ก่อนอื่นเลยต้องขอพูดดักไว้ก่อนว่า อย่าดราม่าว่าไปเรียกเค้ากินข้าวทำไมก่อนล่ะ ไม่จริงใจละสิ
ถ้าไม่อยากให้เค้ากินไปเรียกเค้าทำไม เรามีเหตุผลอะไร นิดหน่อยที่กดดันให้ต้องเผลอพูดออกไปแบบนั้น
ด้วยนิสัยที่เป็นคนน่ารักและใจดีสไตล์ไทยของเรา จนนำพามาสู่ความเดือดร้อนของตัวเองในภายหลัง
ซึ่งเกิดขึ้นบ่อยมากกับตัวเรา จนเบื่อตัวเองเหมือนกัน
ให้คุณนึกถึง ง่ายๆ เวลาที่คุณไปเยี่ยมบ้านเพื่อน หรือบ้านคนรู้จักแล้วบอกทำตัวตามสบายนะ
ให้นึกว่าเหมือนอยู่บ้านตัวเอง และเวลาใครมาบ้านเราเราก็มักจะพูดและต้อนรับแบบนั้นด้วยนิสัยคนไทยที่เคยชิน
แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราจะไม่ทำแบบนั้นต้องขออนุญาตเจ้าของบ้านก่อนเสมอในทุกครั้งที่จะทำอะไร เป็นมารยาทที่ดี
ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า เราไปทำงานนึง ของในพื้นที่ของสามีเนื่องจากถูกว่ายวานให้ไปช่วยงาน เราก็ไม่ต่างอะไรกับ
(สตาฟของสถานที่ที่แฝงตัวไป แบบไม่เป็นทางการ และจะไม่มีใครรู้นอกจากคนใน)
ห้ามบอกใครว่าเราเป็นใครและไม่ได้ใส่ชุดพนง.
เราเลยก็ทำตัวปกติเหมือนที่เราเคยเป็น ตั้งใจทำงาน ไม่ได้ต้องไว้ตัวรักษาระยะห่าง
คิดแบบดูเป็นคนดีย์ มีเมตุตา ใช้ไม่ได้กับโลกของความเป็นจริงนะคะ
ถ้าเราไม่แข็งแกร่งอยู่ที่ไหนก็จะตกเป็นเป้าของคนที่คิดเอาเปรียบ
และเราได้มีโอกาส คุยกับ พนง. ขาย ที่อยู่ตรงข้ามกัน ซึ่งร้านของเขา ก็เป็นลูกค้าของแฟนพอดี
เลยสนธนากับเขานิดๆหน่อย แต่ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวมาก
และก็ดูจากการ คุยเค้าเริ่มพูดเพ้อเจ้อ โอ้อวดไปทั่ว ว่ามีผช.มาจีบเค้าเป็นรวย มากอยู่รร.หรู แต่เขาอ่ะ ไม่เอาหรอก คนนี้
ทักมาจีบเขาอยู่ได้ เขาพยายามไม่ตอบอะไร ทำนองนี้(เราไม่ได้อยากรู้เรื่องส่วนตัว)
บลาๆ เขาก็พูดๆ ไป เราเริ่มนิ่งๆ อยากให้เค้าไปนั่งอยู่ที่อื่นเร็วๆ เพราะตอนนี้เริ่ม เดินมาเม้าท์ในร้านเรา
และเขา ตา เหลือบมองหานั่นนี่ในร้านเรา
จนไปเจอมามะม่วงแล้ว พูดว่า อยากกินมะม่วงจังเลย เปรี้ยวปาก
ตามอง มะม่วงเรา แต่ปาก และหน้า หันไปพูดกับ
ผช. ที่เป็นเพื่อน ร่วมงาน (เรารู้สึกเริ่มเอ้ะๆ แปลกๆ ตอนนั้น แต่พยายามไม่คิดอะไร)
แต่ไม่กล้าเอามะม่วงออกมากินในตอนนั้น และไม่กล้าหยิบอะไรมากินต่อตอนเค้าอยู่ใกล้
เพราะรู้สึกแปลกๆ
วันต่อมา แฟนซื้อส้มตำมาฝากเรา เราแกะกิน
แล้วพี่ผญ. คนนี้ เค้าเดินมาที่ร้านเรา เราก็ยิ้มทักทาย
ปกติ แล้วเค้าตาจ้องมองส้มตำ เราไม่พูดอะไร แล้วก็ยืน มองนานมากไม่ยอมไปไหน จนเรา รู้สึกกดดัน
