แฟนนี่ หญิงสาวที่มีชีวิตที่สุดเพอร์เฟ็คต์.. เธอมีสามีที่ร่ำรวยอย่างฌ็อง
คนที่สามารถเนรมิตทุกอย่างให้กับเธอได้ขอเพียงแค่เอ่ยปาก
สุดสัปดาห์ทั้งคู่มักจะไปเที่ยวตามชนบท ล่าสัตว์ ไม่ก็ทานอาหารในร้านสุดหรูชั้นนำตามเมืองใหญ่ ..
ฌ็องมีหน้ามีตาในสังคมไฮโซอย่างมาก และนั่นก็ทำให้แฟนนี่เป็นที่กล่าวถึงในแวดวงสังคมชั้นสูงว่าเป็นหญิงสาวผู้โชคดี
แต่ด้วยความบังเอิญ.วันหนึ่งขณะที่กำลังจะไปทำงานที่แกลอรี่
แฟนนี่ได้พบกับอาแล็ง เพื่อนร่วมชั้นเรียนสมัยมัธยมปลาย ทั้งคู่ดีใจที่ได้พบกัน
อาแล็งขอนัดแฟนนี่เพื่อทานข้าวและพูดคุยกันถึงเรื่องสมัยอดีตที่ผ่านมา..
และในเวลาไม่นานนักความสัมพันธ์และความใกล้ชิดของทั้งสองก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ...
Coup de Chance (ชื่ออังกฤษว่า Stroke of Luck) เป็นภาพยนตร์ดราม่าคอมเมดี้ภาษาฝรั่งเศส
เขียนบทและกำกับโดย Woody Allen เรื่องราวของหญิงสาวที่ได้พบกับเพื่อนเก่าสมัยเรียน
ก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มดำเนินความสัมพันธ์แบบคู่รักอย่างช้าๆ แม้ว่าตัวเองจะแต่งงานมีสามีอยู่แล้วก็ตาม..
พิมพ์ซะยุ่งยาก สรุปก็คือเมียมีชู้ล่ะ!!
ถ้าคุณเป็นแฟนหนังของ Woody Allen คงพอทราบดีว่างานของผู้กำกับคนนี้มีมากมายที่น่าประทับใจ
ไม่รู้จะบรรยายได้หมดยังไงไหว สไตล์หนังของอัลเลนคือความรักที่ดูอีรุงตุงนัง
ปมเงื่อนที่ตัวละครต่างผูกมัดเอาไว้จนยากจะแก้ไขได้ สุดท้ายก็กลายเป็นปัญหาก่อนไปสู่บทสรุปของมัน
ท่ามกลางบรรยากาศของความรุ่มรวย (ผมว่าคำนี้เหมาะที่สุดกับหนังของอัลเลน)
ในหนังที่คนดูสัมผัสถึงสิ่งต่างๆเหล่านี้ได้ทันทีเมื่อได้ชมหนังของเขาไม่ว่าเรื่องใด กับ Coup de Chance ก็เช่นกัน
แม้ว่าจะวัย 87 ปีแล้ว (ช่วงเวลาที่ทำหนังเรื่องนี้) แต่อัลเลนก็ยังเขียนบทเองเสมอ
ด้วยมุมมองที่กินขาดในเรื่องของความรัก ทำให้ผู้ชมเหมือนเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในวังวนและเรื่องราวพัลวันต่างๆในหนังไม่ต่างกัน ..
โดยเรื่องนี้ เราจะติดตามแฟนนี่ สาวสวยที่เหมือนจะมีทุกอย่างเพียบพร้อมไร้ที่ติ มีสามีหล่อ รวย
แต่ลึกๆแล้วเหมือนว่าเธอขาดบางสิ่งบางอย่างที่เงินซื้อไม่ได้
จนมาเจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้พบกันนานอย่างอาแล็ง หนุ่มนักเขียนที่มีชีวิตอิสระ
อยากไปไหนอยากทำอะไรก็ได้ไม่ต้องมีกฎเกณฑ์มาบังคับ
การพบกันโดยบังเอิญนี้นอกจากจะแค่เป็นการทักทายกันตามมารยาทแล้ว
อาแล็งยังสารภาพตรงๆกับแฟนนี่ด้วยว่า เขาหลงชอบเธอมานานตั้งแต่สมัยเรียน
และนั่นก็ทำให้แฟนนี่รู้สึกหวั่นไหวขึ้นมา..
เราจะได้เห็นภาพชีวิตสองด้านของแฟนนี่ขณะที่อยู่กับผู้ชายสองคนเทียบกัน ..
