เราเพิ่งได้ทราบข่าวจากแม่ ว่าแฟนเก่าเป็นมะเร็งคะ เขาป่วยอยู่2เดือนกว่าแล้วโดยที่ปิดบังไม่ให้ใครรู้ พอเรารู้ข่าวเราก็รู้สึกเศร้าใจ หดหู่ใจบอกไม่ถูก จริงอยู่ที่เราเลิกกันหลายปีแล้ว แต่แค่เป็นห่วงในฐานะเพื่อนเท่านั้น เพราะตอนที่คบกัน เขาดูแลเราดีมาก เทคแคร์ เปย์เงิน เปย์ทอง ฯลฯ ตามใจทุกอย่าง เรากล้าพูดเลยว่าเขาเป็นคนดีมาก เขาไม่น่าจะป่วยเพราะโรคร้ายโรคนี้ เราอยากไปเยี่ยม และดูแลเขานะ ในช่วงที่เขาป่วยแบบนี้ เพราะตอนนี้เขาก็ยังไม่ได้มีแฟนใหม่ แต่ติดที่อยู่กันไกลมาก เราอยู่หาดใหญ่ เขาอยู่อุบลราชธานี การเดินทางมีค่าใช้จ่าย ซึ่งเราไม่มีเงินมากพอที่จะเดินทางไปเยี่ยมเขาได้ทำได้แค่โทรคุย เปิดกล้องกัน เรารู้สึกสงสาร และเห็นใจเขามาก เขาเป็นมะเร็งลำคอ ทานอะไรไม่ได้ ต้องเจาะท้องให้อาหารเหลว ทางสายยาง เราไม่รู้ ว่าเค้าจะมีโอกาสหายไหม แต่เราหวังว่าปาฏิหาริย์มีอยู่จริง เราภาวนาให้เขาหายป่วย ให้เขาดีขึ้นในทุกวัน เราพูดให้กำลังใจเขาทุกวัน ว่าอย่าคิดมาก เด่วก็ดีขึ้น เราไม่อยากให้เขาคิดมาก แต่เรากลับคิดมาก็เสียเอง ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราดิ่งจังเลย ขอวิธีจัดการกับความรู้สึกตัวเองหน่อยคะ อาจเป็นเพราะเรามีเรื่องให้เครียดอยู่แล้ว พอมีเรื่องมากระทบกระเทือนใจอีก ยิ่งดิ่งไปใหญ่
รู้สึกหดหู่ใจ เมื่อรู้ว่าแฟนเก่าเป็นมะเร็ง