สวัสดีค่ะ ฉันมีสามีที่ฉันรักมากๆ ไม่เคยคิดอยากจะทรยศเขาแม้แต่เรื่องโกหกเล็กๆน้อยๆ ฉันย้ายจากครอบครัวแม่กับพี่สาว มาอยู่กินกับบ้านสามี ฉันมีลูกกับสามีคนปัจจุบันนี้ 1 คน กับสามีเก่าอีก 1 คน ฉันไม่ได้ทำงาน เป็นแม่บ้านทำงานบ้านเฉยๆ ทุกๆวัน สามีจะไปทำงานแต่เช้า กลับเย็น ฉันต้องอยู่บ้านกับคนในครอบครัวสามี ซึ่งก็อยู่ กันคนละหลังคาเรือน แต่ก็ติดๆกัน
สามีคนปัจจุบันฉัน คบกับเขามาจะ 3 ปีแล้ว ช่วงแรกๆ เรารักกันมาก คบกับเขาได้ 6 เดือน ฉันก็พบว่าตัวเองตั้งท้อง ฉันคิดว่าฉันโชคดี ที่ได้เจอผู้ชายคนนี้ เขาดูแลฉันดีมากๆ ดีจนไม่ระวังไม่ทันได้ตั้งตัว จนกระทั่งจับได้ว่าเขานอกใจฉัน 2 ครั้ง ตอนฉันท้อง 5 เดือน 1 ครั้ง และตอนหลังคลอดลูก 1 เดือน อีก 1 ครั้ง ทั้งสองครั้งนี้เป็นแฟนเก่าเขา แล้วก็เป็นคนเดิม ฉันที่ไม่เคย รับรู้ถึงความรู้สึก ของการนอกใจมาก่อน ฉันเสียใจมาก หนีออกจากบ้าน ทั้งที่ตั้งท้อง ทั้งที่ลูกออกได้เดือนเดียว แต่เขาก็ไปตามกลับมา แล้วสัญญาว่าจะไม่ทำเรื่องแบบนั้นอีก แต่ความรู้สึกของฉัน ฉันนอนทุกข์ทรมานทุกวัน พยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่เคยทำให้หลับสนิท เลยสักคืน ทุกคืนต้องนอนแอบร้องไห้ ว่าทำไม คนที่ซื่อสัตย์อย่างฉัน ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ฉันทำอะไรผิด ฉันทำอะไรไม่ดีกับใครไว้หรอ ฉันถึงได้ประสบพบเจอชีวิตที่เลวร้ายแบบนี้ ทุกๆวันฉันพยายามไม่นึกถึง พยายามใช้ชีวิต แต่ก็หลุดพ้นไม่ได้สักที จากเป็นคนที่ พูดเก่งพูดเพราะ เป็นคนน่ารักอัธยาศัยดี มีความสุขง่ายๆกับทุกๆเรื่อง มองโลกในแง่ดีมาตลอด กลับต้องกลาย เป็นคนที่ มีชีวิตเหมือนคนบ้า คอยหวาดระแวง คอยพูดแทงใจดำสามี คอยเช็ค คอยตาม ให้สามีรายงานตัวอยู่ตลอดเวลา ฉันไม่มีความสุขเลย มันทรมานมากๆ จนเวลาผ่านมา ก็ 5-6 เดือนแล้ว ฉันพยายามควบคุมตัวเอง มันทรมานเหลือเกิน ในทุกๆวัน สถานะความสัมพันธ์ของเราเริ่มแย่ลง ฉันต้องร้องไห้คนเดียว เสียใจคนเดียว สามีที่นอนอยู่ข้างๆ เริ่มไม่สนใจแม้กระทั่งความรู้สึกของฉัน น้ำตาที่ไหลอยู่ข้างๆเขา เขาไม่เคยที่จะลุกมาเช็ดมัน ไม่เคยที่จะลุกมาโอบกอด ปล่อยให้ฉันจมอยู่กับความรู้สึกแย่ๆแบบนั้นอยู่คนเดียว ไม่เคยขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่เคยแสดงความรับผิดชอบ โทษแต่ว่าเราเป็นคนที่คิดมาก เป็นประสาท น่ารำคาญน่าเบื่อ เริ่ม พูดจาไม่ดี เราเริ่มไม่มีเซ็กส์กัน ประมาณ 4-5 เดือนแล้ว ฉันก็พยายามที่จะจับเนื้อต้องตัวเขา อยากกอดอยากหอม แต่แค่แตะตัวเขา เขาก็ทำเหมือนไม่อยากให้เราจับแล้ว แต่ในโทรศัพท์เขา มีแต่การดูคลิปโป๊ ในทุกๆวัน วันละหลายๆรอบ แล้วเขาก็ลบประวัติการค้นหา ลบประวัติการดู ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกว่า