เราฝันเรื่องเดิมๆซ้ำๆมาตั้งแต่เด็กๆแต่ตอนเด็กๆก็ไม่ได้คิดอะไร รู้สึกชอบฝันนั้นด้วยซ้ำ
สิ่งที่เราฝันก็คือ เราฝันว่า เราหนีใครสักคน(ฝันทุกครั้งต้องหนีทุกครั้ง) เราวิ่งออกไปจากประตูหลังบ้าน วิ่งไปเรื่อยๆเป็นเส้นทางตรงไปภูเขาลูกหนึ่ง มันเห็นไกลๆว่าเป็นภูเขา ข้างทางระหว่างที่วิ่งมีแต่ป่า แต่มันดูไม่น่ากลัวนะ วิ่งหนีไปเรื่อยๆ คนที่ไล่เราก็ตามเราไม่ทัน จนมาหยุดที่หน้าถ้ำ ถ้ำอะไรก็ไม่รู้ เราเดินเข้าไปในถ้ำและเจอผู้หญิงคนหนึ่งแต่งชุดแปลกๆเหมือนชุดนาคีที่พี่แต้วในละครนาคีใส่ เป็นชุดสีแดง เรารู้สึกปลอดภัยตอนเห็นเขา และเขาก็ยิ้มให้เรา และในถ้ำนั้นมีเหมือนบ่ออะไรสักอย่างเราเดินข้ามไปไม่ได้ ความรู้สึกคือต้องรอจังหวะถึงข้ามไปได้ มันมีอะไรอยู่ในบ่อไม่รู้ เรารู้สึกแค่นั้น บางครั้งก็ฝันถึงข้างนอกถ้ำแต่ข้างนอกมีศาล มีคนไม่กี่คน เขาทุกคนยิ้มให้เรา และเราก็เข้าไปไหว้ศาล จู่ๆก็โดนดึงเข้าไปในที่ๆหนึ่งเป็นป่าธรรมดา แต่ความรู้สึกเราคือ ไม่อยากออกมาจากที่นั่น เราฝันแบบนี้ไม่บ่อยนัก นานๆทีฝัน แต่ฝันแบบเดิมตั้งแต่เด็กเท่าที่จำความได้น่าจะประมาณประถม จนถึงตอนนี้อายุ 20 แล้วก็ยังฝันอยู่
และมีช่วงหนึ่ง ตอนนั้นอยู่ม.ต้น จำไม่ได้ว่าม.2 หรือม.3 วันนั้นเป็นวันที่ 11 ส.ค. คืนนั้นเราฝันว่ามีงูสีดำตัวใหญ่กำลังต่อสู้กันเพื่อช่วยเรา ซึ่งช่วยด้วยเหตุใดเราไม่รู้ พอช่วยเสร็จงูสีดำที่ช่วยเราจากงูสีดำอีกตัวกลายเป็นคนเฉยเลย เป็นผู้ชาย พาเราไปหาใครบางคน ที่เราเห็นมันเป็นเหมือนปราสาทเก่าๆมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงกลาง ด้านข้างเป็นผู้หญิงจำนวนมาก นั่งหมอบประนมมือ ใส่เสื้อผ้าเหมือนเกาะอกสีขาว(เรียกไม่ถูกมันเป็นผ้า) ใส่ผ้าซิ่นสีขาวทุกคน เขาให้เราคลานเข่าเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นและเอาพวงมาลัยให้เรา เราก้มกราบและยื่นพวงมาลัยให้ผู้หญิงคนนั้น พอเงยหน้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเดียวกันที่เราเจอในถ้ำ เขาใส่ชุดสีขาว เครื่องประดับไม่เยอะมาก แต่เขาสวยมาก เขาเอาเส้นด้ายสีขาว(น่าจะเป็นสายสิญจน์)
มาผูกข้อมือเรา และยิ้มให้เราแบบอ่อนโยนมาก ลูบหัวเราด้วย เราฝันแค่นี้แล้วก็ตื่นขึ้นในวันใหม่ วันนั้นเป็นวันแม่คือ 12 ส.ค. ฝันนี้เราฝันแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว แต่เรายังจำไม่ลืม ทุกก่อนวันแม่หรือวันแม่เรานอนหลับพร้อมจะฝันถึงเขา เราอยากฝันแบบนี้อีก แต่ก็ไม่ได้ฝันอีกหลังจากวันนั้น
อีกอย่างที่จะบอก บ้านที่เราอยู่คือบ้านคุณตาคุณยาย เป็นบ้านไม้หลังใหญ่เก่าแล้วแหละ หลังบ้านเป็นที่ดินปลูกผักสวนครัวยาวไปเป็นทางเดินไปทุ่งนา ซึ่งมองไปไกลๆก็คือภูเขา (ภูน้อย ) แถวบ้านเรียกภูเขานี้ว่าภูน้อย บ้านเราอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆหมู่บ้านเราอยู่ตรงกลางระหว่างภูน้อยและภูกระดึง ฝั่งหนึ่งเป็นภูน้อย ฝั่งหนึ่งเป็นภูกระดึง วิวดีมาก พอมองไปข้างหลังบ้านดีๆเหมือนกับในฝันเป๊ะเลยค่ะ
เราไม่รู้ว่าทำไมถึงฝันแบบนี้ และฝันแบบนี้หมายความว่าอย่างไร แต่เรารู้สึกดีทุกครั้งที่ฝันถึง ตั้งแต่อายุ 20 ฝันเรื่องถ้ำแค่ครั้งเดียว แต่ช่วงนี้อยู่ดีๆก็นึกถึงซะงั้น เวลาว่างๆเราคิดถึงเรื่องนี้ตลอดเลย ก็เลยตัดสินใจมาเล่าให้ทุกคนได้อ่านกัน
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ และขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่า 🙏🤍
