วงการการเงินที่คุณคิดอยู่ว่าเป็นรายได้ของคุณ เป็นวงการอะไร วงการความบันเทิงการเงินหรือวงการงบประมาณประเทศ

การที่คนจะประสบความสำเร็จในเรื่องฐานะ คงไม่ใช่เพียงการเป็นอาชีพอะไรอาชีพหนึ่งจึงจะสามารถมีความร่ำรวยฐานะ

หรือความเป็นอยู่พิเศษกว่าคนทั่วไปส่วนใหญ่ในสังคมไทย แต่ก็คงเพราะการมีสิทธิและโอกาส

ในการบริหารจัดการทุนของแต่ละคนแตกต่างรวมทั้งทักษะการบริหารจัดการทุน

เพราะถ้ามีสิทธิโอกาสบริหารทุนจำนวนเท่าไหร่หากยังขาดทักษะที่ดีพอ ก็ยังไม่ค่อยจะสามารถ

มีชีวิตความเป็นอยู่หรือฐานะร่ำรวยได้เลย ทักษะบริหารจัดการทุน ต่างก็ต้องการการเรียนรู้และฝึกทักษะรวมถึงประสบการณ์ตลอดชีพ

หากชีวิตใครที่ต้องการความสุขกับเวลาที่เสียไปในเรื่องการใช้ความคิดฐานะการเงิน

ก็คงต้องมีความหวังว่าชีวิตจะมีโอกาสได้รับผลกำไรพอใช้ในระหว่างที่ชีวิตต้องใช้สมองและความคิดอย่างมาก

แต่หากใครมองเห็นโอกาสที่จะล้มเหลวการเงินมากขึ้นในช่วงชีวิตอนาคตต่อไป

ก็คงจะเป็นคนที่มีแต่ปัญหาชีวิตความเครียดหรือปัญหาสุขภาพต่างๆตามมาให้แก้ไขรักษามากเลยล่ะครับ

.....

เท่าที่เห็นประเทศไทยกับประเทศเพื่อนบ้านหรือฟากอเมริกามาหลายปี

ก็มีในสังคมไทยเราอยู่อาศัยมาตลอดนั่นล่ะ ว่าจะมีคนมาจากวงการความบันเทิงการเงิน ก็พยายามงัดกลยุทธต่างๆให้เป็นรูปแบบใหม่ๆ

เพื่อจะล่อลวงเอาเงินงบประมาณพัฒนาประเทศไทยไปพัฒนาประเทศมีความบันเทิงการเงินทำการนั้นมาก

ส่วนผมคิดว่า คนอยู่ในเรื่องการพัฒนาประเทศ ดีกว่าคนอยู่ในเรื่องของการหาเงินด้วยการเล่นเกมส์การเงิน

ส่วนใหญ่วงการพนันรูปแบบไหน ก็มีแต่เรื่องเงินจำนวนมากดึงดูดใจนักลงทุนหากได้ก็ทำเป็นให้ดูดี

แต่ตอนเสียหรือเจ๊งก็จ๋อยทุกคนนั่นล่ะครับ คนที่หลงงมงายไปกับเกมส์การเงินต่างก็เป็นคนยังไม่ค่อยได้สติในความคิดผมนะ

ความสำเร็จของเศรษฐกิจก็คือความสมดุลของอำนาจทุนซึ่งมีความต้องการและความสามารถ

หรือการทำงานที่คนทำงานสามารถให้สิ่งที่อำนาจทุนต้องการนั้นได้ จึงจะเป็นความสำเร็จ

ที่ทั้งสองฝ่ายตกลงกันได้แล้วจึงจะเกิดการสื่อสารที่สำเร็จธุรกิจ ไม่ใช่การยืมเงินเป็นอาชีพหลักแต่ขาดความน่าเชื่อถือ

หรือขาดทักษะอาชีพจะชำระหนี้ได้นะครับ การหารายได้กับคนที่มีอาชีพมีรายได้ปกติมีอำนาจซื้อได้จริง ก็ไม่ใช่ความโง่หรือยากจนเสียทีเดียว

