พี่ผู้ชายที่ทำงาน ให้ชื่อว่า พี่โบ๋
พี่โบ๋ มีน้องเมีย ให้ชื่อว่า โม (โมเป็นซิงเกิลมัม)
ลูกของโมเรียนที่เดียวกับลูกเรา
ตอนเช้าเรากับสามีจะไปส่งลูกที่โรงเรียนแล้วไปทำงาน เลิกเรียนสามีจะไปรับลูกก่อนค่อยมารับเรากลับบ้าน
(เรากับสามีทำงานบริษัทเดียวกันแต่อยู่คนละออฟฟิศ)
ครั้งที่ 1
พี่โบ๋มาบอกกับสามีเราว่า " แม่น้อง...........มีเรื่องอยากปรึกษาพ่อน้อง...............อยู่นะ "
ตอนแรกที่สามีมาเล่าให้ฟัง เรารู้สึกไม่โอเค ละ 1 แมต พี่โบ๋แค่เกริ่นมาแค่นี้ ยังไม่ได้พูดเรื่องที่จะปรึกษา
แต่เราก็พอจะรู้ว่าหน้าจะเป็นเรื่องลูก
ครั้งที่ 2 พูดอีก " แม่น้อง...........มีเรื่องอยากปรึกษาพ่อน้อง...............อยู่นะ "
รอบนี้ก็ยังไม่ได้เข้าเรื่องที่จะปรึกษา
ครั้งที่ 3 พูดอีก ว่า โมเห็นสามีเราไปรับลูก เรยโทรหาพี่โบ๋
ต่อสายกัน 3 คน คุยเรื่องอยากให้สามีเราไปส่งลูกของโมให้หน่อยตอนเช้า แล้วตอนเลิกเรียนโมจะไปรับลูกเรากลับไปส่งบ้านให้
สามีเราก็บอกว่าจะต้องคุยกับเราก่อน คุยกันแบบนี้มันไม่จบหรอก ต้องคุยกับเมีย กับ ลูกก่อน
ซึ่งสิ่งที่เราไม่โคเรยนะ เพราะ
1.พี่โบ๋ ที่ได้มาอยู่กินกับพี่สาวของโมได้ เพราะพี่สาวโมแย่งพี่โบ๋มาจากเมียเขา แบบตั้งใจ เราเห็นและรับรู้มาตั้งแต่แรก
2.โมไม่มีสามี มีนิสัยชอบกินเที่ยวดื่ม ไปกับผู้ชายหลายคน
3.พี่สาวก็นิสัยแบบนั้น น้องสาวก็เป็นแบบนี้ แล้วพี่โบ๋ก็นิสัยแบบนั้น
4.เคยได้ยินนะว่า พี่โบ๋กับเมียอยากหาสามีให้โม อยากหาคนดีให้โม เคยพูดว่า " ถ้าสามีเราไม่มีเมีย เดี๋ยวจะให้ติดต่อโมให้เรย"
อันนี้เราได้ยินในวงเหล้า
ความรู้สึกแวปแรกที่สามีเลาให้ฟังว่า พี่โบ๋บอก " แม่น้อง...........มีเรื่องอยากปรึกษาพ่อน้อง...............อยู่นะ "
คือความรู้สึกแวปแรกคือ ทำไมพี่โบ๋ถึงพูดแบบนั้น มันเหมือนฟิวทอดสะพาน เหมือนจับคู่ อยากให้ 2 คนนี้ได้มีโอกาสคุยกัน
เซ้นผู้หญิงเรามันบอกแบบนั้น
ทั้งที่มันเป็นเรื่องของลูก รู้ทั้งรู้ว่าเรื่องลูกเราเป็นคนจัดการ ทำไมถึงเลือกที่จะคุยกับสามีเราคนเดียว
พอเราเกริ่นถามพี่โบ๋บ้าง แม่น้อง ...... มีเรื่องอะไรจะคุยหรอ พี่โบ๋ก็ไม่อยากคุยด้วย
ทำเหมือนมีเรื่องอะไรที่เรารับรู้ด้วยไมไ่ด้ ทำไมต้องเล็งว่าต้องคุยกับสามีเราเท่านั้น
โมก็เจอเราบ่อยกว่า ตอนไปงานโรงเรียน โมกับสามีเราเจอกันแวปๆไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ
อีกอย่าง เราก็เป็นเพื่อนร่วมงานกับพี่โบ๋ ทำไมพี๋โบ๋ไม่เลือกคุยกับเราด้วยละ
ทำไมถึงพูดประโยคลักษณะนั้น ไม่เคยพูดต่อหน้าเราสักครั้ง มีแค่สามีมาเล่าให้เราฟังเราถึงรู้
จริงๆเราไม่ได้อะไรกับโมเท่าไหร่นะ
แต่เราไม่โอเคกับพี่โบ๋มากกว่า บางทีโมเขาก็คงไม่ได้ตั้งใจจะคุยกับสามีเราคนเดียวหรอก
ด้วยติดต่อผ่านพี่โบ๋ แล้วพี่โบ๋เลือกที่จะคุย และพูดแบบนั้นกับสามีเรา
แล้วมันทำให้เรารู้สึกเหมือนพี่โบ๋จะทอดสะพาน ให้ 2 คนนี้มีโอกาสได้คุยกัน
ไม่รู้ว่า เป็นเราที่รู้สึกไปเอง หรือ พี่โบ๋ทำไม่ถูกจริงๆ
