ใจขังเจ้า
เคยตั้งกระทู้ไปครั้งแรกก่อนละครฉายว่า
ละครเรื่องนี้มีกำแพงกับคนดูค่อนข้างสูง
ที่ทีมงานต้องฝ่าไปแต่สุดท้ายก็ยังข้ามกำแพงนั้นไม่ได้
มีกระทู้ถอดบทเรียนมาหลายกระทู้เพื่อหาจำเลยในเรื่องนี้
ส่วนตัวทุกส่วนต้องรับผิดชอบไม่ใช่จะเป็นแค่ฝ่ายใดหรือคนใดคนหนึ่ง
โครงเรื่องและนิยาย
แม้จะเป็นนิยายที่เป็นที่นิยมในหมู่นักอ่าน
แต่การทำให้ภาพในนิยายกลายเป็นละครเป็นอีกเรื่อง
และการเล่าฉากหลังเป็นเมืองสมตติชื่ออโยธยา
มันเลยเป็นคำถามแรกว่า ละครเรื่องนี้จะเป็นแบบไหน
สมจริงใกล้กับความเป็นจริง หรือ กลายเป็นเมืองสมมติไปเลย
และจะไปถึงอารมณ์คนดูในความเชื่อในละครเรื่องนั้น
ซึ่งเรื่องนี้เลือกทางสายกลาง เลยกลายเป็นไม่ชัดสักด้าน
แม้มีหลายเสียงบอกว่า แนวนี้มันแนวซีรีส์จีนที่สมัยนิยม
น่าจะปรับไปกับละครแนวนี้ได้ แต่ถ้ากำปั้นทุบดินก็นี่ละครไทย
การบอกว่าเมืองนี้มีการปกครองโดยหกตระกูล
จะทำให้คนเข้าใจว่าเป็นละครยุคที่เราเคยดู มันก็อาจเข้าใจยาก
หลังจากนั้นไม่ว่าฉาก สถานที่ ทรงผม เครื่องแต่งกาย คำพูด
มันเลยทำให้คนดูไม่คล้อยตามกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรื่อง
บทโทรทัศน์
คำพูดของตัวละครหรือการดัดแปลงบทโทรทัศน์
เมื่อละครถูกเขียนบทจากคนเขียนบทที่ในนี้อาจมีการตั้งคำถาม
ส่วนตัวก็รู้สึกแต่แค่คิดว่าทำไมถึงเลือกไปโฟกัสชีวิตพันแสงในวิถีนี้
และด้วยบทบาทของพันแสงในละครเป็นผู้มีวิชาอาคมสายขาว
คนเขียนบทจะมุ่งเน้นความเป็นนามธรรมจากตัวละคร
พยายามอธิบายความเป็นพันแสงให้คนดู
แม้พันแสงเป็นคนกล้ามีอาคม แต่ถ้ามีกิเลส กาม ก็จะทำภารกิจไม่สำเร็จ
แต่พันแสงเป็นมนุษย์ย่อมมีกิเลสในตัว เขาจะดำรงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไร
ให้พันแสงมีทั้งอาคมและยังดำรงด้วยรักแท้บริสุทธิ์ได้
แม้จะเจอบททดสอบ พันแสงอาจดูหื่นกระหาย หึงหวงแม้กระทั่งบ่าวไพร่ในเรือน
เพื่อเป็นการทดสอบกิเลสในตัวพันแสง และตามวิถีละครเมื่อรักกันเร็วมาก
ก็จะมีอุปสรรคความรักให้มาทดสอบจิตใจหรือตัวละครมาก่อกวน วอแว
แต่คนดูมองว่ามันเป็นความน่ารำคาญที่ทำไมยังวนเวียนกันอยู่แบบนี้
โดยส่วนตัวไม่ติดใจที่บทเป็นแบบนี้ แต่ติดใจที่ว่า
ทำไมพันแสงต้องรีบรักชวาลา ชวาลาเลยกลายเป็นส่วนหนึ่งของพันแสง
ตัวละครชวาลาไม่มีชีวิตให้กับคนดูเลยเพราะกระเต็งอยู่กับพันแสงทั้งเรื่อง
และเมื่อคนสงสัยในตัวละครมันก็มองเลยมาที่นักแสดง
พาย รินรดา กับ ชวาลา
นักแสดง
ชวาลาในนิยายเป็นแบบไหนไม่รู้เหมือนกัน
แต่ภาพในละครเป็นผู้หญิงที่สู้เพื่อหาอิสระให้ตัวเอง
แม้เธอจะถูกกักขังจากอะไรก็ตามก็จะะหาอิสระให้ตัวเองและคนที่เธอรัก
เป็นกุลสตรีตามละครแนวนี้ งานบ้านงานเรือนทำได้
ฉลาดทันคน ไม่หัวอ่อน แก้ปัญหาอย่างมีสติปัญญาตามกำลัง
