขึ้นบริเวณเต้านมมากแค่ไหน เนื่องจากสินค้าพวกนี้จะมาในล็อตใหญ่ๆ ในถุงพลาสติกขนาดใหญ่ จากนั้นสินค้าพวกนี้ก็จะตั้งอยู่ในบริเวณหน้าบ้านไปยาวๆ จนกว่าจะมีคนงานสักคนมาเทมันลงพื้น แล้วก็ใช้เท้าเตะมันไปมาเพื่อหาไซส์ หาสี หาดีไซน์ที่ถูกต้อง เพื่อเตรียมนำแพ็คใส่บรรจุภัณฑ์เพื่อนำจัดส่งต่อไป ในขณะที่สินค้าบางส่วนถูกแรงงานชายนำมาครอบบริเวณจมูกและศีรษะก่อนนำไปแพ็คบรรจุ
เรียกได้ว่าสยองเลยล่ะ ถึงจะถามผมที่เป็นผู้ชายก็เถอะ
สภาพตอนผมเห็นภาพนั้น เหมือนตอนผมไปเจออาบังขายโรตียืนฉี่อยู่แถวๆ หน้าปากซอยตอนเด็กๆ นั่นแหละ
หรือที่ผมว่าแย่ไปกว่านั้นก็คือตอนที่สินค้าพวกนี้มันเปียกอยู่ในถุง แล้วพวกเขานำมันไปล้างๆ แล้วนำมาพึ่งแดดใหม่ จากนั้นก็นำสินค้ากลับไปสู่กระบวนการแพ็คเพื่อจัดส่ง เหมือนไม่มีอะไรขึ้นนี่แหละ ที่ทำให้ผมดีใจเหลือเกินที่ผมไม่พยายามจะประหยัดเงินตัวเอง แล้วจ่ายค่าส่วนต่างด้วยคุณภาพชีวิต จากการซื้อสินค้าด้อยคุณภาพเหล่านี้มาใช้งาน
โดยส่วนตัวผมมองว่าปัญหาเรื่องสินค้าด้อยคุณภาพเป็นอะไรที่น่าเป็นห่วงอยู่พอสมควรครับ เพราะแน่นอนว่าหลายคนก็น่าจะพอรับรู้ว่าผลกระทบตรงๆ ของมันคือคุณภาพสินค้าที่ห่วยแตก และหลายคนก็น่าจะคิดในใจว่า ‘ก็ไม่เป็นไร เพราะสินค้าพวกนี้มันไม่ได้อะไร ซื้อมาใช้ให้พังๆ แล้วก็ซื้อใหม่’ แต่จริงๆ แล้วปัญหามันมีมากกว่านั้นครับ
เพราะการที่เจ้าของสินค้านั้นๆ ไม่จำเป็นต้องพยายามทำให้ทุกอย่างอยู่ในมาตรฐานเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของ Brand เนี่ย มันมีจุดอันตรายอยู่หลายๆ จุดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ เนื่องจากสุดท้ายถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจริงๆ แล้วคุณไม่รู้เลยว่าแบรนด์เนี่ย จริงๆ แล้วมันอยู่ที่ไหน สิ่งที่คุณทำได้มากสุดคือการแจ้งทางแพลตฟอร์มระงับหน้าร้านถูกต้องไหมครับ ?
แล้วคือผมโตมากับเกมออนไลน์อ่ะคุณ
คุณแบนผม ผมก็สมัคร ID มากวนคุณใหม่อ่ะ
เช่นกันครับ หน้าร้านออนไลน์พวกนี้ก็สมัครใหม่ได้เหมือนกัน ปั้มยอด ปั้มดาว ปั้มรีวิวใหม่ก็ได้เหมือนกัน และอย่าเถียงผมเลยครับ ว่าอะไรพวกนี้มันปั้มไม่ได้ ยิ่งโดยเฉพาะในจังหวะชีวิตที่คุณมีเงินทุนมากพอ มีแรงงานมากพอ รวมไปถึงการมีเวลามากพอ เพราะงั้นถึงคุณจะพยายามอย่างมากในการส่งแบนร้านๆ หนึ่งเมื่อเดือนที่แล้ว แต่คุณก็มีสิทธิจะเป็นลูกค้าร้านเดิมที่เปลี่ยนชื่อไปในเดือนต่อไปก็ได้เช่นเดียวกัน
คำแนะนำของผมเกี่ยวกับเรื่องนี้จึงเป็นการหลีกเลี่ยงสินค้าด้อยคุณภาพให้ได้มากที่สุด และหันไปเลือกซื้อสินค้าจากร้านที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นร้าน Official ดีกว่า แม้สินค้าเหล่านั้นจะมีราคาที่มากกว่า และยังมีข้อเสียบางข้อที่เราจะพูดกันต่อไปในอนาคตก็ตาม