ความสุข ของชายแก่ แต่ผมก็ยังมองไม่เห็น

การเดินทางออกจากสถานที่คุ้นตา ความทรงจำสมัยเด็ก มันดูราบรื่นและเรียบง่าย ทุกอย่างดูเหมือนจะไปได้สวยในตลอดการเดินทาง ปัญาหาจะมารูปแบบไหน
พร้อมสู้ พร้อมบวก ...เรามันเก่ง
แต่พอปัญหามันเริ่มมากขึ้น มากขึ้น และ มากขึ้น
  ก็เริ่มที่จะท้อ  (แน่สิเราเป็น มนุษย์ ไม่ใช่หุ่นยนต์  เราเหนื่อยเป็น) จากใจที่สู้เต็มร้อยแทบจะไม่เหลือ
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันน่ะที่เหนื่อยขนาดนี้  
ผมลืมไปแล้วจริงๆว่าความสุขคืออะไร ปัญหาที่เข้ามามันบังดวงตาคนได้ จริงๆ.
เย็นวันนั้นสายตาของผมบังเอิญไปเห็น ชายแก่เก็บเด็กน้อยเก็บขวดในอาคาร  ชายแก่หยอกเล่นกับเด็กน้อยตัวเล็ก แกอุ้มเด็กขึ้นมาหอมหลายต่อหลายครั้ง รอยยิ้มของชายแกเบิกบานซะแก้มจะปริ.นี่อาจจะเป็นรอยยิ้มจากหัวใจของพวกเขา ก็ได้.
ผมไม่ได้หยุดมองนาน แล้วเดินจากไป ในหัวไม่ได้คิดอะไรในตอนนั้น  ผ่านไปอีกคืน ที่ผมกำลังหลงทางตามหาความสุข  
"หรือ บางที รอยยิ้มของพวกเขา อาจบอกอะไรบางอย่าง"

ฝากคอมเม้นท์ ทีครับ 😶
เพื่อนๆเห็นรอยยิ้มที่จริงใจจากไหนกันบ้าง😊

(ผมเล่าเรื่องที่ผมประสบพบเจอ ถ้ามันติดขัดขอโทษด้วยน่ะครับ🙏✍️)


เพื่อนๆเองก็เล่าเรื่องราวที่เจอมาน่ะ ผมอ่านทุกคอมเม้นท์น่ะ☺️
.
*ถ้ามันผิดในการเล่าเรื่องในเว็บนี้ยังไงก็ขอโทษด้วยน่ะครับ*🙇‍♂️
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่