เป็นหลังบ้านให้นักรบอย่างพันแสงได้อุ่นใจ
แต่มันไม่พอที่คนดูจะจับใจกับตัวละครชวาลา
และยิ่งพาไปกระเต็งกับพันแสงทั้งเรื่อง เป็นเหมือนเงาข้างกาย
กลายเป็นว่าตัวละครชวาลากลายเป็นเงาไร้ตัวตนไปกับเรื่อง
และถึงจะมีบทอยู่กับพันแสงทั้งเรื่อง แต่กลายเป็นคนดูเห็นแต่พันแสงเด่นอยู่ดี
เลยเป็นบทที่กลายมาเป็นคำถามคนแสดงแทน
พาย รินรดา เป็นนักแสดงที่มีความสามารถ
แต่มักจะได้รับบทสาวอ่อนแอ ไม่มั่นใจตัวเอง
มันทำให้ภาพจำคนดูยังไม่เห็นแสงที่เด่นชัด
พายแทบจะเป็นทายาทในการแสดงบทแบบ น้ำฝน กุณณัฐฐ์
ทั้งบทจันทรเหมือนพะยอม หรือบทนางเอกเมียจำเป็น
บทเย็นตาเย็นใจแบบชวาลาในละคร ก็เหมาะสมกับพาย
แต่เมื่อไปร่วมอยู่กับบทพันแสงที่ณเดชน์เล่น
เมื่อบทชวาลากับพันแสงเป็นแบบนี้ มันทำให้รู้สึกว่าพายไม่เข้ากับณเดชน์
ทั้งเรื่องเห็นแต่ณเดชน์ เพราะณเดชน์กลืนพายหายไปจากฉากเลย
คนดูเลยมองว่าใจขังเจ้าเห็นแต่พระเอกมีแต่เรื่องของพระเอก
แต่ถ้าให้ความเป็นธรรมกับบท บทแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นปัญหากับเรื่อง
คุณแค่ต้องหานักแสดงที่ไปกับบทแบบนี้ อาจจะเป็นนางเอกใหม่ไปเลย
แต่ถ้าเลือกพาย คุณต้องทำบทชวาลาที่มีชีวิตและจิตใจกับคนดูมากกว่านี้
และพาย รินรดาจะเป็นชวาลาที่มีตัวตนขังคนดูให้ดูใจขังเจ้า
เมื่อละครเป็นแบบนี้ เธอจึงยังไม่สามารถเป็นชวาลาที่ขังคนดูไว้กับเรื่องได้
ใจ ขัง เจ้า ที่ยังขังคนดูไม่ได้
เคยตั้งกระทู้ไปครั้งแรกก่อนละครฉายว่า
ละครเรื่องนี้มีกำแพงกับคนดูค่อนข้างสูง
ที่ทีมงานต้องฝ่าไปแต่สุดท้ายก็ยังข้ามกำแพงนั้นไม่ได้
มีกระทู้ถอดบทเรียนมาหลายกระทู้เพื่อหาจำเลยในเรื่องนี้
ส่วนตัวทุกส่วนต้องรับผิดชอบไม่ใช่จะเป็นแค่ฝ่ายใดหรือคนใดคนหนึ่ง
แม้จะเป็นนิยายที่เป็นที่นิยมในหมู่นักอ่าน
แต่การทำให้ภาพในนิยายกลายเป็นละครเป็นอีกเรื่อง
และการเล่าฉากหลังเป็นเมืองสมตติชื่ออโยธยา
มันเลยเป็นคำถามแรกว่า ละครเรื่องนี้จะเป็นแบบไหน
สมจริงใกล้กับความเป็นจริง หรือ กลายเป็นเมืองสมมติไปเลย
และจะไปถึงอารมณ์คนดูในความเชื่อในละครเรื่องนั้น
ซึ่งเรื่องนี้เลือกทางสายกลาง เลยกลายเป็นไม่ชัดสักด้าน
แม้มีหลายเสียงบอกว่า แนวนี้มันแนวซีรีส์จีนที่สมัยนิยม
น่าจะปรับไปกับละครแนวนี้ได้ แต่ถ้ากำปั้นทุบดินก็นี่ละครไทย
การบอกว่าเมืองนี้มีการปกครองโดยหกตระกูล
จะทำให้คนเข้าใจว่าเป็นละครยุคที่เราเคยดู มันก็อาจเข้าใจยาก
หลังจากนั้นไม่ว่าฉาก สถานที่ ทรงผม เครื่องแต่งกาย คำพูด
มันเลยทำให้คนดูไม่คล้อยตามกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรื่อง
บทโทรทัศน์
คำพูดของตัวละครหรือการดัดแปลงบทโทรทัศน์
เมื่อละครถูกเขียนบทจากคนเขียนบทที่ในนี้อาจมีการตั้งคำถาม
