ช่วงนี้ผมอ่านหนังสือ Beginners แล้วเจอประโยคที่ชอบมาก: “ถ้าไม่เรียนรู้ที่จะล้มเหลว เราก็จะล้มเหลวในการเรียนรู้”

ผู้เขียนชวนมอง “การเริ่มต้นใหม่” ผ่านมุมของเด็กทารก ซึ่งทำอะไรได้แย่เป็นเรื่องปกติ และนั่นแหละคือเหตุผลที่เขา “พัฒนาเร็ว”
สิ่งที่ผมได้จากการเรียนแบบเด็กทารก (สรุปสั้น ๆ):
- เรามีความสามารถซ่อนอยู่แล้ว แค่ยังไม่กดสวิตช์ (แรงขับพื้นฐานคล้าย ๆ ทารกที่พร้อม “ก้าว”)
- Baby steps = กลยุทธ์ ไม่ใช่ความช้า (ทารกซ้อมเดิน 1/3 ของวัน เป็นเดือน ๆ)
- ความล้มเหลวคือส่วนประกอบหลัก ของการเรียนรู้ (เราแค่ชอบจำ “วันเดินได้วันแรก”)
- ความหลากหลายตอนฝึกชนะซ้ำวิธีเดิม (สลับฉาก/วิธีเล็ก ๆ ระยะยาวดีกว่า)
-ความก้าวหน้าไม่เป็นเส้นตรง (เดินได้แล้วกลับไปคลานก็ปกติ)
- ทักษะไม่โอนอัตโนมัติ (เก่งอย่างหนึ่ง ไม่ได้แปลว่าเก่งอีกอย่างทันที)
- เรียนในระดับยาก “นิดเดียว” (Zone of Proximal Development) คือจุดที่โตเร็วสุด



ผมลองมาเริ่มถามตัวเองว่า
ตอนนี้มี “สิ่งที่อยากเริ่ม” อะไร แต่ยังไม่กล้าเพราะกลัว “ไม่เก่ง”?
ถ้าให้เลือก “ก้าวเล็กแบบทารก” 1 อย่างใน 7 วันข้างหน้า ผมจะเริ่มอะไร?



ลองมาทำ Mini Challenge 7 วัน (เผื่อใครอยากเริ่มพร้อมกัน):
- วันละ 10–15 นาที พอ
- เลือกทักษะเดียว + หั่นเป็นชิ้นเล็กสุด (ทำได้ใน 3–5 นาที)
- ลอง-พลาด-จด 1 อย่างที่จะปรับ (ไม่ดราม่า)
- สลับฉาก/วิธีเล็ก ๆ (เช่น เปลี่ยนสถานที่/อุปกรณ์)
- ขอฟีดแบ็ก “จุดเดียว” จากเพื่อน
- สรุปสูตรลัด 1 บรรทัดของตัวเอง
- สอนคนอื่น 3 นาที (ช่วยให้ตกผลึกไว)
- ทบทวน: 3 อย่างที่ล้ม & 3 อย่างที่ได้ แล้วเลือกต่อยอดสัปดาห์หน้า



“หน้าที่วันนี้คือ ‘ลอง’ ไม่ใช่ ‘หล่อ’ ”
“ล้มที่ปลอดภัยวันนี้ คือตุนการศึกษาของพรุ่งนี้”
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่