เมื่อแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าส่องลอดหน้าต่างเข้ามาในห้องทำงานของสมศักดิ์ เขากำลังจ้องมองกองเอกสารที่สูงเป็นภูเขาเลากาบนโต๊ะอย่างสิ้นหวัง
"วันนี้ฉันต้องเคลียร์ทั้งหมดนี่ให้เสร็จ" เขาบ่นกับตัวเอง พร้อมกับหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลที่ดูเก่าๆ ขึ้นมาซองหนึ่ง
เมื่อเปิดออก เขาก็พบกับกระดาษแผ่นหนึ่งที่พับอย่างเรียบร้อย ภายในมีลายมือที่หวัดจนแทบอ่านไม่ออก สมศักดิ์เพ่งมองตัวหนังสือทีละตัวอย่างช้าๆ จนกระทั่งประโยคสุดท้ายปรากฏขึ้นชัดเจน
'ขอให้พักผ่อนให้เพียงพอและงดกิจกรรมที่ต้องใช้แรงงานหนัก'
"อะไรวะ?" เขางงงวย ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูและเจ้านายของเขาก็เดินเข้ามาพร้อมกับหน้าตาที่เคร่งเครียด
"สมศักดิ์! ฉันกำลังจะขอให้แกช่วยไปยกกล่องเอกสารกองนั้นหน่อย" เจ้านายชี้ไปที่กล่องขนาดใหญ่ตรงมุมห้อง
สมศักดิ์รีบชูกระดาษแผ่นนั้นขึ้นทันที "ไม่ได้ครับนาย! หมอสั่งให้ผมพักผ่อน"
เจ้านายมองดูกระดาษในมือของเขา ก่อนจะเบิกตากว้างและตะโกนลั่น "ไอ้บ้า ! นี่มันใบรับรองแพทย์ ของฉันเมื่อปีที่แล้ว! แกเอามาจากไหน?"
สมศักดิ์มองดูใบรับรองแพทย์สลับกับหน้าเจ้านายที่กำลังจะระเบิดด้วยความโกรธ เขาได้แต่ยิ้มแห้งๆ ในใจ แล้วก็รู้สึกว่าวันจันทร์ของเขาคงจะไม่ได้จบลงง่ายๆ อย่างที่คิด
(AI) ไอ้บ้า ! นี่มันใบรับรองแพทย์
"วันนี้ฉันต้องเคลียร์ทั้งหมดนี่ให้เสร็จ" เขาบ่นกับตัวเอง พร้อมกับหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลที่ดูเก่าๆ ขึ้นมาซองหนึ่ง
เมื่อเปิดออก เขาก็พบกับกระดาษแผ่นหนึ่งที่พับอย่างเรียบร้อย ภายในมีลายมือที่หวัดจนแทบอ่านไม่ออก สมศักดิ์เพ่งมองตัวหนังสือทีละตัวอย่างช้าๆ จนกระทั่งประโยคสุดท้ายปรากฏขึ้นชัดเจน
'ขอให้พักผ่อนให้เพียงพอและงดกิจกรรมที่ต้องใช้แรงงานหนัก'
"อะไรวะ?" เขางงงวย ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูและเจ้านายของเขาก็เดินเข้ามาพร้อมกับหน้าตาที่เคร่งเครียด
"สมศักดิ์! ฉันกำลังจะขอให้แกช่วยไปยกกล่องเอกสารกองนั้นหน่อย" เจ้านายชี้ไปที่กล่องขนาดใหญ่ตรงมุมห้อง
สมศักดิ์รีบชูกระดาษแผ่นนั้นขึ้นทันที "ไม่ได้ครับนาย! หมอสั่งให้ผมพักผ่อน"
เจ้านายมองดูกระดาษในมือของเขา ก่อนจะเบิกตากว้างและตะโกนลั่น "ไอ้บ้า ! นี่มันใบรับรองแพทย์ ของฉันเมื่อปีที่แล้ว! แกเอามาจากไหน?"
สมศักดิ์มองดูใบรับรองแพทย์สลับกับหน้าเจ้านายที่กำลังจะระเบิดด้วยความโกรธ เขาได้แต่ยิ้มแห้งๆ ในใจ แล้วก็รู้สึกว่าวันจันทร์ของเขาคงจะไม่ได้จบลงง่ายๆ อย่างที่คิด