เราถูกทรยศแล้ว ทรยศอีก เขาไม่มีความรู้สึก ไม่มีอารมณ์กับเรา แต่กลับอยากมีอารมณ์กับคนอื่นในแต่ละวันวันละหลายๆครั้ง เราพยายามนิ่งเงียบ ไม่ถามเขาเรื่องนี้ เพราะรู้ว่าถามไป เขาก็โกหกอยู่ดี แต่ในใจ มันร้อนรนเหลือเกิน มันเหมือนกับว่า เราต้องอยู่กับคนที่เขาไม่ซื่อสัตย์ นอนอยู่ข้างเราทุกวัน ไม่แสดงความรักต่อกัน ไม่เปิดเผยตัวตนเราต่อสาธารณะ ทำเหมือนว่าไม่อยากให้ใครรู้ โดยเฉพาะ ทางโซเชียล ไม่มีเรื่องบนเตียงมีแต่เขาอยากจะมีอารมณ์กับคนอื่น ไม่ว่าจะทางคลิปวีดีโอ หรือลับหลังเรา อันนี้เราไม่รู้เหมือนกันเพราะแต่ละวันเขาต้องเจอนักท่องเที่ยวและคนมากหน้าหลายตา ซึ่งงานที่เขาทำ ก็จะเจอแต่คนสวยๆ เราเริ่มคิดทบทวน ว่าจะเอายังไงต่อ เพราะความสัมพันธ์เรา มันแย่ลงทุกๆวัน เราไม่มีที่พึ่งเราไม่รู้จะปรึกษาใคร เพราะอยู่บ้านสามี และก็ไม่อยากให้แม่และพี่สาวเป็นห่วง ไม่รู้จะทำยังไงดี ทุกวันนี้พยายามสนใจแต่ลูก พยายามทาครีมดูแลตัวเอง พยายามเบี่ยงเบนความสนใจ ออกจากสามีไปทางเรื่องอื่นๆ แต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ ว่าเราจะอยู่กับคนที่ คิดทรยศกับเราทั้งวันอย่างนี้ได้ยังไง ในแต่ละวัน ฉันทรมาน ไม่มีความสุขเลย แต่ก็ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นึกว่ามีความสุข ทำตัวเหมือนคนโง่ปิดหูปิดตา เพียงแค่คำว่าอยากรักษาครอบครัว แต่ฉันเอง ก็อยากมีคนรักษาจิตใจฉันเหมือนกัน ฉันอยากพาตัวเองออกมา กลับมาอยู่บ้าน ทิ้งทุกอย่าง แต่ฉันสงสารลูกคนเล็ก กลัวว่าจะมีชะตากรรมเหมือนลูกคนโต เพราะฉันเอง ก็รู้ว่า การไม่มีพ่อมันแย่แค่ไหน ทุกวันรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว ไม่มีใคร หลายครั้งที่คิดอยากไปจากโลกนี้อย่างสงบ แต่ฉันเป็นห่วงลูกฉันทั้งสองคนมากๆ แคร์ลูกมาก ในใจก็อยากรักษาครอบครัวไว้ แต่อีกใจ มันก็ทรมานเหลือเกิน อยากให้โอกาสตัวเอง ได้ออกมาเลือกชีวิตตัวเองบ้าง ออกไปจากขุมนรกนี่ ออกไปจากคนที่ไม่ซื่อสัตย์ คิดทรยศเราอยู่ตลอด แต่ก็สงสารลูกเหลือเกิน ไม่อยากเห็นแก่ตัวเอง แล้วทำลายครอบครัวของลูก
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เลยได้สมัคร pantip แต่อีกใจก็ไม่อยากจะเอาเรื่องนี้มาพูดกับใคร เพราะเราคิดว่า การที่เอาเรื่องในครอบครัวมาพูดข้างนอกแบบนี้ มันก็เหมือนเป็นการทรยศเขาอยู่เบื้องหลังเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ ชีวิตตอนนี้มันแย่มาก ไม่มีใครเข้าใจ ไม่เหลือใครเลย คนในครอบครัวของสามี ก็มองเราเหมือนว่าเราเป็นประสาท วันๆไม่ทำงานหาเงินเอาแต่หึงผัว ทุกๆวันอึดอัดเหลือเกิน ไม่รู้ว่าจะเอาเรื่องนี้ไปคุยกับใครแล้ว ก็เลยเอามาลง Pantip แต่ต่อให้ไม่มีใคร Comment ไม่มีใครแสดงความคิดเห็น แต่เราก็ดีใจ อย่างน้อยเราก็ได้ระบาย ความในใจออกมาได้บ้าง ขอบคุณทุกคนนะคะที่ตั้งใจอ่านจนจบ
