อังคารเล่าเรื่องผี:เหตุเกิดในลิฟ

กราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้องที่เคารพรัก555555 อังคารกลับมาแล้วจ้าาาาาา วันนี้มาพร้อมเรื่องตั้งแต่สมัยบรรจุงานใหม่ๆเกือบ10ปีที่แล้ว ตอนนั้นเข้าบรรจุงานใหม่ๆในรพ.รัฐแห่งหนึ่งในกรุงเทพ (ปัจจุบันก็ยังอยู่) วันนั้นเป็นวันขึ้นเวรดึกหลังคนไข้ได้รับการผ่าตัดเสร็จเราก็มีหน้าต้องตามไปส่งคนไข้ขึ้นวอร์ดเพื่อส่งเวรพยาบาบบนวอร์ดให้ดูแลคนไข้ต่อ ตอนขาไปจะมีเจ้าหน้าที่เวรเปลเข็นคนไข้ไปให้เราเวลาตอนนั้นน่าจะประมาณ3ทุ่มกว่าๆ ขาไปเราใช้ลิฟสำหรบย้ายคนไข้ปกติ หลังจากขึ้นมาส่งคนไข้ถึงเตียงเรียบร้อยเวรเปลก็กลับลงไปก่อนเหลือแต่เราที่ต้องส่งเวรต่อกับพยาบาลวอร์ด พอส่งเวรเสร็จเราก็เตรียมที่จะลงกลับแผนกของเราที่ชั้น1 แต่!!!!!!!!!!แม่เจ้าลืฟหน้าเสียจ้าาาาาาาาาา ไอ้ขั้นจะลงบันไดก็แม่เอยยยยยยยยชั้น8พู้นนะ ถ้าลงบันไดก็เหงือกบานล่ะวะ เลยตัดสิ้นใจไปใช้ลิฟขนศพ ใช่ค่ะลิฟขนศพด้านหลังสุดเล่าให้ใครเขาก็บอกอิบ้าไปใช้ทำไม แต่ด้วยควมที่เราไม่ใช่คนที่เชื่อเรื่องนี้เท่าไหร่เอาง่ายๆไม่ค่อยกลัวก็เลยไม่คิดอะไรพอเข้าไปในลิฟก็กดลงตามปกติ ตอนแรกมันก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกเหตุการณืปกติดีจนมาถึงชั้น6อยู่ลิฟก็สั่นแรงมาก สั่นชนิดที่กลัวจะหล่นลงไปเลยแหละ เอาจริงๆตอนนั้นกลัวสลิ่งขาดและตกจริงๆนะไม่ได้กลัวอะไรเลย แต่อยู่สักพักไฟก็ติดๆดับๆเอาง่ายลิฟค้าง กดกริ่งเรียกเจ้าหน้าที่ก็ดูเหมือนสวิตกริ่งเสียเพราะไม่มีไฟไม่ฮือไม่อือใดๆทั้งสิ้น โทรศัพท์ก็ไม่มีสัญาณต้องเดินหาในมุมของลิฟ ในขนาดที่กำลังเดินหาคลื่นอยู่ก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนถอนหายใจข้างๆหูดัง เฮ้อออออ และแกเอยยยยยยยฉันอยู่คนเดียวในลิฟใครมันจะมาถอนหายใจได้อีกวะ เลยตัดสิ้นใจว่าเอาวะลองวิธีบ้านๆของเรา พูดออกไปลอยๆว่าอย่าแกล้งหนูเลยหนูแค่มาส่งคนไข้ไม่ได้มากวนใครเดี๋ยวพรุ่งนี้ใสบาตรให้ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่ออยู่ลิฟใช้ได้เฉยจ้าาา ไฟติดลิฟออกตัวปกติถึงชั้น1โดยสวัสดิภาพ เล่นเอา งงมึนอึนตื้อ เล่าให้คนในแผนกฟังเขาบอกว่ามันผิดมนุษย์ตั้งแต่ขึ้นลิฟผีแล้วหลังจากวันนั้นเช้ามาฉันก็ไปทำบุญใส่บาตรจริงๆ