หนูควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงคะ?

สวัสดีค่ะหนูเป้นเด้กคนนึงปกติทั่วไปนี่เเหละค่ะ เเต่ช่วงนี้เจอเรื่องเครียดเยอะมากๆจากสังคมที่รร.หรือเรื่องครอบครัวเองก้เช่นกัน หนูรักเพื่อนเเละครอบครัวมากๆตั้งเเต่เด็กจนโตเเต่พอโตขึ้นความคิดก้เริ่มเปลี่ยนไม่ได้มีคนมาโอ๋เหมือนเเต่ก่อนสังคมกับเพื่อนๆที่สดใสๆก้เริ่มจะเปลี่ยนไป เริ่มจากเรื่องครอบครัวหนูก้เข้าใจเเหละค่ะว่าโตเเล้วต้องหัดทำอะไรด้วยตัวเองบ้างเเต่หนูเเค่อยากได้กำลังใจ คำชม หรือความช่วยเหลือจากเเม่บ้าง เเต่เล่าอะไรให้เเม่ฟังหรือรู้สึกภูมิใจกับเรื่องนึงมากๆเเต่เเม่ก้จะชอบตอบมาว่าอืมๆเออๆ จนบางมีก้นอย ส่วนเรื่องสังคมเพื่อนๆที่รร. หนูอยากเรียนให้มันจบๆไปอยากลาออกก้มีสังคมรร.มันเเย่มากไม่พอใจก้นินทาจับกลุ่ม เล่าอะไรให้เพื่อนฟังย้งต้องระเเวงเลยว่ามันจะถึงหูใครบ้าง บางทีก้สงสัยทำไมเพื่อนเขาดูมีความสุขจังมีเพื่อนๆที่ไว้ใจ มีรอยยิ้มสดใสๆ เเต่ตัดมาที่ตัวหนูเองไม่มีความสุขเลย เพื่อนในกลุ่มหนุก้มีเเหละเเต่เขาคงไม่เข้าใจอะไรในตัวหนูหรอก ครั้งนึงหนูโดนเพื่อนๆในห้องรวมถึงเพื่อนกลุ่มหนุด้วยจิ้นกับคนๆนึง เเรกๆก้ชอบเเต่หลังๆมันอึดอัดมากๆ เเต่ไม่สามารถบอกใครได้เลย บางทีหนูกลับบ้านก้ร้องไห้หนักมากๆอยู่ในห้องคนเดียวบอกเเม่เเม่ก้คงไม่เข้าใจ หนูเป้นห่วงครส.คนอื่นมากๆใครเครียดอะไรรับฟังตลอดเพราะหนูอยากเห้นทุกคนมีความสุขเเต่หนุเองไม่รุ้จะระบายกับใครจนรุ้สึกเก้บกดอยากกรี้ดออกมาดังๆอยากหายไปจากโลกถ้าหนูหายไปคงไม่ต้องเจอเรื่องอะไรเครียดๆเเบบนี้เเต่หนุก้ไม่กล้าพอที่จะทำหรอกค่ะ อยากได้คำเเนะนำจากพี่ๆมากๆ หนูควรทำยังไงคะ