มีแต่คนหมดความน่าเชื่อถือสังคมหมดศรัทธาต่างๆจึงจะไม่สามารถมีอาชีพค้าขายหรือการทำงานมีรายได้ไม่ได้เลย

คนรวยหรือคนมีวาสนาดี แม้เงินทุนก็ลงทุนจนเงินหมดได้ มีเหตุฉุกเฉินต่างๆให้ใช้เงินหมด

แต่คนรวยก็สามารถหาเงินได้มากอีกหรือบางคนก็มีคนนิยมอุดหนุนเขามากๆจากสังคม

เพราะความศรัทธาในการเป็นคนรวยมีอาชีพมีเกียรติ เกียรติก็คือการมีอาชีพมีเกียรติเป็นตัวจริงทำจริงมาแล้วได้จริง

ไม่ใช่การมีนิสัยหมิ่นเกียรติใครๆด้วยคนก็ไม่ได้รู้ไม่ได้ยอมรับว่าเป็นใครดีจริงมากหรือเปล่า

ความรวยเป็นเรื่องทักษะบริหารให้มีจากความไม่มี แต่จะเป็นการทำให้มีด้วยการใช้เงินจำนวนมากก็คงยากเอาการ แต่การบริหารด้วยสูตรปฏิบัติอย่างมีความเพียรในการทะยอยสะสมให้มีมากขึ้นไปเรื่อยๆตามระยะเวลา ก็เป็นการทำได้ด้วยคนมีอาชีพทำมาหากินตามแบบคนปกติได้ คนมีเวลาตามแบบคนปกติ หากเพียงไม่สะสมความมีในสิ่งที่ไม่ใช่ เช่นในตอนที่เทคโนโลยีแพล็ตฟอร์มตลาดหุ้นกำลังเป็นขาลง ก็ไม่ควรจะถือหุ้นไว้เป็นหลักทรัพย์เพื่อให้เงินจะต้องจมและสูญหายและขาดโอกาสจะใช้ประโยชน์จากเงินสะสมความมีในสิ่งที่ใช่มากกว่า และสำคัญกว่าแพล็ตฟอร์มหุ้น เช่นการรักษาสุขภาพสมองและความสามารถคิดดีทำดีของชีวิต หรืออีกอย่างก็คงจะเป็นการไม่หวังว่า เทคโนโลยีดิจิตัลซึ่งจะทำให้สมองมนุษย์มีความคิดแต่คิดถูกหรือคิดผิด ยังไม่แน่นอน จึงไม่ควรคิดว่าเทคโนโลยีดิจิตัลหรือเกมส์การเงินจะช่วยทำให้เงินต้นนั้นคงอยู่หรือมากขึ้นได้โดยการใช้สมองคนคิดคำนวณแต่พ่ายแพ้ให้กับเกมส์ดิจิตัล เพราะสมองมนุษย์เป็นธรรมชาติที่เสื่อมได้ หากมีความเครียดสูงจากการคิดคำนวณหรือการฝันจินตนาการมากกับการเงิน คนไทยก็ไม่ได้เก่งการคำนวณอะไรมากขนาดจะเล่นการเงินเกมส์ดิจิตัลแล้วจะชนะตลอดทุกครั้งนะครับ

....

