กันยายน

กรุ่นอายอวลยวนถวิลมิสิ้นสร่างกลีบบอบบางบานแย้มแต้มหยาดใสน้ำค้างพราววาววับจับกลางใจ-เกสรไล้ชโลมต้องละอองนวล รำเพยลมฉมรื่นชื่นนาสาแทรกอุราเร้ารึงคะนึงหวนแนบจุมพิตชิดพร้อมถนอมนวลมิลามลวนรุกเร่งเกรงช้ำรอย

0 ระยะห่างถ่างออกเหมือนบอกว่า ที่ผ่านตาผ่านหูได้รู้เห็น ทั้งเรื่องถกยกแย้งค่อยแต่งเป็น ความยากเข็ญในวิถีแห่งลีลา 0 เมื่อหยอกล้อขวางคั่นด้วยงันเงียบ การณ์จะเปรียบก็ชี้บ่งอยู่ตรงหน้า หวานเคยหวานก็สิ้นแล

ฝนฉ่ำ ดินชุ่ม ชอุ่มเขียว ป่ารก. คดเคี้ยว เปลี่ยวชื้น น้ำหยาด ราดรด หยดคืน แช่มชื่น ดอกใบ ได้งาม

ฟ้าอึมครึมครึ้มฝนครั่นครืนครืน กลีบเมฆดื่นซ่อนซ้อนหลั่นหลายชั้น วิชชุแลบแปลบปลาบระคนกัน พลันสนั่นผ่าเปรี้ยงเสียงกังวาน ราตรีนี้เมขลายังซ่อนแก้ว อันวับแววแคล้วพ้นมือมารหาญ บันดาลรามสูรโกรธคุกคาม ขว้าง

อินทรวิเชียรฉันท์11 ฝนบนกระจกใส...................ภวะไล้สุราลัย เย็นชื่นระรื่นใจ.............ดนุไซร้กระจ่างจินต์ หยาดแล้วนะแก้วตา..........รจนาวิจิตรศิลป์ ดุจฟ้อนระเรื่อยริน.........จุติลายชโลมพราว

ระหกเหเร่ไกลใจรอนร้าวเวหาหาวกว้างใหญ่ที่ใดหนาได้พักพิงอิงคอนผ่อนกายาหลุบปีกล้าระโหยอ่อนโรยแรง ค่ำคืนหวาดวิตกสะทกสะท้านรัตติกาลกลืนกลบเลือนลบแสงสายลมหวีดกรีดผ่านม่านไม้แปลงคล้ายเสียงแสร้งปีศาจแทรกบาดทร

https://www.youtube.com/watch?v=j9658b0lXb0 ....คืนนี้.... หม่นราตรีเดือนลางแสงพรางพร่า สลัวเลือนเคลื่อนย้ายกรายเมฆา ผ่านเพลาทุ่มยาม...เฝ้าถามจันทร์ ....ไฉนหนอ.... เมินผู้รอหมายชม โฉมฤานั่น ไย โหดร

0 ฟ้าไร้ฝนหล่นร่วง .. ถึงช่วงแดด ปล่อยรังสีเพื่อจะแผดเพื่อจะเผา ชั่วเพียงไฟลามธูป, บางรูปเงา พร้อมเดียงสาวัยเยาว์ .. ก็เข้าครอง 0 กอปรท่วงทีบทกรรมอย่างธรรมชาติ คลายวงวาสน์รองรับให้จับจ้อง ท่วงทีนั้นสำ