คุณเคยรู้สึกไม่เหลือใครบ้างไหม คุณจะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ที่จะให้มันผ่านไปได้ในแต่ละวันหรอ
สามีคนปัจจุบันฉัน คบกับเขามาจะ 3 ปีแล้ว ช่วงแรกๆ เรารักกันมาก คบกับเขาได้ 6 เดือน ฉันก็พบว่าตัวเองตั้งท้อง ฉันคิดว่าฉันโชคดี ที่ได้เจอผู้ชายคนนี้ เขาดูแลฉันดีมากๆ ดีจนไม่ระวังไม่ทันได้ตั้งตัว จนกระทั่งจับได้ว่าเขานอกใจฉัน 2 ครั้ง ตอนฉันท้อง 5 เดือน 1 ครั้ง และตอนหลังคลอดลูก 1 เดือน อีก 1 ครั้ง ทั้งสองครั้งนี้เป็นแฟนเก่าเขา แล้วก็เป็นคนเดิม ฉันที่ไม่เคย รับรู้ถึงความรู้สึก ของการนอกใจมาก่อน ฉันเสียใจมาก หนีออกจากบ้าน ทั้งที่ตั้งท้อง ทั้งที่ลูกออกได้เดือนเดียว แต่เขาก็ไปตามกลับมา แล้วสัญญาว่าจะไม่ทำเรื่องแบบนั้นอีก แต่ความรู้สึกของฉัน ฉันนอนทุกข์ทรมานทุกวัน พยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่เคยทำให้หลับสนิท เลยสักคืน ทุกคืนต้องนอนแอบร้องไห้ ว่าทำไม คนที่ซื่อสัตย์อย่างฉัน ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ฉันทำอะไรผิด ฉันทำอะไรไม่ดีกับใครไว้หรอ ฉันถึงได้ประสบพบเจอชีวิตที่เลวร้ายแบบนี้ ทุกๆวันฉันพยายามไม่นึกถึง พยายามใช้ชีวิต แต่ก็หลุดพ้นไม่ได้สักที จากเป็นคนที่ พูดเก่งพูดเพราะ เป็นคนน่ารักอัธยาศัยดี มีความสุขง่ายๆกับทุกๆเรื่อง มองโลกในแง่ดีมาตลอด กลับต้องกลาย เป็นคนที่ มีชีวิตเหมือนคนบ้า คอยหวาดระแวง คอยพูดแทงใจดำสามี คอยเช็ค คอยตาม ให้สามีรายงานตัวอยู่ตลอดเวลา ฉันไม่มีความสุขเลย มันทรมานมากๆ จนเวลาผ่านมา ก็ 5-6 เดือนแล้ว ฉันพยายามควบคุมตัวเอง มันทรมานเหลือเกิน ในทุกๆวัน สถานะความสัมพันธ์ของเราเริ่มแย่ลง ฉันต้องร้องไห้คนเดียว เสียใจคนเดียว สามีที่นอนอยู่ข้างๆ เริ่มไม่สนใจแม้กระทั่งความรู้สึกของฉัน น้ำตาที่ไหลอยู่ข้างๆเขา เขาไม่เคยที่จะลุกมาเช็ดมัน ไม่เคยที่จะลุกมาโอบกอด ปล่อยให้ฉันจมอยู่กับความรู้สึกแย่ๆแบบนั้นอยู่คนเดียว ไม่เคยขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่เคยแสดงความรับผิดชอบ โทษแต่ว่าเราเป็นคนที่คิดมาก เป็นประสาท น่ารำคาญน่าเบื่อ เริ่ม พูดจาไม่ดี เราเริ่มไม่มีเซ็กส์กัน ประมาณ 4-5 เดือนแล้ว ฉันก็พยายามที่จะจับเนื้อต้องตัวเขา อยากกอดอยากหอม แต่แค่แตะตัวเขา เขาก็ทำเหมือนไม่อยากให้เราจับแล้ว แต่ในโทรศัพท์เขา มีแต่การดูคลิปโป๊ ในทุกๆวัน วันละหลายๆรอบ แล้วเขาก็ลบประวัติการค้นหา ลบประวัติการดู ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกว่า เราถูกทรยศแล้ว ทรยศอีก เขาไม่มีความรู้สึก ไม่มีอารมณ์กับเรา