ทำยังไงเราถึงจะมองแค่ปัจจุบัน

หนูมองไปอนาคตกับอดีตมากกว่าอยู่กับปัจจุบันเหมือนมันปล่อยว่างไม่ได้ ทั้งเรื่องงาน เงิน ครอบครัว เรียน มันทำให้หนูคิดมากสุดๆไม่มีที่ปรึกษาด้วย หนูร้องไห้แทบทุกวัน ร้องแล้วมันเหมือนร้องไม่สุด มันเศร้ามันท้อไปหมดหนูอยากจะใช้ชีวิตให้มีความสุขแต่มันทำไม่ได้อ่า หนูคิดมากเกินไปกังวลไปจนปล่อยว่างไม่ได้หาสิ่งฮีลใจ ไปเคน้เดียวดียวก็เห็นมือนจะขึ้นดีขึ้นแต่พอกลับห้องมาเห็นชุดทำงาน กองหนังสือที่ต้องอ่านความรู้สึกเดิมมันก็กลับมา วนลูปอยู่แบบนี้