ความกลัวอนาคตของเด็กม.ปลายอย่างผม

ก็..ครับอย่างที่เขียนหัวข้อไป ผมมีความกลัวในอนาคตข้างหน้า กดดันมากๆด้วยครับ ผมเรียนสายศิลป์ภาษา ก่อนหน้านี้ผมเคยมั่นใจว่าทำได้ ไม่มีปัญหา ผมได้ทำในสิ่งที่ชอบแล้ว ในอนาคตแค่นำสิ่งที่เรียนไปปรับใช้ แต่พอผมเริ่มเรียนไปเรื่อยๆ ผมเริ่มไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เรียน แต่ก็ยังไปศึกษาด้วยตัวเองเพิ่มนะครับ พอเป็นบ่อยเข้า ความรู้สึกกดดันก็ยิ่งถาโถม จนมันเกิดคำถามและความคิดเชิงลบกับตัวเองครับ

จะทำได้แน่หรอ?
เพื่อนๆในห้องทำได้ดีกว่าตั้งเยอะแยะ ทำไมตัวเองถึงทำไม่ได้?
ได้แค่นี้แล้วอนาคตจะทำยังไง?
อาชีพในฝันคงทำไม่ได้แล้วมั้ง
ไหนสัญญากับพ่อกับครูว่าจะไปทำงานที่ต่างประเทศให้ดู ตอนนี้ม.ปลายจะจบรึเปล่าก่อน

ประมาณนั้นครับ มันทำให้ผมตัดสินตัวเองไปอีก ว่าผมคงทำไม่ได้แล้ว คอยมองโลกในแง่ร้ายจากคำพูดในโซเซียลที่เขาบอกกัน มันจึงทำให้ ผมรู้สึกกลัวขึ้นมา กลัวว่าตัวเองจะทำอะไรไม่ได้สักอย่าง  กลัวว่าตัวเองจะกลายเป็นคนไม่เอาไหน กลัวจะไม่มีคุณค่า อะไรทำนองนั้น

ถึงผมจะไม่ได้เรียนเก่งถึงขนาดที่ได้4ทุกวิชา แต่ผมก็พยายามเรียนเท่าที่ผมทำได้แล้ว ถึงตอนนี้ผมยังเป็นแค่เด็กไม่เอาไหนที่เข้าใจอะไรยาก ทำอะไรด้วยตัวเองไม่ค่อยเป็น ไม่มีความมั่นใจ แต่ผมก็ไม่อยากให้ชีวิตในอนาคตพังเพราะความกลัวของตัวเอง

ดังนั้นผมจึงอยากรู้ครับ ว่าพวกพี่ๆเคยกลังแบบผมหรือเปล่า แล้วจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง หรือผมควรทำยังไงดีครับ

🙇🏻‍♂️🙇🏻‍♂️