พี่ว่าหนูทำอย่างนี้ถูกไหมคะ

สวัสดีค่ะวันนี้หนูจะมาขอคำปรึกษาเรื่องเพื่อน หนูจะยกตัวอย่างเป็นไก่กับไข่ หนูเพิ่งเข้ามาโรงเรียนเมื่อตอน ม.2 หนูรู้จักไก่เพราะเขาเป็นคนมาทักค่ะแต่ช่วงแรกๆไก่ก็พาหนูไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนคนนึงซึ่งดูเหมือนว่าเคมีหนูกับกลุ่มนั้นจะเข้ากันไม่ได้ ซึ่งตอนที่หนูอยู่กลุ่มนั้นไก่ก็แยกตัวออกมาเพราะไก่เคยมีปัญหากับเพื่อนแต่ตอนนี้หายกันแล้ว พอหนูออกมาก็ออกมาอยู่กับไก่ ก็ดีไปค่ะตอนอยู่กับใครหนูมีความรู้สึกว่าเขากับหนูคล้ายกันหลายๆเรื่องหลายๆอย่างแต่บางครั้งเวลาพูดประโยคนี้ออกไปไก่เขาจะชอบบอกว่าเราไม่เหมือนกันซึ่งตอนแรกหนูก็แอบเสียเซลนิดหน่อยค่ะ แล้วก็มีสมาชิกเพิ่มมาค่ะ แต่ไม่ใช่ไข่ ซึ่งเพื่อนคนนี้เพิ่งมาก็ไม่ได้มีอะไรมากค่ะจนสักพักนึงไขเข้ามาในกลุ่มตอนแรกๆไข่เข้าหาไก่ด้วยเงินค่ะเพราะว่าหนูกับไข่ค่อนข้างที่อยากจะได้นู่นอยากจะได้นี่เพราะเหมือนกันนะคะเราก็เลยต้องหาตังค์กันเองเพราะพ่อแม่ไม่ได้ support มาก อาจจะปกติดีแต่ไข่ค่อนข้างยึดติดกับไก่มากเลยค่ะ ช่วงแรกที่เข้ามาไข่ชอบให้เงินไก่ทำนู่นทำนี่ไปนู่นไปนี่ด้วยแล้วพอผ่านมาบางทีไข่ก็จะมานั่งข้างๆจนบางทีหนูกับไก่ก็ไม่ได้นั่งด้วยกันซึ่งยอมรับไว้ว่าตอนนั้นหนูแอบรู้สึกแย่มากเพราะปกติข้างๆไก่ก็จะเป็นหนูตลอด แต่พอเราขึ้นมาอีกชั้นนึงก็มีสมาชิกเพิ่มขึ้นซึ่งสมาชิกคนนั้นก็ไปอยู่กับเพื่อนอีกคนนึง แต่ช่วงเวลาที่หนูอยู่กับไก่ไข่หนูก็รู้สึกว่าไข่ค่อนข้างลำเอียงมากๆเลยค่ะแบบเห็นได้ชัดตลอดแบบการกระทำมีอะไรก็จะให้แต่ไก่ไม่ให้หนูซึ่งหนูก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรนะคะแต่บางครั้งมันก็อดทำให้หนูรู้สึกแย่ไม่ได้จริงๆบางครั้งหนูก็เผลอเรียกร้องไปบ้างเพราะรู้สึกว่าอยากได้บ้าง บางครั้งหนูรู้แตก​แยกมากเพราะบางครั้งเพราะบางคลังเขาคุยอะไรหนูก็รู้สึกหนูตาไม่ค่อยทันรู้สึกมึนๆอึนๆเหมือนเขาคุยเรื่องที่หนูไม่รู้กัน หนูเข้าใจระยะห่างในเรื่องนี้มากเพราะมีวันนึงหนูรู้สึกอยากทดลองอยู่คนเดียวแบบเผื่อมีวันนึงมีเหตุการณ์ที่ทำให้หนูอยู่คนเดียวหนูเลยลองไม่ชวนคุยดู ซึ่งมันทำให้หนูรู้ตัวเลยว่าหนูกับเพื่อนค่อนข้างมีระยะห่างกันมากแบบค่อนข้างเยอะเลย อาจจะเป็นเพราะนิสัยของหนูที่อาจจะพูดไม่คิดหรือเวลาสนใจอะไรก็จดเจาะจงบางทีอาจจะไม่ได้ฟังเรื่องนั้นทำให้มันมีระยะห่างได้ขนาดนี้ หรืออาจจะเป็นเพราะความชอบด้วย หรือความพูดไม่คิดของหนู จนมีวันหนึ่งเราได้ทะเลาะกันค่ะเพราะเพื่อนชอบฝากอะไรไว้กับหนูแล้ววันนึงหนูรู้สึกหงุดหงิดกับเรื่องอะไรสักอย่างจนเผลอพูดแรงใส่เพื่อนไปว่าพวกเก็บของกันบ้างนะกูไม่อยากรับฝากแล้วถ้ามันหายกูไม่อยากรับผิดชอบซึ่งหนูรู้สึกว่าคำพูดนั้นมันแรงจริงๆค่ะจนทำให้วันนั้นเราไม่ได้คุยกันเลยหลังหนูก็แยกออก​มาอยู่คนเดียวค่ะเพราะ​หนูรู้สึกไม่โอเคกับการกระทำของใครและบางทีหนูก็รู้สึกว่าหนูกับไก่ก็ไม่ได้สนิทกันมากขนาดนั้นยังมีบางเรื่องที่เขายังไม่อยากคุยกับหนูหรือไม่อยากจะคุยกับหนูซึ่งหนูก็รู้สึกอย่างนึงคือหนูรู้สึกสนิทกับเขาฝ่ายเดียวค่ะมันทำให้หนูรู้สึกแย่มากตอนคิดได้แบบนั้น แต่ตอนนี้คือหนูค่อนข้างรู้สึกผิดกับคำพูดของตัวเองมากๆค่ะหนูอยากจะขอโทษเขานะคะเรื่องคำพูดของหนูแต่ตอนนี้หนูยังรู้สึกว่าหนูยังไม่ควรจะพูดออกไปหนูอยากพูดตอนปัจฉิมค่ะเพราะว่าถ้าหนูขอโทษเขาตอนนี้ไปก็เหมือนกับว่าหนูอยากจะกลับไปอยู่กับเขาเหมือนจะไม่รู้สึกผิดแต่เพราะไม่มีใครอยู่ด้วย พี่ๆว่าหนูดูเห็นแก่ตัวไหมคะ แล้วพี่คิดว่าหนูคิดถูกไหม