เราฝันอะไรเดิมๆซ้ำๆตั้งแต่เด็กจนโต
สิ่งที่เราฝันก็คือ เราฝันว่า เราหนีใครสักคน(ฝันทุกครั้งต้องหนีทุกครั้ง) เราวิ่งออกไปจากประตูหลังบ้าน วิ่งไปเรื่อยๆเป็นเส้นทางตรงไปภูเขาลูกหนึ่ง มันเห็นไกลๆว่าเป็นภูเขา ข้างทางระหว่างที่วิ่งมีแต่ป่า แต่มันดูไม่น่ากลัวนะ วิ่งหนีไปเรื่อยๆ คนที่ไล่เราก็ตามเราไม่ทัน จนมาหยุดที่หน้าถ้ำ ถ้ำอะไรก็ไม่รู้ เราเดินเข้าไปในถ้ำและเจอผู้หญิงคนหนึ่งแต่งชุดแปลกๆเหมือนชุดนาคีที่พี่แต้วในละครนาคีใส่ เป็นชุดสีแดง เรารู้สึกปลอดภัยตอนเห็นเขา และเขาก็ยิ้มให้เรา และในถ้ำนั้นมีเหมือนบ่ออะไรสักอย่างเราเดินข้ามไปไม่ได้ ความรู้สึกคือต้องรอจังหวะถึงข้ามไปได้ มันมีอะไรอยู่ในบ่อไม่รู้ เรารู้สึกแค่นั้น บางครั้งก็ฝันถึงข้างนอกถ้ำแต่ข้างนอกมีศาล มีคนไม่กี่คน เขาทุกคนยิ้มให้เรา และเราก็เข้าไปไหว้ศาล จู่ๆก็โดนดึงเข้าไปในที่ๆหนึ่งเป็นป่าธรรมดา แต่ความรู้สึกเราคือ ไม่อยากออกมาจากที่นั่น เราฝันแบบนี้ไม่บ่อยนัก นานๆทีฝัน แต่ฝันแบบเดิมตั้งแต่เด็กเท่าที่จำความได้น่าจะประมาณประถม จนถึงตอนนี้อายุ 20 แล้วก็ยังฝันอยู่
และมีช่วงหนึ่ง ตอนนั้นอยู่ม.ต้น จำไม่ได้ว่าม.2 หรือม.3 วันนั้นเป็นวันที่ 11 ส.ค. คืนนั้นเราฝันว่ามีงูสีดำตัวใหญ่กำลังต่อสู้กันเพื่อช่วยเรา ซึ่งช่วยด้วยเหตุใดเราไม่รู้ พอช่วยเสร็จงูสีดำที่ช่วยเราจากงูสีดำอีกตัวกลายเป็นคนเฉยเลย เป็นผู้ชาย พาเราไปหาใครบางคน ที่เราเห็นมันเป็นเหมือนปราสาทเก่าๆมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงกลาง ด้านข้างเป็นผู้หญิงจำนวนมาก นั่งหมอบประนมมือ ใส่เสื้อผ้าเหมือนเกาะอกสีขาว(เรียกไม่ถูกมันเป็นผ้า) ใส่ผ้าซิ่นสีขาวทุกคน เขาให้เราคลานเข่าเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นและเอาพวงมาลัยให้เรา เราก้มกราบและยื่นพวงมาลัยให้ผู้หญิงคนนั้น พอเงยหน้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเดียวกันที่เราเจอในถ้ำ เขาใส่ชุดสีขาว เครื่องประดับไม่เยอะมาก แต่เขาสวยมาก เขาเอาเส้นด้ายสีขาว(น่าจะเป็นสายสิญจน์)
มาผูกข้อมือเรา และยิ้มให้เราแบบอ่อนโยนมาก ลูบหัวเราด้วย เราฝันแค่นี้แล้วก็ตื่นขึ้นในวันใหม่ วันนั้นเป็นวันแม่คือ 12 ส.ค. ฝันนี้เราฝันแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว แต่เรายังจำไม่ลืม ทุกก่อนวันแม่หรือวันแม่เรานอนหลับพร้อมจะฝันถึงเขา เราอยากฝันแบบนี้อีก แต่ก็ไม่ได้ฝันอีกหลังจากวันนั้น
อีกอย่างที่จะบอก บ้านที่เราอยู่คือบ้านคุณตาคุณยาย เป็นบ้านไม้หลังใหญ่เก่าแล้วแหละ หลังบ้านเป็นที่ดินปลูกผักสวนครัวยาวไปเป็นทางเดินไปทุ่งนา ซึ่งมองไปไกลๆก็คือภูเขา (ภูน้อย ) แถวบ้านเรียกภูเขานี้ว่าภูน้อย บ้านเราอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆหมู่บ้านเราอยู่ตรงกลางระหว่างภูน้อยและภูกระดึง ฝั่งหนึ่งเป็นภูน้อย ฝั่งหนึ่งเป็นภูกระดึง วิวดีมาก พอมองไปข้างหลังบ้านดีๆเหมือนกับในฝันเป๊ะเลยค่ะ
เราไม่รู้ว่าทำไมถึงฝันแบบนี้ และฝันแบบนี้หมายความว่าอย่างไร แต่เรารู้สึกดีทุกครั้งที่ฝันถึง ตั้งแต่อายุ 20 ฝันเรื่องถ้ำแค่ครั้งเดียว แต่ช่วงนี้อยู่ดีๆก็นึกถึงซะงั้น เวลาว่างๆเราคิดถึงเรื่องนี้ตลอดเลย ก็เลยตัดสินใจมาเล่าให้ทุกคนได้อ่านกัน
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ และขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่า 🙏🤍