รู้สึกว่า พี่ที่ทำงานกำลังทอดสะพานให้น้องเมียเขาได้มีโอกาสคุยกับสามีเรา
พี่โบ๋ มีน้องเมีย ให้ชื่อว่า โม (โมเป็นซิงเกิลมัม)
ลูกของโมเรียนที่เดียวกับลูกเรา
ตอนเช้าเรากับสามีจะไปส่งลูกที่โรงเรียนแล้วไปทำงาน เลิกเรียนสามีจะไปรับลูกก่อนค่อยมารับเรากลับบ้าน
(เรากับสามีทำงานบริษัทเดียวกันแต่อยู่คนละออฟฟิศ)
ครั้งที่ 1
พี่โบ๋มาบอกกับสามีเราว่า " แม่น้อง...........มีเรื่องอยากปรึกษาพ่อน้อง...............อยู่นะ "
ตอนแรกที่สามีมาเล่าให้ฟัง เรารู้สึกไม่โอเค ละ 1 แมต พี่โบ๋แค่เกริ่นมาแค่นี้ ยังไม่ได้พูดเรื่องที่จะปรึกษา
แต่เราก็พอจะรู้ว่าหน้าจะเป็นเรื่องลูก
ครั้งที่ 2 พูดอีก " แม่น้อง...........มีเรื่องอยากปรึกษาพ่อน้อง...............อยู่นะ "
รอบนี้ก็ยังไม่ได้เข้าเรื่องที่จะปรึกษา
ครั้งที่ 3 พูดอีก ว่า โมเห็นสามีเราไปรับลูก เรยโทรหาพี่โบ๋
ต่อสายกัน 3 คน คุยเรื่องอยากให้สามีเราไปส่งลูกของโมให้หน่อยตอนเช้า แล้วตอนเลิกเรียนโมจะไปรับลูกเรากลับไปส่งบ้านให้
สามีเราก็บอกว่าจะต้องคุยกับเราก่อน คุยกันแบบนี้มันไม่จบหรอก ต้องคุยกับเมีย กับ ลูกก่อน
ซึ่งสิ่งที่เราไม่โคเรยนะ เพราะ
1.พี่โบ๋ ที่ได้มาอยู่กินกับพี่สาวของโมได้ เพราะพี่สาวโมแย่งพี่โบ๋มาจากเมียเขา แบบตั้งใจ เราเห็นและรับรู้มาตั้งแต่แรก
2.โมไม่มีสามี มีนิสัยชอบกินเที่ยวดื่ม ไปกับผู้ชายหลายคน
3.พี่สาวก็นิสัยแบบนั้น น้องสาวก็เป็นแบบนี้ แล้วพี่โบ๋ก็นิสัยแบบนั้น
4.เคยได้ยินนะว่า พี่โบ๋กับเมียอยากหาสามีให้โม อยากหาคนดีให้โม เคยพูดว่า " ถ้าสามีเราไม่มีเมีย เดี๋ยวจะให้ติดต่อโมให้เรย"
อันนี้เราได้ยินในวงเหล้า
ความรู้สึกแวปแรกที่สามีเลาให้ฟังว่า พี่โบ๋บอก " แม่น้อง...........มีเรื่องอยากปรึกษาพ่อน้อง...............อยู่นะ "
คือความรู้สึกแวปแรกคือ ทำไมพี่โบ๋ถึงพูดแบบนั้น มันเหมือนฟิวทอดสะพาน เหมือนจับคู่ อยากให้ 2 คนนี้ได้มีโอกาสคุยกัน
เซ้นผู้หญิงเรามันบอกแบบนั้น
ทั้งที่มันเป็นเรื่องของลูก รู้ทั้งรู้ว่าเรื่องลูกเราเป็นคนจัดการ ทำไมถึงเลือกที่จะคุยกับสามีเราคนเดียว
พอเราเกริ่นถามพี่โบ๋บ้าง แม่น้อง ...... มีเรื่องอะไรจะคุยหรอ พี่โบ๋ก็ไม่อยากคุยด้วย
ทำเหมือนมีเรื่องอะไรที่เรารับรู้ด้วยไมไ่ด้ ทำไมต้องเล็งว่าต้องคุยกับสามีเราเท่านั้น
โมก็เจอเราบ่อยกว่า ตอนไปงานโรงเรียน โมกับสามีเราเจอกันแวปๆไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ
อีกอย่าง เราก็เป็นเพื่อนร่วมงานกับพี่โบ๋ ทำไมพี๋โบ๋ไม่เลือกคุยกับเราด้วยละ
ทำไมถึงพูดประโยคลักษณะนั้น ไม่เคยพูดต่อหน้าเราสักครั้ง มีแค่สามีมาเล่าให้เราฟังเราถึงรู้
จริงๆเราไม่ได้อะไรกับโมเท่าไหร่นะ
แต่เราไม่โอเคกับพี่โบ๋มากกว่า บางทีโมเขาก็คงไม่ได้ตั้งใจจะคุยกับสามีเราคนเดียวหรอก
ด้วยติดต่อผ่านพี่โบ๋ แล้วพี่โบ๋เลือกที่จะคุย และพูดแบบนั้นกับสามีเรา
แล้วมันทำให้เรารู้สึกเหมือนพี่โบ๋จะทอดสะพาน ให้ 2 คนนี้มีโอกาสได้คุยกัน
ไม่รู้ว่า เป็นเราที่รู้สึกไปเอง หรือ พี่โบ๋ทำไม่ถูกจริงๆ