ขอระบายชีวิตการทำงานล่ามญี่ปุ่นที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน ดวงสมพงษ์แทบจะเจอแต่นายญี่ปุ่นที่ต้องขึ้นตรงมีนิสัยแย่

อยากจะมาระบายชีวิตล่ามญี่ปุ่นตัวน้อยๆ(ที่น้ำหนัก 76กก.)ที่กำลังพัฒนาตัวเองและเก็บชั่วโมงบินเรื่อยๆ แต่หนทางที่ก้าวเดินนั้นขลุกขลักตะปุ่มตะปั่มเหมือนเดินอยู่บนแผงนวดฝ่าเท่าเพื่อสุขภาพ และอยากฟังประสบการณ์ล่ามท่านอื่นๆว่าพบเจอประสบการณ์แบบดีๆหรือแบบแย่ๆอย่างไหนมาบ้างเหรอคะ
เชื่อมาเสมอว่าล่ามด้วยกันน่าจะเข้าอกเข้าใจกันดีค่ะ
**หากแท็กกระทู้ผิด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ)

ขออนุญาตเข้าเรื่องเลยนะคะ เจ้าของกระทู้เป็นล่ามบริษัทญี่ปุ่น อายุงานประมาณเกือบๆ 5 ปีค่ะ (ที่ปัจจุบันเป็นที่ที่3)
ลักษณะงานแต่ละที่ ดังนี้ค่ะ
1.ล่ามเซอร์วิสอพาร์ทเม้น(ส่วนงานฟร้อนท์)
  นายที่นี่ทุกคนโอเค 3 หนุ่ม 3 สไตล์ แต่นายหลักของเราแค่เป็นตนไม่ค่อยสุงสิงกับใคร = อันนี้ไม่แย่ แค่รู้สึกภาษาไม่พัฒนา เพราะได้ใช้แต่ศัพท์ทั่วไป บวกกับเป็นเบ้เบ็ดเตล็ดจนบางทีคล้ายกับเป้นพี่เลี้ยงเด็ก แม่บ้าน คนออกไปเดินซื้อของ บลาๆๆ

2.เซลโคฯ(เป็นหลัก)+ล่าม ที่โรงงานขนาดเล็กค่อนไปทางกลาง
   อันนี้หนักเลย ไม่มีประสบการณ์เซลต้องมาหัด พอลองแล้วพอถูไถ แต่ก็รู้สึกว่าไม่ใช่ทาง จริงๆปัญหาหลักๆจะเป็นนายญี่ปุ่นที่ขึ้นตรงค่อนข้างตัวตึงตัวแรง และพาล ทำให้บรรยากาศในที่ทำงาน Toxic มาก และบริษัทมีระบบที่ไม่เป็นระบบ (นายญี่ปุ่นคนนี้เคยมีปากเสียงและถึงขั้นผลักอกเมเนเจอร์ส่วนงานโปรดักชั่น หลังจากนั้นไม่นานเมเนคนนั้นก็ลาออกเนื่องจากทนกับพฤติกรรมนายเราไม่ไหว)

3.จับงานล่ามและแปลเป็นหลัก(ที่ปัจจุบัน) โรงงานผลิตขนาดใหญ่
   ที่นี่รู้สึกชอบมากๆ โอเคทั้งรายละเอียดงานและหน้าที่ทีต้องทำชัดเจนตรงปก เพื่อนร่วมงานดี แวดล้อมดี นายญี่ปุ่นส่วนอื่นๆโอเคหมด ยกเว้นนายที่เราขึ้นตรง (เป็นนายคนที่ 2 เนื่องจากคนแรกกลับประเทศและไม่มีคนมาแทน จึงโดนโยกย้ายมาประจำแผนกปัจจุบันที่ตอนนั้นล่ามเก่าลาออก)
นายคนปัจจุบันนี้ ทั้งแปลก ทั้งงี่เง่า ตรงเป็นไม้บรรทัด ไม่ยอมรับวิธีซิกแซกที่มันทำให้ทำงานได้ง่ายและเร็ว(โดยไม่ผิด) และค่อนข้างทำให้ลูกน้องและแผนกอื่นๆทำงานลำบาก(ไม่ได้คิดเอง เป็นสารที่ได้รับมาจากทั้งในแผนก นอกแผนก และจากพี่ล่ามท่านอื่นๆที่เคยมีประสบการณ์มาช่วยล่ามให้ตอนที่ล่ามเก่าของแผนกนี้ลาออกในหลายๆครั้ง) และกิตติศัพท์อีกมากมาย
นายคนนี้ชอบยกยอชาติตัวเอง เหยียดหลายๆอย่างของไทย การทำงาน กฎหมาย การศึกษา จะเป็นการสื่อออกมาโดยการบ่น การแซะ
ให้เกียรติและเกลงใจทุกคน ยกเว้นกับในแผนก ทั้งๆที่คนเหล่านี้ต้องคอยกระกระสนหาข้อมูลหรืองานต่างๆมาประเคนให้ตามอิมเมจและความต้องการแบบวิธีคิดของแก(ซึ่งไม่ตรงกับปกติที่มันควรจะเป็น) รวมไปถึงคำพูด/สีหน้า/ท่าทาง/น้ำเสียงที่แสดงออกมาโดยไม่รักษาน้ำใจของลูกน้อง
เป็นคนที่แทบจะนั่งสัปหงกตลอดเวลา จะหนักมากขึ้นหลังพักเที่ยง แล้วก็จะยิ่งงี่เง่า หงุดหงิดงุ่นง่าน พูดเบาและงึมงำจนแทบไม่ได้ยิน พอเอ๊ะอ๊ะถามซ้ำก็ชักสีหน้ากระแทกเสียง(ที่งึมงำเหมือนเดิม เอ๊าาา 5555555)

ตอนออกจากที่ที่ 2 แล้วมาได้ที่นี่ เคยคิดว่าคงไม่มีใครนิสัยแย่ได้เท่ากับที่ที่ 2 แล้วแหละนะ คนนั้นทรงยากูซ่า
พอมาเจอคนที่ที่ 3 คนปัจจุบันนี่ทำให้ทุกคนอยากจะเป็นบ้า 555555 เป็นความแย่คนละแบบที่ไม่อยากเจอสักแบบเลยค่ะ
เวลาเม้าท์กับเพื่อนๆในกลุ่มที่ทุกคนเป็นล่าม เพื่อนๆค่อนข้างมีดวงกับเรื่องเจ้านายค่ะ