ชีวิตคนบางคนเขาไม่มีกฎหมายบังคับ ให้เขาหาเงินเพื่อเลี้ยงชีวิตคนอื่น ถ้าคนเริ่มต้นมาจากการได้รับเงินเท่ากัน ชีวิตคนจะจนกับคนจะรวย จะมีวิธีปฎิบัติไปคนละทาง ในเรื่องของการใช้เงิน คนจะรวยจะมั่งคั่ง เพราะเงินหาได้เพื่อเก็บไว้ซื้อ ทรัพย์สินสิ่งของสะสมค่าราคา หรือการพยายามรักษาวิถีชีวิตให้อยู่ในกรอบการเงินมั่งคั่ง ส่วนคนจะจนจะบริโภคสุรุ่ย ถ้าคนคิดจะรวย จะอยากมีเงินไว้ซื้อสิ่งของมีราคาสะสม หรือการแต่งกายด้วยการไม่บริโภคสุรุ่ยสุร่ายมากเกินไป แต่เรื่องคนรวยมากๆจนสามารถสร้างอาคารได้บ่อยๆก็คงไม่มีให้ได้เห็นตลอดเวลา แต่คนรวยที่ซื้อของสะสมมีค่ามีราคาก็เพื่อให้โอกาสเงินจะได้งอกเลยดี จากกลุ่มนายทุนที่ร่ำรวยมากกว่าจะอุดหนุน แต่คนจนมักคิดแค่ว่าหารายได้ ให้พอจะซื้ออาหารราคาถูกกิน ก็หนักสติปัญญาแล้ว ถ้ามีความคิดมีความรู้ความสามารถ จะคิดเรื่องเงินเป็นการมีทรัพย์สินสิ่งของมีค่ามีราคา ทำไมจึงคิดว่าเขาจะไม่มีเงินพอจะซื้ออาหารราคาถูกกินเลย เพราะอะไรล่ะ เขาจึงเบื่ออาหาร และทำให้ชีวิตมีความหิวอาหารจัดน้อยลงกว่าคนอื่นได้ แต่ทำไมบางคนโมโหหิวเหมือนคนเสียสติ จะไปออกทีวีก็จะดูออกมาเป็นยังไงล่ะ ถ้าคนจนไม่คิดว่าคนรวยเขาพูดไปตามเนื้อผ้าตามเรื่องตามความน่าจะเป็นเป็นการพูดให้คนจนเจ็บแค้นน้ำใจ หากคนจนจะไม่คิดว่าเป็นการดูถูกแต่เป็นศาสตร์วิชาให้ความรู้ความเข้าใจจะพัฒนาตัวเองได้บ้าง ก็คงจะไม่ค่อยมีปัญหาสังคมมาก คนคิดจะพัฒนาชีวิตให้มีภาพลักษณ์ดีเพราะความตั้งใจสมาธิกับการจะออกสื่อให้น่าเชื่อถือจะมีคุณภาพดีกว่าคนที่มีความคิดเพียงเรื่องการจะบริโภคอะไรต่างๆตลอดเวลา ชีวิตคนจะเป็นคนมีสุขภาพดี ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นคนทำมาหากิน หารายได้ให้เลี้ยงชีวิตเน้นการกินเป็นเรื่องหลัก แต่เป็นเรื่องของการดูแลสุขอนามัยด้วยวิธีที่ใช่จริง

....

