ทั้งๆที่ฝึกเจริญสติอยู่ตลอด และสติทำให้เกิดปัญญา
ต้องฉลาด เฉลียว มากกว่าคนทั่วไปสิ
อย่างน้อย ก็ต้องรู้เท่าทัน โลภะ โทสะ โมหะ ของคนที่อยู่รอบข้าง ไม่ให้มาหาผลประโยชน์
อาจมีจุดบกพร่องในระบบการเรียนการสอน ทำให้ไม่ได้ประสิทธิผลเท่าที่ควร
หรือว่า เทคนิคการเจริญสติเหล่านี้ ไม่ได้ผลจริง กายา จิตตา เวทนา ธรรมา ที่ว่ากันว่าเป็นทางสายเอก อาจจะเป็นทางตัน
แม้แต่พระปฏิบัติที่มีชื่อเสียง ก็เห็นอารมณ์หลุดกันเยอะ คุมตัวเองไม่ได้เลย ทั้งกิน (โลภะ) กาม (กาเม) เกียรติ (มานะ)
ไม่อยากเอ่ยชื่อ เดี๋ยวจะสะเทือนใจลูกศิษย์ ลูกหา
อย่างอดีตพระมิตซูโอ๊ะ ก็ฝึกอย่างหนัก และมีจิตที่มุ่งมั่นสูงมาก
20 กว่าปีผ่านไป ไม่พบทางหลุดพ้น หรือว่า ทางนั้นไม่มีจริง
ครูบาบุญชุ่มก็เหมือนกัน ท่านทุ่มทั้งชีวิต เพื่อเจริญสติ ถึงขนาดเข้าถ้ำทีละ 2-3 ปี
ท่านก็บอกว่า ไม่เจออะไร ไม่ได้อะไร จนครั้งสุดท้าย สมองเบลอไปเลย
ไม่ต้องพูดถึงอดีตพระมหาสมปอง ที่เทศน์สอนคนไว้ดีมาก แต่ตัวเองกลับเอาตัวรอดจากกิเลสไม่ได้
แล้วที่บวชมา 20 กว่าปี การปฏิบัติทั้งหลาย ไม่ได้ช่วยขัดเกลาเลยหรือ
การบรรลุปัญญาญาณมีจริงหรือไม่ แล้วทำไมประเทศที่เน้นเรื่องนี้ อย่างไทย ลาว เขมร พม่า ศรีลังกา ผู้คนถึงไม่ฉลาดเลย
ในทางกลับกัน สิงคโปร์ ประเทศที่ไม่เชื่อเรื่องตายแล้วเกิด เรื่องการบรรลุนิพพาน นับถือขงจื้อเป็นหลัก กลับมีประชาชนที่เฉลียวฉลาด
>> ตอนนี้พระไทย มีปัญหาเกือบทุกวัด การเรียน การสอนของพระ น่าจะมีปัญหาแล้วล่ะ แม้แต่ มหาจุฬาฯ สถาบันหลัก ข้างในก็มีคอรัปชั่น มีการขัดแย้งกันอย่างรุนแรง
คือถ้า พระมีสติ สูงกว่าคนทั่วไป การบริหารจัดการ น่าจะดีกว่านี้ไหม
ทำไม พระถึงมีความเฉลียว น้อยกว่าคนธรรมดา
ต้องฉลาด เฉลียว มากกว่าคนทั่วไปสิ
อย่างน้อย ก็ต้องรู้เท่าทัน โลภะ โทสะ โมหะ ของคนที่อยู่รอบข้าง ไม่ให้มาหาผลประโยชน์
อาจมีจุดบกพร่องในระบบการเรียนการสอน ทำให้ไม่ได้ประสิทธิผลเท่าที่ควร
หรือว่า เทคนิคการเจริญสติเหล่านี้ ไม่ได้ผลจริง กายา จิตตา เวทนา ธรรมา ที่ว่ากันว่าเป็นทางสายเอก อาจจะเป็นทางตัน
แม้แต่พระปฏิบัติที่มีชื่อเสียง ก็เห็นอารมณ์หลุดกันเยอะ คุมตัวเองไม่ได้เลย ทั้งกิน (โลภะ) กาม (กาเม) เกียรติ (มานะ)
ไม่อยากเอ่ยชื่อ เดี๋ยวจะสะเทือนใจลูกศิษย์ ลูกหา
อย่างอดีตพระมิตซูโอ๊ะ ก็ฝึกอย่างหนัก และมีจิตที่มุ่งมั่นสูงมาก
20 กว่าปีผ่านไป ไม่พบทางหลุดพ้น หรือว่า ทางนั้นไม่มีจริง
ครูบาบุญชุ่มก็เหมือนกัน ท่านทุ่มทั้งชีวิต เพื่อเจริญสติ ถึงขนาดเข้าถ้ำทีละ 2-3 ปี
ท่านก็บอกว่า ไม่เจออะไร ไม่ได้อะไร จนครั้งสุดท้าย สมองเบลอไปเลย
ไม่ต้องพูดถึงอดีตพระมหาสมปอง ที่เทศน์สอนคนไว้ดีมาก แต่ตัวเองกลับเอาตัวรอดจากกิเลสไม่ได้
แล้วที่บวชมา 20 กว่าปี การปฏิบัติทั้งหลาย ไม่ได้ช่วยขัดเกลาเลยหรือ
การบรรลุปัญญาญาณมีจริงหรือไม่ แล้วทำไมประเทศที่เน้นเรื่องนี้ อย่างไทย ลาว เขมร พม่า ศรีลังกา ผู้คนถึงไม่ฉลาดเลย
ในทางกลับกัน สิงคโปร์ ประเทศที่ไม่เชื่อเรื่องตายแล้วเกิด เรื่องการบรรลุนิพพาน นับถือขงจื้อเป็นหลัก กลับมีประชาชนที่เฉลียวฉลาด
>> ตอนนี้พระไทย มีปัญหาเกือบทุกวัด การเรียน การสอนของพระ น่าจะมีปัญหาแล้วล่ะ แม้แต่ มหาจุฬาฯ สถาบันหลัก ข้างในก็มีคอรัปชั่น มีการขัดแย้งกันอย่างรุนแรง
คือถ้า พระมีสติ สูงกว่าคนทั่วไป การบริหารจัดการ น่าจะดีกว่านี้ไหม