หลายครั้งในที่ทำงาน
เรามักเจอคำพูดท้าทาย
คล้าย ๆ กับว่า
“ถ้าเหนื่อยก็แปลว่าคุณไม่แกร่งพอ”
“ทำไมไม่วิ่งต่อให้สุดทาง”
หรือแม้แต่…
“แล้วทำไมต้องหยุดวิ่ง คุณหยุดใช้เงินได้ไหมล่ะ”
ฟังดูแรง แต่ถ้ามองอีกมุม…
การหยุด ไม่ได้แปลว่าเราพ่ายแพ้
บางครั้งมันคือการพัก
เพื่อให้เรามีแรงไปต่อ
เหมือนคนวิ่งมาราธอนที่ต้องรู้จักผ่อนจังหวะ
ไม่ใช่วิ่งสุดแรงตั้งแต่กิโลแรก
การทำงานก็เช่นกัน
บางทีเราต้องหยุดเพื่อทบทวน
ว่าเรากำลังทำไปเพื่ออะไร
เหมือนกับเรื่องเงิน
ที่ถ้าไม่เคยหยุดคิด
ไม่เคยถามใจตัวเองว่า
“พอหรือยัง”
ก็จะไม่มีวันพอ
หัวใจของความพอเพียง
ไม่ใช่การหยุดทุกอย่าง
แต่คือการรู้จัก “พอ”
พอที่จะพักเมื่อถึงเวลา
พอที่จะใช้เมื่อจำเป็น
และพอที่จะยิ้มได้
แม้เส้นทางจะไม่ง่ายเหมือนที่คิด
บางครั้งการพัก…
อาจเป็นคำตอบ
ที่ทำให้เราไปต่อได้ไกลกว่าที่คิด
แล้วคุณล่ะ…
เคยมีโมเมนต์ที่ต้อง “หยุดพัก”
เพื่อเก็บแรงไปต่อในงาน
หรือชีวิตบ้างไหมครับ?
บอกกันได้นะครับ…
แล้วทำไมต้องหยุดวิ่ง คุณหยุดใช้เงินได้ไหมล่ะ ? … คำถามสำหรับการหยุดเพื่อไปต่อ…??!!
เรามักเจอคำพูดท้าทาย
คล้าย ๆ กับว่า
“ถ้าเหนื่อยก็แปลว่าคุณไม่แกร่งพอ”
“ทำไมไม่วิ่งต่อให้สุดทาง”
หรือแม้แต่…
“แล้วทำไมต้องหยุดวิ่ง คุณหยุดใช้เงินได้ไหมล่ะ”
ฟังดูแรง แต่ถ้ามองอีกมุม…
การหยุด ไม่ได้แปลว่าเราพ่ายแพ้
บางครั้งมันคือการพัก
เพื่อให้เรามีแรงไปต่อ
เหมือนคนวิ่งมาราธอนที่ต้องรู้จักผ่อนจังหวะ
ไม่ใช่วิ่งสุดแรงตั้งแต่กิโลแรก
การทำงานก็เช่นกัน
บางทีเราต้องหยุดเพื่อทบทวน
ว่าเรากำลังทำไปเพื่ออะไร
เหมือนกับเรื่องเงิน
ที่ถ้าไม่เคยหยุดคิด
ไม่เคยถามใจตัวเองว่า
“พอหรือยัง”
ก็จะไม่มีวันพอ
หัวใจของความพอเพียง
ไม่ใช่การหยุดทุกอย่าง
แต่คือการรู้จัก “พอ”
พอที่จะพักเมื่อถึงเวลา
พอที่จะใช้เมื่อจำเป็น
และพอที่จะยิ้มได้
แม้เส้นทางจะไม่ง่ายเหมือนที่คิด
บางครั้งการพัก…
อาจเป็นคำตอบ
ที่ทำให้เราไปต่อได้ไกลกว่าที่คิด
แล้วคุณล่ะ…
เคยมีโมเมนต์ที่ต้อง “หยุดพัก”
เพื่อเก็บแรงไปต่อในงาน
หรือชีวิตบ้างไหมครับ?
บอกกันได้นะครับ…