แต่นามธรรมเหรอแม้แรงเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถสู้กับ เนื้อแท้จริงของสิ่งที่เป็นสิ่งต่างๆ ให้นามธรรมพากษ์ว่าใช่จริงหรือไม่จริง วิชาการก็ว่าไปตามเรื่องราวความรู้ แต่ถ้าวิชาการวิเคราะห์ในเชิงลบ บางคนในความคิดการทำงานก็ได้เป็นอะไรดีกว่าคนป่วยที่วิชาการเข้าใจ หากชีวิตคนไม่ได้เป็นยังงั้นจริงๆ แต่ในเนื้อแท้เขาเป็นคนมีความคิดจิตใจ คำพูดคำจาดีมากกว่าคนทั่วไป วิชาการก็ลบหลู่มนุษย์และผิดความได้ แม้คนจะมีอาชีพอะไร ก็ไม่ได้หมายความว่าให้ศรัทธาเขาเป็นอรหันต์ แต่หากศรัทธาก็ศรัทธาในจริยธรรมระดับของวิชาชีพเขาเป็นชั้นสูงจริง เพราะคนมีอาชีพก็คือคนที่เป็นมนุษย์ที่ยังมีนิสัยส่วนตัวไม่ดีบ้างนั่นเอง บางคนยังเป็นหนุ่มเป็นสาวอารมณ์แปรปรวนเยอะ ซึ่งส่วนใหญ่มีแต่ยึดอ้างอิงวิชาการจนบิดเบือนโลกความจริง ฟังๆดูแล้วบางครั้งคนก็อยู่ในเกมส์การเมืองคนละคณะวิชา คนละสถาบัน และคนที่กำลังหลงสติกับนามธรรมการเงินดิจิตัล ทำให้ลืมไปหมดว่าหน้าที่การงานอะไรจะทำให้ชีวิตมีทรัพย์สินมั่งคั่งได้จริง เป็นไปไม่ได้ว่า ทุกคนจะได้ใช้สิ่งที่มีคุณภาพมากที่สุดทุกอย่างทุกด้าน แต่หากความหลงงมงายการเงินดิจิตัลเพราะคนประเภทเป็นขโมยขโจรเงินตราชี้นำโน้มน้าวคนที่มีเงินจนไม่ได้สติ บางครั้งคนที่มีอาชีพเป็นขโมยขโจรเงินตรายังถูกมองว่ามีอำนาจน่าเชื่อถือเสียอีก เพราะคนส่วนใหญ่เงินตราถูกทำให้เสียไปมากจนสมองคิดบิดเบือนจากหลักความจริงมากเลยล่ะ แต่คนจะให้ความสำคัญกับการ ใช้เงินในเรื่องไหนที่จะต้องใช้มากใช้น้อย ให้ความสำคัญแตกต่าง แล้วแต่คุณภาพของการคิดบริหาร ว่าจะสร้างสรรค์ให้เกิดความเจริญอะไร แต่ก็ย่อมมีสิ่งที่ละเลยไปไม่ได้สนใจพัฒนา ทั้งคนนั้นก็จะให้ความสำคัญว่า จะให้เงินกับใครจะงกเงินกับใครจะเบี้ยวใครจะจ่ายใคร ก็ขึ้นอยู่กับอำนาจการสั่งการจ่ายเงินสูงมากไหม การใช้เงินกับสิ่งที่มีประโยชน์ ต่อการจะทำให้ภาพพจน์อาชีพหรือฝีมือดี ต่างก็สามารถมีประโยชน์แต่กับคนใช้เครื่องมือราคาแพงนั้นคุ้ม แต่ในสิ่งที่มีความสำคัญมากกว่านั้น เขาอาจจะละเลยไปมากเลยก็ได้ แต่ชีวิตคนรวยก็คือการมีปัจจัย4ที่มีคุณภาพกว่าคนจน แนวความคิดเป็นแนวความคิดแบบการเรียนการศ฿กษาท่องตำราหรือเป็นแนวคิดคนเข้าใจชีวิตของการทำงานที่มีเรื่องสิทธิความไม่เสมอภาคในโลกความจริงล่ะ ถ้าหวังว่าอยากจะให้ประเทศเจริญๆ คนส่วนใหญ่มีการใช้ของมีคุณภาพ อย่างประเทศเจริญแล้ว เช่น จีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ก็จะต้องให้มีแต่ของผลิตมีคุณภาพแต่ราคาก็ถูกตามคนปกติในประเทศนั้นคิดว่าน่าจะมีกำลังทรัพย์ซื้อได้มากพอจะพัฒนาด้วย

.....

คนเรียนเรื่องทรัพย์สินสิ่งของทั้งจากที่เป็นทรัพย์สินหรืองบประมาณของรัฐและของปัจเจกชน แต่แน่นอนว่าก็ย่อมไม่มีความรู้ธรรมะอะไร