กับฌ็องคือความหรูหรามีระดับแทบจะทุกกระเบียด ขณะที่กับอาแล็ง เป็นความสบายๆชีวิตชิลๆ
อยากกินอะไรตามข้างทางก็ได้ไม่ต้องแพงเว่อร์วังอลังการ ..ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกผิด
แต่ในทุกขณะ...แฟนนี่ก็กำลังคิดและเริ่มเบี่ยงเบนความต้องการในใจของตนเองไปเรื่อยๆ ทีละนิด
จะอย่างไรมันก็ผิดอยู่ดีล่ะครับ ต่อให้ข้ออ้างแห่งการกระทำนั้นจะดูดีแค่ไหนก็ตามที
ซึ่งเรื่องราวมันควรจะเป็นระหว่างคนสามคนใช่ไหมครับ แต่เปล่าเลย มันมีตัวละครที่เป็นตัวแปรสำคัญเข้ามา
และความลุ้นระทึกแบบคลาสสิคก็เริ่มต้นขึ้น
อัลเลนเก่งมากที่ทำหนังแนวระทึกขวัญได้โดยที่ไม่ได้ทำให้คนดูรู้สึกถึงกลิ่นอายการฆ่าเลยสักนิด
เพราะคุณจะมีความรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังนั่งจิบไวน์อยู่ใน Lobby Lounge ของโรงแรมสุดหรูสักแห่ง
มันเป็นแบบนั้นจริงๆนะ บางคนอาจแย้งว่า เอ้า แล้วมันจะดีได้ยังไง
คือเพราะมันเป็นความเฉพาะตัวที่ยากจะมีใครเลียนแบบได้
นี่ล่ะมันถึงเป็นความรุ่มรวยที่เป็นแบบฉบับของอัลเลนเพียงคนเดียวเท่านั้น
สุดท้ายแล้วแฟนนี่จะตัดสินใจอย่างไรกับชายสุดเพอร์เฟ็คต์รวยล้นฟ้าอย่างฌ็อง
หรือหนุ่มนักเขียนเพื่อนเก่าสมัยเรียนอย่างอาแล็ง.. เธอจะทำตามเสียงที่หัวใจเรียกร้องหรือไม่
หรือเลือกเอาเหตุผลมากกว่าอารมณ์ และตัวละครที่จะมาเป็นตัวแปรอีกคนนั้นคือใคร? ต้องติดตามมมมมมม!!!
ผมยังอยากให้คุณปู่อัลเลนมีสุขภาพแข็งแรงต่อไปอีกนานๆ นะครับ
เพราะการก้าวเข้าสู่วัยแตะหลักเลข 9 (วันที่ 30 พ.ย.ที่จะถึงนี้) อาจจะส่งผลต่อการทำงานนับจากนี้
ด้วยความหวังที่ยังอยากเห็นผลงานดีดีจากแกอีกเรื่อยๆ
และหากมีโอกาสผมจะมาว่าด้วยงานเก่าๆของคุณปู่อัลเลนให้ได้อ่านกันครับ
เพราะหนังมันฝังใจ
=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===
== Coup de Chance (2023) ..รัก..ซ่อน..ชู้.. ==
แฟนนี่ หญิงสาวที่มีชีวิตที่สุดเพอร์เฟ็คต์.. เธอมีสามีที่ร่ำรวยอย่างฌ็อง
คนที่สามารถเนรมิตทุกอย่างให้กับเธอได้ขอเพียงแค่เอ่ยปาก
สุดสัปดาห์ทั้งคู่มักจะไปเที่ยวตามชนบท ล่าสัตว์ ไม่ก็ทานอาหารในร้านสุดหรูชั้นนำตามเมืองใหญ่ ..
ฌ็องมีหน้ามีตาในสังคมไฮโซอย่างมาก และนั่นก็ทำให้แฟนนี่เป็นที่กล่าวถึงในแวดวงสังคมชั้นสูงว่าเป็นหญิงสาวผู้โชคดี
แต่ด้วยความบังเอิญ.วันหนึ่งขณะที่กำลังจะไปทำงานที่แกลอรี่
แฟนนี่ได้พบกับอาแล็ง เพื่อนร่วมชั้นเรียนสมัยมัธยมปลาย ทั้งคู่ดีใจที่ได้พบกัน
อาแล็งขอนัดแฟนนี่เพื่อทานข้าวและพูดคุยกันถึงเรื่องสมัยอดีตที่ผ่านมา..
และในเวลาไม่นานนักความสัมพันธ์และความใกล้ชิดของทั้งสองก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ...
Coup de Chance (ชื่ออังกฤษว่า Stroke of Luck) เป็นภาพยนตร์ดราม่าคอมเมดี้ภาษาฝรั่งเศส
เขียนบทและกำกับโดย Woody Allen เรื่องราวของหญิงสาวที่ได้พบกับเพื่อนเก่าสมัยเรียน
ก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มดำเนินความสัมพันธ์แบบคู่รักอย่างช้าๆ แม้ว่าตัวเองจะแต่งงานมีสามีอยู่แล้วก็ตาม..
พิมพ์ซะยุ่งยาก สรุปก็คือเมียมีชู้ล่ะ!!
