ขอมีก๊ง

สำรวยศิลป์กลิ่นอายขยายมั่นไม่เท่าทันนายแม่แปรสนานสนุกจิตสุขฤทธิ์พิศสราญแสดงขานขับเพลงยำเยงทรง"สมมาดพจน์รสแต่งแสดงสิทธิ์เพลินพินิจดื่มด่ำรำพึงหลงจะนอนนั่งทั้งทีลีลาส่งเสริมศิลป์ตรงบรรเลงเก่งบรรยาย

อะโอ้โห .. มโนงามหลายหลาย งามรูปกายย้ายย่างเยื้องอย่างหงส์ สีดาแม่คงแยกเงามาเข้าทรง ร่างอนงค์กรีดกรายร่ายลีลา .................................. เอวองค์ระหงเพรียวดังเรียวไผ่ ผ่องนวลใยเกินเทียบเปรียบบ

ปราณีตวิจิตรศิลป์     เอกอุธานินทร์ไร้สองช่างลงรักปิดทอง     มิอาจพ้องสาธยายบทเถลิงเชิงช่าง      ระหว่างกาลอาจสูญหายศาสตร์ศิลป์ผสานปลาย     

พอมาพิจารณาดูการ์พกลอนวรรณคดีไทยโบราณหญิงงามชายงามที่บรรยายในเนื้อเรื่องล้วนมีรูปลักษณ์เป็นแบบสาวเทศกันแทบทั้งนั้น ......ทำไมวรรณคดีไทยจึงเลือกรับนางเอกทางอินเดียแขกขาวมาแทนที่จะเป็น นางหยางกุ้ยเฟย ไซ