ไม่มีความมั่นใจ หน้าตาไม่หล่อ เสียโฉมในระดับหนึ่ง

เรื่องมันเกิดขึ้นได้ไม่นานคับ หน้าตาผมก็ปกติแหละคับ แค่มีขี้แมงวันเล็กสังเกตยากแต่ผมไปซื้อที่แต้​มขี้แมงวันมาแต่ไม่รู้ไม่คาดไม่ถึงว่ามันต้องแต่มเล็กสุดท้ายไม่ทันแล้วคับ ผมมีตรง จมูกที่มีนนูดๆอะคับ คือตรงนั้นมันเป็นรูไปเลยคับ แล้วถ้าหายแผลเนื้ิมันจะเปฺนหลุม และยังมีตรงข้างริมฝีปาก มันใหญ่ขึ้น

คือ พอแม่ผมรู้แม่ผมเกือบเป็นลมเลยคับ แต่ผมก็เข้าใจผมทำโดยไม่ปรึกษาก่อน แต่อีกใจก็เสียใจว่าแม่คงมองว่าน่าเกลียด
เรื่องมันก็ดีอยู่คับ ผมสั่งซื้อแมสมาปิดหน้าและที่แปะสิว เวลาไปร.รเพื่ินจะได้ไม่ล้อ แต่ ผมเสียใจมากๆ ที่คนในครอบครัวจะพูดคำนี้ออกมา

คือผมกำลังนั่งกินพิซซ่ากับพี่คับ ผมกำลังเล่าเรื่องมังงะอนิเมะ แต่พี่ก็ขัดแล้วพูดว่า มองมุมนี้โครตน่าเกลียดอะ ผมนี่อึ้งไปเลย แต่ผมก็มีเวลามาเปลี่ยนเรื่องนะพูดไปคิดไป พอกินเสร็จพี่ก็ออกไปแต่ผมนั่งเงียบ คือ ความรู้สึกคนเสียโฉมในระดับไม่มากมันขนาดนี้เลยหรอ หน้าผมใสนะเพราะดูแลผิด แต่ เวลาไปมองกระจกไม่อยากดูมันเลย

​หน้าด้านซ้ายขาวใสปกติ แต่ ด้านขวาอะคับ ขี้แมงวันเด่นดว่าหน้าข้างนั้นผมอีกแผลยังไม่หายเลย ได้แต่ใส่แมวไปร.ร   เพื่อนก็ถามว่าใส่ทำไมแต่ผมก็ไม่บอกว่าใส่เพราะอะไร แล้วผมไม่รู้เลยว่าตัวเองรู้สึกซึมก่อนไปร.รซะอีกตัวเองถอยห่างจากเพื่อนมา รู้สึกว่า ถ้าเพื่อนเห็นเพื่อนคนล้อแน่ๆ ถึงความลับจะเก็บได้ไม่นานแต่ก็เวลาประมาณ1ปีทุกปีจะมีการถ่ายรูปบัตรน.ร ใหม่ แต่ผมก็อยากยื้อไว้ให้แผลมันหายก่อน

คือ ผมเป็นคนติดเพื่อนนะแต่พอเจออะไรแบบนี้ตัวเองก็กลายเป็นคนซึมๆไม่ข่อยไปเล่นกับเพื่อนจากคนไม่ค่อยใส่ใจงานส่งก็กลายเป็นคนส่งงาน เพราะผมคิดว่าการส่งงานและเล่นเกมคนเดียวคงทำให้ผมมีความสุข