เสียสละเวลามาทำเพื่อคนอื่นแต่เขาก็ไม่พอใจเราอยู่ดี

คือหนูเรียนอยู่ละโรงเรียนจะมีกิจกรรมมีงานห้องที่ทุกห้องต้องทำให้ตัวแทนห้องไปประกวด ห้องอื่นๆก็ช่วยกันทำสามัคคี แต่ห้องหนูทำกันแค่4-5คนคืองานมันก็ค่อนข้างยากต้องใช้ทักษะต่างๆความคิดเห็นจากคนหลายๆคน แต่ก็มีคนช่วยกันทำอยู่ไม่กี่คน ทำให้มันเครียดมากว่าจะเอายังไงดี แต่ถึงเครียดมากแค่ไหนพวกหนูก็ต้องทำอยู่ดี พวกหนูเสียสละเวลาว่างกับเวลาหลังเลิกเรียนเพื่อมาทำงานงานนั้น จนเหลือวันสุดท้ายพวกหนูก็ทำจนดึกแต่เพื่อนในกลุ่มคนนึงเครียดมากเพราะคิดว่ามันจะออกมาไม่ดีหรือไม่เป็นที่พอใจสำหรับเพื่อนที่จะไปประกวด เพื่อนเลยทักหาเพื่อนคนนั้นว่าเออจะเอาไงดี เพื่อนก็กลัวมันออกมาไม่ดี กลัวเพื่อนอายว่างานๆนั้นมันจะออกมาไม่ดีกลัวว่าคนอื่นจะคิดว่าทำได้แค่นี้จริงหรอ แต่เพื่อนก็บอกว่าถ้าอยากให้แก้ตรงไหนให้บอกจะแก้ให้ ตอนแรกๆก็คุยกันดีๆแต่ผ่านไปแค่แปปเดียวเพื่อนที่ประกวดก็ไม่พอใจ ตอนแรกหนูก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาตอนเช้าถึงวันที่ต้องส่งหนูก็ยืนรอเพื่อนที่ทำงานด้วยกัน แต่พอเพื่อนที่ประกวดเดินผ่านมาเจอเพื่อนก็มองแบบไม่พอใจทั้งๆที่ปกติเราก็ยิ้มให้กันตลอด แต่วันนี้เพื่อนกลับทำหน้าไม่พอใจไม่คุยอะไร ถามอะไรก็แบบถามคำตอบคำ ตอนนั้นหนูก็เริ่มรู้สึกว่า เพื่อนเป็นอะไร เราทำอะไรผิดรึเปล่า มันเครียดมากๆ เราพยายามมากๆที่จะทำให้มันออกมาดีที่สุด แต่ในเมื่อมันไม่สามัคคีกันไม่ก็ไม่ได้ออกมาดีขนาดนั้นแต่มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ละเพื่อนบอกว่าจะเอาไปทำเองละเพื่อนก็มาใส่อารมณ์กับหนู ทั้งที่พวกหนูก็แค่คนธรรมดาที่ไม่ได้ดีไปกว่าใคร หนูแค่คิดว่าสิ่งที่หนูทำมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ เพื่อนทำเหมือนว่าพวกหนูเทงาน ทั้งๆที่ผ่านมาก็ทำตลอด หนูเหมือนยิ่งทำอะไรหรือเสียสละเพื่อใครก็เหมือนยิ่งเอาความรู้สึกตัวเองไปให้เขาเหยียบเล่น ทั้งที่เพื่อนก็รู้ว่าก่อนหน้านี้พวกหนูก็มีปัญหากับเพื่อนเพราะว่าเพื่อนเทงานทำให้หนูได้ช่วยกันไม่กี่คน เหมือนความพยายามของหนูมันไร้ค่าสำหรับเพื่อนคนนั้นมาก แล้วเพื่อนก็ทำเหมือนพวกหนูไร้ความรู้สึกคิดจะพูดอะไรก็ได้ถ้าตัวเองไม่พอใจ พวกหนูก็ไม่รู้ว่าหนูผิดอะไรทำไมเพื่อนไม่พอใจทั้งที่พวกหนูก็พยายามมากซึ่งงานที่หนูทำกับเพื่อนเอาไปแก้ก็ไม่ได้ต่างกันเลย เพื่อนสามารถบอกหนูได้ว่าจะเปลี่ยนตรงนี้ แต่เพื่อนกับเลือกที่จะใช้อารมณ์กับพวกหนู ทั้งๆที่หนูไม่ต้องมาทำงานงานนี้ก็ได้เพราะพวกหนูไม่ได้รับงานแต่เพื่อนที่เทงานคือคนรับ ทำให้หนูคิดว่าการที่หนูเสียสละครั้งนี้มันไร้ค่าขนาดนั้นเลยหรอ หนูอยากรู้ว่าถ้าต่อจากนี้หนูพยายามเพื่อใครอีกจะได้สิ่งตอบแทนแบบนี้อีกมั้ย?? หนูไม่ได้ต้องการคำชม แค่ไม่ต้องมาใส่อารมณ์แบบนี้ก็ได้ หนูเสียใจมากๆหนูคิดทุกอย่างแต่ทุกครั้งที่คิดหนูก็ต้องกลั้นน้ำตาตัวเองไว้😭😭 (หนูอาจจะพิมงงหน่อยนะคะ หนูคิดอะไรไม่ออก🙂🙂)