จะเรียกได้ว่าเป็นคนตรัสรู้ธรรม แต่คนมีความรู้เรื่องทรัพย์สินสิ่งของก็หนักกะบาล หากมีปัญหาชีวิตทำงานหนักหรือป่วย การรักษาชีวิตด้วยการแพทย์หรือหากป่วยจิตใจไม่เข้าใจจิตใจมากๆ การศึกษาหาความรู้เรื่องที่มีปัญหาให้เกิดความเข้าใจ ก็จะทำให้สามารถแก้ปัญหานั้นได้มากขึ้น ศิลปะบันเทิงจึงเป็นสิ่งที่ช่วยทำให้สมองที่หนักได้ผ่อนคลายเป็นสิ่งยอดนิยมสำหรับคนเรียนเรื่องทรัพย์สินสิ่งของต่างๆสนใจมากที่สุด มีบางคนก็เรียนจนมีความเครียดสูงแล้วเปลี่ยนเป็นการศึกษาเรื่องความเครียดและความบันเทิงของมนุษย์จนได้เป็นคนวงการบันเทิงมีชื่อเสียงก็ได้ อย่างกลุ่มนักแสดงในทีมซูโม่ของรายการยุทธการขยับเหงือกในยุคปี 2530 หรือกลุ่ม 108 มงกุฎ ในช่วงปีพศ.2540 ที่ออกรายการของคุณวิทวัสในสมัยยุคการท่องเที่ยวนั่นเอง คนเรียนเรื่องทรัพย์สินสิ่งของเป็นคนรวย ไม่ได้หมายความว่าจะไม่โง่เรื่องอื่นไหนๆได้เลย บางคนยังเป็นคนเรียนเรื่องทรัพย์สินสิ่งของความรวยความมั่งคั่ง เป็นนักสร้างสรรค์ความเจริญและฐานะมนุษย์ ชอบสะสมความมั่งคั่งด้วยของดีของสวยงาม เพราะไม่ได้เป็นคนที่มีความชอบทำงานการเงินเป็นหลัก แต่ก็ล้มเหลวในเรื่องการเงินเยอะแยะ คนเรียนเรื่องทรัพย์สินบางคนไม่มีเงินมาก เพราะทำงานเป็นช่างฝีมือจึงต้องมีแต่การสะสมทรัพย์สินสิ่งของประดับตกแต่ง บางคนก็สะสมเป็นธุรกิจไว้สำหรับเก็บเงิน แต่ไม่ใช่การขาย บางคนทำงานเป็นนายทุนหรือเพื่อการสร้างผลกำไร จึงจะมีเงินมากกว่าได้ แต่แล้วแต่สิทธิใครได้งานทำอะไรน่าเชื่อถือยอมรับคุ้มครองต่างกัน บางคนก็ถูกคนเน้นการทำงานการเงินหลอกเอาเงินเขาด้วยเลย แต่เขาไม่เป็นคนยากจนสิ้นเนื้อประดาตัวเท่านั้นเอง ไม่เหลือแต่เพียงอวัยวะร่างกาย สมองเขายังทำงานเดี๋ยวก็ว่ารวยเงินอีก แต่บางคนมองว่าคนเรียนเรื่องทรัพย์สินสิ่งของละเลยเรื่องความพอเพียง แต่ถ้าเขาไม่ทำงานที่เขาเรียนคนอื่นก็ไปสวมสิทธิ์ทำงานแย่งงานแย่งเงินเขาได้ รัฐบาลสร้างสถาบันการศึกษามั่นคงให้คนระดับแบบเขาเข้าไปเรียน แต่คนอื่นไม่ได้มีสิทธิ์ได้เรียนเท่าเขาก็มองเขาให้ออกว่า เขาเป็นคนมีความคิดไม่พอเพียงจริงหรือเปล่า

ก็คนที่เขาอุตสาห์เรียนมามีประสบการณ์มาจะตรงเรื่องกว่าคนอื่น ถ้าไม่ได้บอกให้คนที่เขากำลังจะประสบเคราะห์ด้วยการทั้งให้ความรู้หรือบางคนก็ช่วยแก้ไขปัญหา หากไม่ทำก็เป็นเสียเวลาเรียนรู้มาเปล่าแล้วสังคมก็จะขาดคนที่ไม่โชคร้ายมากเกินไป หรือยุคสมัยใหม่ก็คือการหาผลประโยชน์และการแย่งส่วนแบ่งการตลาดของกลุ่มธุรกิจต่างๆ คือเหตุผลของการเป็นผู้เล่นในตลาดเศรษฐกิจ อย่างที่มีคนสอนให้เข้าใจ