ต้องเลิกกันเพราะครอบครัว

เราอายุ21 แฟนอายุ23 เราสองคนคบกันมา3ปี ครอบครัวรู้ตอนคบกันได้2ปี เราท้องและแท้งตอนอายุครรภ์3เดือน ตั้งแต่ที่ครอบครัวรู้ว่าเราพลาดท้องเรากับแฟนได้ทำการขอขมาท่าน เรารู้ว่าเขาเสียใจ ผิดหวัง คุยกันเรื่องหมั้นหมาย เงิน5แสน ทอง5บาท พยายามบอกให้เรากับแฟนสร้างบ้านให้ย่าอยู่ที่ต่างจังหวัดเหมือนกำหนดเป้าหมายของชีวิตเรากับแฟนว่าต้องทำอะไร และนี่เป็นเรื่องราวที่ทำให้ชีวิตของเราเริ่มมีปัญหา เรากับแฟนอยู่ด้วยกันที่คอนโดสลับกับอยู่บ้าน จนถึงช่วงแผ่นดินไหวคอนโดร้าวช่วงนั้นธุรกิจเรากับแฟนเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินคอนโดร้าวเลยต้องย้ายออก เราเลยพาแฟนเราไปอาศัยอยู่บ้าน(บ้านของพ่อกับแม่เลี้ยง และมีลูกของพ่อกับแม่เลี้ยงและลูกติดแม่เลี้ยง) ก่อนหน้านี้ตั้งแต่แท้ง เรารู้ว่าเขาผิดหวังกับเรามาก เรากับแฟนเลยพยายามสร้างตัวเอง เก็บเงิน หาเงินใช้เอง(ตกเดือนละ5หมื่นถึงแสน) ช่วงมีเงินเราไปอยู่บ้านเราช่วยจ่ายค่าบ้านค่าน้ำค่าไฟ ค่าใช้จ่าย ยัน ค่าใช้จ่ายของลูกแม่เลี้ยง และ ค่าใช้จ่ายของพ่อกับแม่เลี้ยง จะไปเที่ยวจะไปไหน เรากับแฟนก็เป็นคนจ่าย ก็เยอะพอประมาณ จนธุรกิจของเรากับแฟนเริ่มมีปัญหา เริ่มไม่มีเงิน จนเป็นหนี้ เราก็ยังดิ้นรนกันเพื่อหาค่าใช่จ่าย แต่พอนานไป คนในบ้านเริ่มมีอาการเหมือนเราขออาศัย เอะอะคุยเรื่องเงินกับเรา เรามีเงินส่วนของเงินที่เก็บไว้หมั้นซึ่งเปิดเป็นชื่อเราและพ่อ (พ่ออยากมีอำนาจในการครอบครอง ปกครอง ดูแลเงินส่วนนั้น เพราะกลัวว่าเรากับแฟนจะใช้เงินไม่รู้จักเก็บ) มีประมาณ2แสนกว่า แต่พอเราเดือดร้อนจะขอเอามาใช้ก่อน เขาก็ไม่อนุญาต ไม่เซ็นถอนให้ จนเขายอมเพราะถอนออกมาแล้วมีส่วนแบ่งให้เขา (ขอถอน5หมื่นเขาเอาไป2หมื่นเหลือเรากับแฟนแค่3หมื่น) ทุกครั้งที่อยากถอนก็ต้องมีการแบ่ง ซึ่งบางครั้งการจะไปถอนเราไม่ได้ต้องการจะถอน เขาก็มาบอกให้เราไปถอน แล้วยื่นข้อเสนอให้เราให้เรามีส่วนแบ่ง เขามีส่วนแบ่ง จนเริ่มนานเข้า พอเริ่มไม่มีเงินกันแล้ว(ไม่เกี่ยวกับเงินหมั้น) ก็เริ่มมีปัญหา เอะอะ ทวงค่าใช้จ่าย มีอยู่วันหนึ่ง ตกลงคุยกับพ่อว่าจะทำธุรกิจโดยต้องใช้คอม ขอเบิกเงินในเงินหมั้นมาใช้ 1หมื่น ซื้อคอมไปประมาณ8พัน แล้วพ่อพูดกับลูกติดแม่เลี้ยงว่า ป๊าซื้อให้เป็นของขวัญขึ้นมหาลัย ซึ่งนั่นเป็นเงินของเรากับแฟน แต่เขาพูดแบบนั้น เราในใจก็ไม่โอเค เราเป็นลูกแท้ๆ เขายังไม่คิดจะซื้อให้เลย ทำไมต้องพูดเอาใจลูกเลี้ยงขนาดนั้น แล้วพอได้คอมมานั่นก็เป็นปัญหา เราเอาคอมขึ้นมาไว้ในห้องของเราเพื่อจะทำงาน สตูดิโอ แต่ลูกเลี้ยงไม่พอใจ ที่ไม่ให้เขาเล่นเกม เพราะแฟนเราบอกกับลูกเลี้ยงว่า พี่ให้ใช้ทำงานได้ตลอด แต่เรื่องเกมพี่ขอให้เล่นวันหยุด หรือวันที่พี่ไม่ใช้คอม จนพ่อเราไม่พอใจ แล้วทำร้ายแฟนเรา เราปกป้องแฟนเรา พ่อเลยตบเรา กระทืบเรา จนเราพากันหนีออกมา ไม่ใช่แค่เรื่องที่โดนทำร้ายนะคะ หลายเรื่อง ตอนที่เราอยู่แล้วเราไม่โอเค เก็บกด
