อยู่ใกล้เเค่ไหน ก็เหมือนไกล

เราเป็นลูกชายคนโตอายุ18แล้วเเต่เราทำอะไรไม่ค่อยเป็นเลยเราเรียนก็ไม่เก่งเเถมยังขาดเรียนอีก แต่พ่อกับเเม่ไม่รู้นะว่าเราเเอบโดเรียนเรารู้สึกเเย่ที่ทำอะไรไม่เป็นทั้งที่พวกท่านตั้งใจหาเงินส่งเราเรียนเราอยา

เป็นความสัมพันธ์ทางไกล สิ่งเดียวที่ทำให้เราได้คุยกันคือโทรศัทพ์ แชตหากัน โทรหากัน หรือไปหากันบ้างเป็นระยะ แต่หลัง ๆ ที่คบกันมานี้เขาไม่ค่อยมีเวลาให้เรา ไม่ค่อยได้คุยกัน ทักไปเป็น 5-6 ชม. ก็ยังไม่ตอบ

ผมพึ่งจะเลิกกับเเฟนคบกันได้2ปี8เดือนอยู่ด้วยกันตลอดนอนด้วยกันทำทุกอย่างด้วยกันเเต่เขาเคยนอกใจผมหลายผมเสียใจเเต่ก็ยังอภัยมาทุกครั้งเพราะผมรักเขาจริงๆเคยเลิกกันไปหนึ่งครั้งครั้งนั้นผมร้องไห้เเทบทุกวันเเ

เราเป็นเพื่อนกับคนนี้มาเเต่สมัยเรียนเคยคบกันเเล้วก็เลิก ผ่านมา 3 ปีเเล้ว มันเป็นความรักเเบบเด็กๆอ่ะเนาะ เเต่ก็ยังรู้สึกดีด้วย หลังจากเรียนจบก็ไม่ได้เจอกันเเล้วเมื่อล่าสุดพึ่งมาเจอกันกลับหัวใจเต้นเเรงอ

ตอนเเรกคือทะเลาะ เเละเราเผลอไปด่าพ่อเค้าจากนั้นเค้าก็ด่าเรากลับว่า ​เรานี่ไม่สวย หน้าทุเรส😅ทำตัวน่าสมเพข ถ้านุ้ว่าจะไม่สวยเเบบนี้ไม่คบก็ดี พอเราขอโทษเเละบอกว่าเีกันเราผิดเองที่พุดไปเเบบนั้นเค้าก็บอกว่

สวัสดีค่ะเราอยากจะสอบถามกับทุกคนว่ามีใครเคยไม่ผ่านทดลองงานไหมแล้วสาเหตุเกิดจากอะไร เป็นเพราะขาดทักษะความสามารถหรือว่าเป็นเพราะว่าไม่ถูกยอมรับจากเพื่อนร่วมงาน/พนักงานเดิมในแผนก เนื่องจากเราเป็นคนหนึ่งท

คือเราอ่านนิยายแนวสต๊อกเกอร์แล้วเกิดสงสัยขึ้นมาค่ะ ว่าในชีวิตจริงคนเรามันสามารถ คลั่งไคล้ใครสักคนจนถอนตัวไม่ขึ้น ได้จริงขนาดนั้นเลยเหรอ? เข้าใจว่าในนิยายมันถูกขยายให้ดราม่า แต่พอคิดดี ๆ ก็รู้สึกว่ามั

คืออยากมาระบายหน่อยครับ เพราะเจอมากับตัวจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว 🥲 เพื่อน/คนรู้จักทักมาหา บอกตรง ๆ ว่า “ไม่มีตังค์แล้ว ไม่มีจะกินแล้ว” แถมมีประโยคเด็ดคือ “พอจะช่วยโอนให้หน่อยได้มั้ย เ