ตอนแรก นึกอยากจะนั่งหันหลังแต่ก็ต้องขายของ
เลยแพ้เสียงในหัวตัวเอง แล้วพูดขึ้นว่า
ใช่ค่ะ คำที่ทุกคนคิด
เราพูดเรียกเค้าว่า กินส้มตำพี่ !! 😅
(คิดในใจ
แล้วกูพูดอะไรออกไป)
พี่เค้าไม่รีรอ เดินดุ่มๆ เข้ามาแล้ว หาเก้าอี้มานั่งเองด้วย
เราหน้าชาเลย คือ มันคิดหลายอย่าง เราไม่ได้เป็นคน หวงกิน หรือหวงของ อะไรเลย นะ
ต้องบอกแบบนี้ก่อน แต่สิ่งที่เราคิดอย่างเดียวคือ เออ จะกินยังไง วะ
มีช้อนเดียว แล้ว จานเดียวกัน
และลืมไปว่าตัวเองเป็นคนที่ อนามัยมาก น้ำลายคนอื่นในจานเดียวกัน ถ้าไม่ใช่สามี มันไม่ได้
และเราเรียกตามมารยาท ไม่คิดว่าเค้าจะมากินจริง
รู้จักกันแค่ผิวเผิน 2 วัน คุยกัน แค่ไม่กี่ประโยค
เราอ้างเค้าไปว่า ช้อนมีอันเดียว
แล้วคิดในใจ ชั้นรอดละ
แต่ เค้าหยิบถุงผักไปเองแล้วเปิดหาช้อน สรุป มันมี2อันซ้อนกัน เรานึกว่ามีอันเดียว
แฟนเราเดินมาเจอ พี่ผญ. จ้วงส้มตำเรา เค้าทำหน้าเหวอ
ตะโกนถาม เราแบบส่งสิก เป็นนัยๆ ว่า ส้มตำโอเคมั้ย
(แปลว่าเราโอเคมั้ย)
เรากินพอเป็นพิธี แต่เราก็ปล่อยให้เค้ากินจนอิ่ม พออิ่มแล้ว เค้าก็สบัดตูดเดินหนีไปเฉยๆเลย
ไม่พูดอะไรกับเราสักคำ
และการกระทำของเค้าไม่ใช่แค่นี้ เบี้ยวค่าของของเรา ถ้าไม่ตามจี้ก็กะจะชิ่งเลย
จนแฟนไปตามกับเจ้าของเค้าให้ถึงจะได้
เราเลยรู้ธาตุแท้ของเค้า ว่าเป็นคนที่คบไม่ได้
ตอนติดค่าของเรา เราแกล้งจะไม่คืน เดินผ่านเราแกล้งไม่มองแกล้งไม่รู้จัก
เรามีเราบอกให้เค้ากิน หมูยอเยอะๆ ด้วยเพราะเราไม่ชอบกินหมูยอ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คุณจะพูดกับใครตามมารยาทก็ตามไม่มาว่าเรื่องใด อย่าพูดคำว่า กินส้มตำพี่/ข้าวกัน
เพราะมันมีคนบนโลกนี้อยู่จริงๆ
และเค้าก็ไม่ได้ผิดอะไรนะ เพราะเราเป็นคนเชิญเค้าเอง
แต่ถ้าให้พูดแบบเป็นกลางไม่เข้าข้างตัวเอง
เราควรมีเซนต์รักษามารยาทของเราด้วย ถ้ามีคนชวนกินอาหาร
สำหรับเรา จะชิม1ชิ้น พอเป็นพิธี หรือรบกวนเค้าน้อยที่สุด
เหมือนกับคำว่า เชิญตามสบายเมื่อไปบ้านคนอื่น แล้วก็ใช่ว่าจะทำอะไรก็ได้อย่างเต็มที่
ส่วนถ้าใครจะคิดว่าชวนเค้าเอง ไม่จริงใจแต่แรกก็สมควร เราคิดว่ามันไม่มีถูกผิด
แล้วแต่จะคิดแล้วแต่มุมมอง นะคะ
เราไม่รู้แล้ว มาแชร์ให้ฟังเป็นประสบการณ์ขำ ไม่ได้ซีเรียส ชีวิตเราเจออะไรแปลกๆ มีเยอะค่ะ
ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังใหม่
เรียกคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกกินส้มตำ แต่เค้ากินจริง อย่าหาทำ