อยากระบายอะไรนิดหน่อยค่ะ คือเป็นคนมือสั่นมาตั้งแต่เด็ก ปกติจะสั่นเบาๆ แต่เวลาตื่นเต้น หิวหรือหลังจากถือของหนักๆ มาบางทีมือสั่นจนใช้ช้อนตักข้าวดีๆไม่ได้เลยค่ะ ต้องสงบสติอารมณ์ซักพักถึงจะทำอะไรต่อ เราพยามใจเย็นค่ะ พยามเรียนรู้จากสิ่งที่ตัวเองเป็นตรงนี้ ว่ามันเป็นตอนไหน ควรรับมือกับมันยังไงแต่ บางทีมันก็คุมไม่ได้เลยค่ะ โดนทักบ่อยมากๆ เวลาออกไปไหน เราคิดว่าส่วนหนึ่งเพราะเราไม่ชอบเข้าสังคมไหม เราเลยพยามออกไปใช้ชีวิตข้างนอก ออกไปเที่ยว จนตอนนี้ไม่ได้กลัวการต้องทำอะไรคนเดียวแล้ว ลองฝึก ทำอาหาร ทำขนม เย็บผ้า ร้อยลูกปัด แอบคิดว่าเวลาตื่นเต้นคงไม่สั่นหนักแล้วมั้ง ที่เราสังเกตตัวเองการสั่นจะสั่นเป็นระดับ ถ้าชีวิตประจำวันจะสั่นแต่เราไม่รู้สึกค่ะ แต่จะโดนคนรอบตัวทักว่ามือสั่น แต่ถ้าตอนไหนที่เรารับรู้ว่าตัวเองมือสั่น จะถือว่ามันเริ่มไม่โอเคแล้ว เราลองอัดคลิปตัวเองตอนทำนั่นทำนี่ โฟกัสมือเป็นพิเศษ บางทีกลับมาดูคลิปก็คิดว่า มันแอบน่ากลัวเหมือนกันค่ะ พ่อกับแม่ แกจะไม่ได้ห้ามถ้าอยากทำอะไรเลย เรื่องการใช้ของมือคมต่างๆ แค่มีบอกให้ระวัง แต่จะโดนญาติๆแซวว่า มีดบาดๆ เลือดไหลแล้วๆ บ่อยมาก หรือทักว่ามือสั่น หรือบางทีก็ บอกว่าเรามือสั่นให้คนนี่ทำแทนสิ ทั้งๆที่เราก็ทำเองได้ เราไม่อยากโดนมองตัวเองอ่อนแอหรือแปลกเลยค่ะ ยอมรับได้ว่ามันไม่มีทางหายอยู่แล้ว แต่สามารถรักษาให้อาการบรรเทาได้แค่นั้น
แต่เวลาสั่นมากๆ จะสั่นไปหมดทั้งตัวเลย พอมีนำเสนองานก็จะเป็นแบบนี้ตลอด เราแค่กลัวสายตาที่มองมาด้วยแหละค่ะ คิดมากทุกครั้งที่คุมตัวเองไม่ได้
พยามบอกตัวเองไม่ให้คิดมาก ไม่มีใครสนใจเราขนาดนั้น แต่ก็เอามาคิดมากอยู่ดี
อยากระบายนิดหน่อยค่ะ
แต่เวลาสั่นมากๆ จะสั่นไปหมดทั้งตัวเลย พอมีนำเสนองานก็จะเป็นแบบนี้ตลอด เราแค่กลัวสายตาที่มองมาด้วยแหละค่ะ คิดมากทุกครั้งที่คุมตัวเองไม่ได้
พยามบอกตัวเองไม่ให้คิดมาก ไม่มีใครสนใจเราขนาดนั้น แต่ก็เอามาคิดมากอยู่ดี