เห็นมาหลายคนบ่นว่ากฎหมายไทยให้หย่ากันยาก จริงๆน่าจะแก้กฎหมายว่าถ้าฝ่ายใดฝ่ายนึงไม่อยากอยู่ด้วยให้หย่าได้จะดีกว่าไหมคะ

เคยเขียนเรื่องนี้นานแล้ว ใช่ประเด็นที่จะสื่อคือกฏหมายวุ่นวาย หย่าได้แต่ต้องพิสูจน์วุ่นวาย เสียเวลาหย่าร้างกันยากมาก
คิดว่าปัญหาอยู่ที่เหตุแห่งการหย่าข้อ4.กับข้อ4.2รึเปล่าคะ

ข้อสี่ ฝ่ายนึงจงใจทิ้ง ฝ่ายที่โดนทิ้งฟ้องหย่าได้อย่างเดียว อันนี้เราว่าไม่ยุติธรรม ที่ฝ่ายที่อยากแยกบ้าน
ไม่มีสิทธิ์หย่า ถ้าฝ่ายที่โดนทิ้งไม่ยอมให้หย่า บางคนก้อเหมือน อยากจะรั้งอีกฝ่ายกอดทะเบียนเอาไว้
ถึงโดนทิ้งก็ไม่ยอมหย่า ทั้งที่อีกฝ่ายอยากทิ้งร้างเพราะอยู่ด้วยก็ไม่มีความสุขแล้ว

ข้อ4.2 ก็เช่นกันต้องให้ทั้งสองฝ่ายเต็มใจทังร้างสามปี ถึงหย่าได้  ถ้าแค่ฝ่ายใดฝ่ายนึงอยากหย่า ไม่มีความสุขกฎหมายก็ยังบังคับ
ให้อยู่ด้วยกันห้ามหย่า

เราว่าถ้าอีกฝ่ายคิดว่าไม่ยุติธรรมหย่าแล้วจะเสียเปรียบเรื่องเงิน น่าจะแก้กฎหมายให้ถึง หย่ากัน
แล้วก็ยังฟ้องเรียกร้องเงินได้ หรือถ้าอยู่จนแก่แฟนเลว นอกใจ น่าจะให้กฎหมาย สั่งให้คนทำผิดส่งค่า
เลี้ยงดูให้จนตาย

เพราะแบบนี้กอดทะเบียนไว้ก็มีแต่แค้นกัน ถึงอยู่ด้วยกันมีทะเบียน ถ้าแฟนจะไม่สนใจ
ไม่ให้เงิน มีทะเบียนมันก็ไม่ให้เงินอยู่ดีค่ะ