คราวหน้าใครเสิร์ฟออกลูกสุดท้ายแล้วแพ้ ให้วิ่งรอบสนาม 100 รอบ น่าเสียดายจริง ๆ

อรอุมาจะกระโดด และโยนบอลสูง ส่วนมูนจองวอนวิ่ง100 เมตร ทั้งสองคนนี้ เสิร์ฟแรงทั้งคู่ เรียกเสียงเฮ่ในสนามได้เลยทีเดียว แค่ท่าทางของสองคนนี้ แต่มูนน่ารักกว่านะวิ่งแล้วมันสะกิดต่อมยังไงไม่รู้

อย่างน้อยนางดูมุ่งมั่น เสิร์ฟเสียน้อยมาก แล้วเสริฟก็มีประสิทธิภาพ  แถมวิ่งทั่วสนาม งงว่าบางคนเข้าแคมป์มมาทำไม

จากสายตาชาวบ้านที่ไม่เคยอบรมโค้ชมาก่อนแค่เคยเป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลโรงเรียนมาเห็นแบบนี้ครับ (ซ้อมรับและเสิร์ฟให้มีปรสิทธิภาพ) 1. การซ้อมเสิร์ฟ ไม่มีการเจาะเป็นรายคน ปล่อยให้ยืนเสิร์ฟกันลงกี่ลูกก็ไม่รู้

เห็นสนามแรกชนะ2นัด ช่วงพักสนามก็บอกเดี๋ยวเซอร์ไพร์สจะทำให้เห็นในสนามสอง ทำไมพลิกทุกอย่าง เสิร์ฟก็พัง โซนรับก็ไม่ดี แพ้ทุกนัดต่อจากนั้น

เป็นอะไรมากป่ะะะะะะะ เสริฟออกอยู่นั่น ไม่ก็โป่งเบาเชียว หงุดหงิด

เสียดายจริงๆ เรามักจะเสียง่ายๆ สมาธิหลุดง่ายๆ ตอนท้ายเกมเสมอ หลายแมทช์แล้ว เสิร์ฟออก ไม่มีบล็อคแต่ตีออก เสียหายหลายแสนเลย เพราะกว่าจะได้แต้มมา ก็ยากเย็นเหลือเกิน แต่เสียง่ายเกินไป ไปฝึกเสิร์ฟกันให้มัน

2 เกม ผ่านไป แพ้อย่างหมดรูป เหมือนนักกีฬาไม่มีทักษะ หรือความสามารถให้คาดหวังได้เลย แถมไม่น่าเชื่อว่านี่คือตัวแทนประเทศไทย เช่น รับบอลแรกไม่ได้ เสิร์ฟออก 3 คนติด เสิร์ฟติดเน็ท คู่แข่งเสิร์ฟออก วิ่งไปโด

คือเสิร์ฟโหดเกิ้นนนนนนนน...!! อยู่ท้ายสนาม เท่ากับ ตบบอลหัวเสาอ่ะ นางไม่เหนื่อยก็ไม่ซอฟแรงเสิร์ฟจริงๆ เอาดีๆเสียดายนางนะถ้ารัสเซียไม่โดนแบนนี่ ทีมหัวตารางมีหนาวแน่ๆ ลูกเสิร์ฟเกาหลี ที่ว่ารับยากก็ย

ตามหัวข้อเลยค่ะ เล่นยาวๆ ไม่มีเปลี่ยนตัว รับเสิร์ฟ แล้ววิ่งมาตบเลย แรลลี่ยาวๆ บอลเข้าไม่เข้าน้ำหนักตีบอลไม่ได้ลดลงเลย จองจินซิม งี๊ ถ้าเปลี่ยนคนอื่นวิ่งตีแบบนี้ แทบทุกตำแหน่งในสนาม มีหอบแล้วนะคะ แต่นี