ความรักมันไม่สมบูรณ์แบบ...และการแต่งงานคือการเดินทางร่วมกันไปบนความไม่สมบูรณ์แบบนั้น

การแต่งงานสำหรับหลายคนอาจเป็นเหมือนจุดหมายปลายทางของความรัก เป็นภาพวาดที่สมบูรณ์แบบที่วาดฝันกันมาตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อผมได้ลองคิดทบทวนดูอีกครั้ง ก็พบว่าความรักมันไม่ได้สมบูรณ์แบบตั้งแต่แรกเริ่ม และการแต่งงานก็ไม่ใช่การการันตีว่าเราจะมีความสุขตลอดไป
​ผมเชื่อว่าแก่นแท้ของคำว่า "คู่ชีวิต" หรือ "การแต่งงาน" อาจจะเป็นการที่เราทั้งสองคนเลือกที่จะ ร่วมกันอดทนต่อความไม่สมบูรณ์แบบของความรัก ต่างหาก เส้นทางนี้อาจจะยากลำบาก ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ และเต็มไปด้วยอุปสรรคที่เราต้องก้าวข้ามไปพร้อมกัน
​ในยุคที่ทุกอย่างดูง่ายและรวดเร็ว การจะหาความรักครั้งใหม่ก็ดูเหมือนจะง่ายกว่าการซ่อมแซมความสัมพันธ์เดิมที่พังทลาย แต่การเลือกเส้นทางที่ง่ายเกินไป อาจทำให้เรามองข้ามคุณค่าที่แท้จริงของมันไป
​แก่นแท้ของคู่ชีวิตอาจไม่ใช่แค่ความรักที่หวือหวา แต่มันคือ ความรับผิดชอบ ความเคารพ และความจริงใจ ที่เรามีให้กันและกัน ความรักมีหลายรูปแบบ หลายเฉดสี และเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ ไม่มีใครรู้ว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร และควรรักกันยังไง แต่การเดินทางไปบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยคำถามนี้กับคนคนหนึ่งจนสุดทาง คงเป็นสิ่งที่ควรทำ
​การแต่งงานไม่ได้รับประกันว่าความรักจะคงอยู่ตลอดไป เราไม่อาจแยกความรักออกจากการแต่งงานได้ แต่สองสิ่งนี้ก็ต่างกันอยู่ดี
​ผมชอบประโยคที่ว่า "ความรักเหมือนการมองตากัน ส่วนการแต่งงานคือการมองไปในทิศทางเดียวกัน" เพราะมันเป็นคำอธิบายที่ชัดเจนที่สุด ความรักทำให้เราเห็นและเข้าใจกันและกันอย่างลึกซึ้ง แต่การแต่งงานคือการที่เราตัดสินใจที่จะหันหน้าไปทางเดียวกัน ตั้งเป้าหมายเดียวกัน และพร้อมที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
​คุณล่ะครับ...คิดว่าอะไรคือแก่นแท้ของการแต่งงาน และความรัก...คืออะไร