ต่อมา เรามาอยู่กับแม่ โดยคิดที่จะเริ่มต้นใหม่ สร้างกันใหม่กับแฟน แต่พอมาอยู่บ้านนี้ เรากับแฟนเครียดเรื่องเงิน เรื่องหนี้สิน จนทะเลาะกันต่อหน้าผู้ใหญ่ จนผู้ใหญ่ก็เริ่มไม่โอเค แล้วอีกอย่าง ก่อนหน้านี้ เรากับแฟนอยู่ด้วยกันสองคน เขาคือคนที่หาเลี้ยงเรา เราคือคนที่ดูแลชีวิตเขา ผู้ใหญ่ก็ไม่โอเคที่อะไรเราก็ทำให้เขา ทั้งที่เราเต็มใจที่จะทำ จนแฟนอึดอัดเพราะพฤติกรรมคนในบ้านเริ่มเปลี่ยนไป ตอนนี้แฟนกลับไปอยู่บ้านเขาแล้ว ที่บ้านเรียกคุยกัน เรื่องเรากับแฟน เขาบอก เลิกกับแฟนได้มั้ย ถ้าอยากได้อะไรจะยอมให้ทุกอย่าง เดี๋ยวหาคนใหม่ให้ แม่เราก็บอกที่ผ่านมาขอแค่เรียนให้จบ อย่าทำร้ายตัวเอง ตอนนี้ขอได้มั้ย เลิกกับแฟนให้ขาด เขาบอกไม่อยากให้ลำบาก ต้องกัดก้อนเกลือกิน ทั้งที่ตลอดที่ผ่านมาแฟนคือคนที่หาเลี้ยงเรามาตลอดเรื่องเงิน และ เลี้ยงครอบครัวเราด้วย ซึ่งเราก็บอกกับทางผู้ใหญ่ไปแล้วว่า เราเลิกไม่ได้ เพราะ ไม่ได้เลิกกันเพราะไม่รัก ยังรักกันอยู่ ที่เราตอบแบบนี้คือ เรากับแฟนผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมาก ทั้งสุข ทั้งทุกข์ ทั้งลำบาก  ก็ไม่เคยเลิกกัน แต่เราอธิบายให้ผู้ใหญ่เข้าใจไม่ได้ เราบอกไม่ถูก ผู้ใหญ่อาจจะเห็นแค่มุมที่แย่ๆของแฟน ซึ่งมุมดีๆของแฟนเราก็มี เราไม่รู้จะพูดยังไง กลายเป็นว่าตอนนี้ทั้งพ่อทั้งแม่ทั้งครอบครัวอยากให้เลิกกับแฟน เพียงเพราะเขาเห็นมุมแย่ๆของแฟนอาจจะผิดที่แฟนเราด้วยแต่เราเองก็รู้ว่าแฟนเราเป็นคนยังไง เพราะตอนอยู่ด้วยกัน2คน ตอนไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ตอนไม่เครียด ต่อให้มีปัญหาก็ไม่เคยทะเลาะกัน มีแต่ปลอบกัน กอดกัน คุยกันเพื่อหาวิธีแก้ สุดท้ายก็หัวเราะด้วยกันทั้งที่ก็ยังมีปัญหา เรารู้ว่าเราอด้วยกันยู่เราเป็นกันยังไง แฟนเราก็เสียใจ เพราะ ไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่เขาเจอมา เรื่องแย่ๆจากพ่อเรา ทั้งเรื่องเงินที่พ่อยึดไว้ (แฟนอยากให้แม่ช่วยคุยกับพ่อเรื่องให้ยอมถอนเงินของเราสองคนออกมาตั้งตัวในการสร้างชีวิตใหม่ แต่แม่ไม่ยอมคุย ยอมพ่อ ให้เป็นไปในแบบที่พ่อบอก) เรื่องหนี้ที่มีปัญหา สรุปเลยนะคะอาจจะไม่เล่าหมด ยาวมาก   เรารู้ดีว่าแฟนเราเป็นยังไง ทั้งมุมที่ดีและไม่ดี แต่เราบอกกับครอบครัวไม่ถูก ตอนมีตอนสบายเราก็สบายด้วยกัน ตอนมีปัญหาเราก็เผชิญปัญหาด้วยกัน ตอนนี้เขาลำบากแบบไม่มีทางจะไปเราก็ไม่อยากทิ้งให้เขาลำบาก เพราะครั้งนี้หนักมาก แล้วเราเป็นคนที่ไม่ได้โตมาได้รับความรักอย่างอบอุ่น แต่พอมีคนนี้ เหมือนเขาก็เติมเต็มในส่วนนึงของชีวิต เราร้องไห้กับเขาได้ คุยกับเขาได้ ได้มากกว่าครอบครัว พ่อแม่ คือก็ผ่านอะไรมาด้วยกันมามากพอสมควรในวัยนี้ ตั้งแต่ที่มีปัญหาเรื่องท้องและแท้ง ตลอดที่ผ่านมา เรากับแฟน พยายามสร้างทุกอย่างให้ดีขึ้น แต่เหมือนไม่เคยดีพอในสายตาผู้ใหญ่เลย จนตอนนี้ครอบครัวไม่โอเค ขอให้เลิก แต่เราไม่ได้อยากเลิก ร้องไห้เครียดตาบวมเลย ไม่รู้จะทำยังไงดี