ถ้าคุณเป็นแฟนหนังของ Woody Allen คงพอทราบดีว่างานของผู้กำกับคนนี้มีมากมายที่น่าประทับใจ
ไม่รู้จะบรรยายได้หมดยังไงไหว สไตล์หนังของอัลเลนคือความรักที่ดูอีรุงตุงนัง
ปมเงื่อนที่ตัวละครต่างผูกมัดเอาไว้จนยากจะแก้ไขได้ สุดท้ายก็กลายเป็นปัญหาก่อนไปสู่บทสรุปของมัน
ท่ามกลางบรรยากาศของความรุ่มรวย (ผมว่าคำนี้เหมาะที่สุดกับหนังของอัลเลน)
ในหนังที่คนดูสัมผัสถึงสิ่งต่างๆเหล่านี้ได้ทันทีเมื่อได้ชมหนังของเขาไม่ว่าเรื่องใด กับ Coup de Chance ก็เช่นกัน
แม้ว่าจะวัย 87 ปีแล้ว (ช่วงเวลาที่ทำหนังเรื่องนี้) แต่อัลเลนก็ยังเขียนบทเองเสมอ
ด้วยมุมมองที่กินขาดในเรื่องของความรัก ทำให้ผู้ชมเหมือนเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในวังวนและเรื่องราวพัลวันต่างๆในหนังไม่ต่างกัน ..
โดยเรื่องนี้ เราจะติดตามแฟนนี่ สาวสวยที่เหมือนจะมีทุกอย่างเพียบพร้อมไร้ที่ติ มีสามีหล่อ รวย
แต่ลึกๆแล้วเหมือนว่าเธอขาดบางสิ่งบางอย่างที่เงินซื้อไม่ได้
จนมาเจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้พบกันนานอย่างอาแล็ง หนุ่มนักเขียนที่มีชีวิตอิสระ
อยากไปไหนอยากทำอะไรก็ได้ไม่ต้องมีกฎเกณฑ์มาบังคับ
การพบกันโดยบังเอิญนี้นอกจากจะแค่เป็นการทักทายกันตามมารยาทแล้ว
อาแล็งยังสารภาพตรงๆกับแฟนนี่ด้วยว่า เขาหลงชอบเธอมานานตั้งแต่สมัยเรียน
และนั่นก็ทำให้แฟนนี่รู้สึกหวั่นไหวขึ้นมา..
เราจะได้เห็นภาพชีวิตสองด้านของแฟนนี่ขณะที่อยู่กับผู้ชายสองคนเทียบกัน ..
กับฌ็องคือความหรูหรามีระดับแทบจะทุกกระเบียด ขณะที่กับอาแล็ง เป็นความสบายๆชีวิตชิลๆ
อยากกินอะไรตามข้างทางก็ได้ไม่ต้องแพงเว่อร์วังอลังการ ..ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกผิด
แต่ในทุกขณะ...แฟนนี่ก็กำลังคิดและเริ่มเบี่ยงเบนความต้องการในใจของตนเองไปเรื่อยๆ ทีละนิด
จะอย่างไรมันก็ผิดอยู่ดีล่ะครับ ต่อให้ข้ออ้างแห่งการกระทำนั้นจะดูดีแค่ไหนก็ตามที
ซึ่งเรื่องราวมันควรจะเป็นระหว่างคนสามคนใช่ไหมครับ แต่เปล่าเลย มันมีตัวละครที่เป็นตัวแปรสำคัญเข้ามา
และความลุ้นระทึกแบบคลาสสิคก็เริ่มต้นขึ้น
อัลเลนเก่งมากที่ทำหนังแนวระทึกขวัญได้โดยที่ไม่ได้ทำให้คนดูรู้สึกถึงกลิ่นอายการฆ่าเลยสักนิด
เพราะคุณจะมีความรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังนั่งจิบไวน์อยู่ใน Lobby Lounge ของโรงแรมสุดหรูสักแห่ง
มันเป็นแบบนั้นจริงๆนะ บางคนอาจแย้งว่า เอ้า แล้วมันจะดีได้ยังไง
คือเพราะมันเป็นความเฉพาะตัวที่ยากจะมีใครเลียนแบบได้
นี่ล่ะมันถึงเป็นความรุ่มรวยที่เป็นแบบฉบับของอัลเลนเพียงคนเดียวเท่านั้น
สุดท้ายแล้วแฟนนี่จะตัดสินใจอย่างไรกับชายสุดเพอร์เฟ็คต์รวยล้นฟ้าอย่างฌ็อง
หรือหนุ่มนักเขียนเพื่อนเก่าสมัยเรียนอย่างอาแล็ง.. เธอจะทำตามเสียงที่หัวใจเรียกร้องหรือไม่
หรือเลือกเอาเหตุผลมากกว่าอารมณ์ และตัวละครที่จะมาเป็นตัวแปรอีกคนนั้นคือใคร? ต้องติดตามมมมมมม!!!
ผมยังอยากให้คุณปู่อัลเลนมีสุขภาพแข็งแรงต่อไปอีกนานๆ นะครับ
เพราะการก้าวเข้าสู่วัยแตะหลักเลข 9 (วันที่ 30 พ.ย.ที่จะถึงนี้) อาจจะส่งผลต่อการทำงานนับจากนี้
ด้วยความหวังที่ยังอยากเห็นผลงานดีดีจากแกอีกเรื่อยๆ
และหากมีโอกาสผมจะมาว่าด้วยงานเก่าๆของคุณปู่อัลเลนให้ได้อ่านกันครับ
เพราะหนังมันฝังใจ
=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===