ส่วนตัวก็รู้สึกแต่แค่คิดว่าทำไมถึงเลือกไปโฟกัสชีวิตพันแสงในวิถีนี้
และด้วยบทบาทของพันแสงในละครเป็นผู้มีวิชาอาคมสายขาว
คนเขียนบทจะมุ่งเน้นความเป็นนามธรรมจากตัวละคร
พยายามอธิบายความเป็นพันแสงให้คนดู
แม้พันแสงเป็นคนกล้ามีอาคม แต่ถ้ามีกิเลส กาม ก็จะทำภารกิจไม่สำเร็จ
แต่พันแสงเป็นมนุษย์ย่อมมีกิเลสในตัว เขาจะดำรงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไร
ให้พันแสงมีทั้งอาคมและยังดำรงด้วยรักแท้บริสุทธิ์ได้
แม้จะเจอบททดสอบ พันแสงอาจดูหื่นกระหาย หึงหวงแม้กระทั่งบ่าวไพร่ในเรือน
เพื่อเป็นการทดสอบกิเลสในตัวพันแสง และตามวิถีละครเมื่อรักกันเร็วมาก
ก็จะมีอุปสรรคความรักให้มาทดสอบจิตใจหรือตัวละครมาก่อกวน วอแว
แต่คนดูมองว่ามันเป็นความน่ารำคาญที่ทำไมยังวนเวียนกันอยู่แบบนี้
ทำไมพันแสงต้องรีบรักชวาลา ชวาลาเลยกลายเป็นส่วนหนึ่งของพันแสง
ตัวละครชวาลาไม่มีชีวิตให้กับคนดูเลยเพราะกระเต็งอยู่กับพันแสงทั้งเรื่อง
และเมื่อคนสงสัยในตัวละครมันก็มองเลยมาที่นักแสดง
พาย รินรดา กับ ชวาลา
นักแสดง
ชวาลาในนิยายเป็นแบบไหนไม่รู้เหมือนกัน
แต่ภาพในละครเป็นผู้หญิงที่สู้เพื่อหาอิสระให้ตัวเอง
แม้เธอจะถูกกักขังจากอะไรก็ตามก็จะะหาอิสระให้ตัวเองและคนที่เธอรัก
เป็นกุลสตรีตามละครแนวนี้ งานบ้านงานเรือนทำได้
ฉลาดทันคน ไม่หัวอ่อน แก้ปัญหาอย่างมีสติปัญญาตามกำลัง
เป็นหลังบ้านให้นักรบอย่างพันแสงได้อุ่นใจ
แต่มันไม่พอที่คนดูจะจับใจกับตัวละครชวาลา
และยิ่งพาไปกระเต็งกับพันแสงทั้งเรื่อง เป็นเหมือนเงาข้างกาย
กลายเป็นว่าตัวละครชวาลากลายเป็นเงาไร้ตัวตนไปกับเรื่อง
และถึงจะมีบทอยู่กับพันแสงทั้งเรื่อง แต่กลายเป็นคนดูเห็นแต่พันแสงเด่นอยู่ดี
เลยเป็นบทที่กลายมาเป็นคำถามคนแสดงแทน
พาย รินรดา เป็นนักแสดงที่มีความสามารถ
แต่มักจะได้รับบทสาวอ่อนแอ ไม่มั่นใจตัวเอง
มันทำให้ภาพจำคนดูยังไม่เห็นแสงที่เด่นชัด
พายแทบจะเป็นทายาทในการแสดงบทแบบ น้ำฝน กุณณัฐฐ์
ทั้งบทจันทรเหมือนพะยอม หรือบทนางเอกเมียจำเป็น
บทเย็นตาเย็นใจแบบชวาลาในละคร ก็เหมาะสมกับพาย
แต่เมื่อไปร่วมอยู่กับบทพันแสงที่ณเดชน์เล่น
เมื่อบทชวาลากับพันแสงเป็นแบบนี้ มันทำให้รู้สึกว่าพายไม่เข้ากับณเดชน์
ทั้งเรื่องเห็นแต่ณเดชน์ เพราะณเดชน์กลืนพายหายไปจากฉากเลย
คนดูเลยมองว่าใจขังเจ้าเห็นแต่พระเอกมีแต่เรื่องของพระเอก
แต่ถ้าให้ความเป็นธรรมกับบท บทแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นปัญหากับเรื่อง
คุณแค่ต้องหานักแสดงที่ไปกับบทแบบนี้ อาจจะเป็นนางเอกใหม่ไปเลย
แต่ถ้าเลือกพาย คุณต้องทำบทชวาลาที่มีชีวิตและจิตใจกับคนดูมากกว่านี้
และพาย รินรดาจะเป็นชวาลาที่มีตัวตนขังคนดูให้ดูใจขังเจ้า
เมื่อละครเป็นแบบนี้ เธอจึงยังไม่สามารถเป็นชวาลาที่ขังคนดูไว้กับเรื่องได้