แต่กลับอยากมีอารมณ์กับคนอื่นในแต่ละวันวันละหลายๆครั้ง เราพยายามนิ่งเงียบ ไม่ถามเขาเรื่องนี้ เพราะรู้ว่าถามไป เขาก็โกหกอยู่ดี แต่ในใจ มันร้อนรนเหลือเกิน มันเหมือนกับว่า เราต้องอยู่กับคนที่เขาไม่ซื่อสัตย์ นอนอยู่ข้างเราทุกวัน ไม่แสดงความรักต่อกัน ไม่เปิดเผยตัวตนเราต่อสาธารณะ ทำเหมือนว่าไม่อยากให้ใครรู้ โดยเฉพาะ ทางโซเชียล ไม่มีเรื่องบนเตียงมีแต่เขาอยากจะมีอารมณ์กับคนอื่น ไม่ว่าจะทางคลิปวีดีโอ หรือลับหลังเรา อันนี้เราไม่รู้เหมือนกันเพราะแต่ละวันเขาต้องเจอนักท่องเที่ยวและคนมากหน้าหลายตา ซึ่งงานที่เขาทำ ก็จะเจอแต่คนสวยๆ เราเริ่มคิดทบทวน ว่าจะเอายังไงต่อ เพราะความสัมพันธ์เรา มันแย่ลงทุกๆวัน เราไม่มีที่พึ่งเราไม่รู้จะปรึกษาใคร เพราะอยู่บ้านสามี และก็ไม่อยากให้แม่และพี่สาวเป็นห่วง ไม่รู้จะทำยังไงดี ทุกวันนี้พยายามสนใจแต่ลูก พยายามทาครีมดูแลตัวเอง พยายามเบี่ยงเบนความสนใจ ออกจากสามีไปทางเรื่องอื่นๆ แต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ ว่าเราจะอยู่กับคนที่ คิดทรยศกับเราทั้งวันอย่างนี้ได้ยังไง ในแต่ละวัน ฉันทรมาน ไม่มีความสุขเลย แต่ก็ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นึกว่ามีความสุข ทำตัวเหมือนคนโง่ปิดหูปิดตา เพียงแค่คำว่าอยากรักษาครอบครัว แต่ฉันเอง ก็อยากมีคนรักษาจิตใจฉันเหมือนกัน ฉันอยากพาตัวเองออกมา กลับมาอยู่บ้าน ทิ้งทุกอย่าง แต่ฉันสงสารลูกคนเล็ก กลัวว่าจะมีชะตากรรมเหมือนลูกคนโต เพราะฉันเอง ก็รู้ว่า การไม่มีพ่อมันแย่แค่ไหน ทุกวันรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว ไม่มีใคร หลายครั้งที่คิดอยากไปจากโลกนี้อย่างสงบ แต่ฉันเป็นห่วงลูกฉันทั้งสองคนมากๆ แคร์ลูกมาก ในใจก็อยากรักษาครอบครัวไว้ แต่อีกใจ มันก็ทรมานเหลือเกิน อยากให้โอกาสตัวเอง ได้ออกมาเลือกชีวิตตัวเองบ้าง ออกไปจากขุมนรกนี่ ออกไปจากคนที่ไม่ซื่อสัตย์ คิดทรยศเราอยู่ตลอด แต่ก็สงสารลูกเหลือเกิน ไม่อยากเห็นแก่ตัวเอง แล้วทำลายครอบครัวของลูก
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เลยได้สมัคร pantip แต่อีกใจก็ไม่อยากจะเอาเรื่องนี้มาพูดกับใคร เพราะเราคิดว่า การที่เอาเรื่องในครอบครัวมาพูดข้างนอกแบบนี้ มันก็เหมือนเป็นการทรยศเขาอยู่เบื้องหลังเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ ชีวิตตอนนี้มันแย่มาก ไม่มีใครเข้าใจ ไม่เหลือใครเลย คนในครอบครัวของสามี ก็มองเราเหมือนว่าเราเป็นประสาท วันๆไม่ทำงานหาเงินเอาแต่หึงผัว ทุกๆวันอึดอัดเหลือเกิน ไม่รู้ว่าจะเอาเรื่องนี้ไปคุยกับใครแล้ว ก็เลยเอามาลง Pantip แต่ต่อให้ไม่มีใคร Comment ไม่มีใครแสดงความคิดเห็น แต่เราก็ดีใจ อย่างน้อยเราก็ได้ระบาย ความในใจออกมาได้บ้าง ขอบคุณทุกคนนะคะที่ตั้งใจอ่านจนจบ