ฝันถึงสถานที่ที่ไม่รู้จัก

เริ่มผมตั้งใจเดินไปตามที่ที่นึง ที่ผมปักหมุดไว้ใน google maps เดินไปสักพักผมรู้สึกว่าคงเดินต่อไม่ไหวเลยใช้รถมอเตอร์ไซค์ (อันนี้ก็ไม่รู้ว่าไปเอารถมาจากไหน5555555) ในการเดินทางช่วงแรกที่ขับรถเข้าไป 2 ข้างทางเป็นเมืองปกติ พอขับไปเรื่อยๆสักพัก 2 ข้างทางนั้นเริ่มเป็นป่า พอขับลึกเข้าไปอีกสามารถขับรถได้แค่เลนขาไปแค่เลนเดียว เลนขากลับเป็นป่าต้นไม้ข้างทางปกคลุม พอขับลึกเข้าไปเรื่อยๆผมก็เริ่มเห็นหมู่บ้าน เป็นหมู่บ้านเล็กๆ หมู่บ้านแต่ละหลังเป็นเหมือนบ้านร้างแต่ไม่เชิง มันเป็นเหมือนหมู่บ้านยุคผสมระหว่าง ยุคปัจจุบันกับยุคสมัยก่อน แต่ถนนคือเป็นถนนลาดยางปกติเลย ผู้คนบางคนก็ใส่ชุดเหมือนคนยุคปัจจุบัน บางคนก็ใส่ชุดเหมือนยุคสมัยก่อน แต่ชาวบ้านในที่นี้ไม่ได้พูดภาษาไทย พวกเขามีภาษาของพวกเขา และผู้คนเหมือนเป็นคนต่างเชื่อชาติมารวมตัวอยู่ด้วยกัน เอเชีย ยุโรป แอฟริกา อเมริกา คือมีแทบจะครบทุกสัญชาติ แต่จำนวนคนในหมู่บ้านน้อยแทบจะนับคนได้เลย มีไม่น่าจะถึง 100 คน ในหมู่บ้านมีอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ มีร้านค้าร้านขายของชำ มีที่ท่องเที่ยว พวกของเครื่องใช้มีแทบจะทุกอย่างที่คนยุคปัจจุบันมี- ผมก็เริ่มสำรวจหมู่บ้านไปเรื่อยๆ ผมขับรถไปตามทางเจอผู้คน แต่ผู้คนที่นั่นมองผมด้วยสีหน้าแปลกๆ เหมือนผมเป็นคนแปลกหน้า (ก็คนแปลกหน้าจริงๆ5555) แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ขับรถไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกสดุดตากับที่ท่องเที่ยวแห่งนึง อารมณ์เหมือนเป็นพิพิธภัณฑ์ ซึ่งมันดูล้ำยุคและใหญ่โตมากมากถ้าเทียบเท่ากับหมู่บ้านที่ผมเห็น ผมเลยกะจะขับรถเข้าไปดูข้างใน พอขับไปถึงที่หน้าพิพิธภัณฑ์ ก็มีรถมอเตอร์ไซค์คันนึงมาจอดดักหน้า แล้วก็มีชาวบ้านคนนึงเดินเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ (พวกเขาทั้ง2คนไม่ได้มาด้วยกันนะ) คนที่ขับรถมาดักหน้าผมลักษณะเป็นผู้ชายผิวดำแอฟริกา อายุน่าจะไล่เลี่ยกับผม และเหมือนจะพูดภาษาไทยได้แต่ก็ไม่ชัดมากแต่พอฟังรู้เรื่อง บอกกับผมว่า ห้ามเข้าไปข้างใน ก่อนจะบอกให้ผมขึ้นรถไปกับเขาโดยเขาให้ผมเป็นคนขับและเขาเป็นคนซ้อน ระหว่างทางที่ขับไป เขาบอกกับผมว่าถ้าเขามาช้ากว่านี้หรือผมเข้าไปในพิพิธภัณฑ์แห่งนั้น ผมไม่รอดแน่ เพราะก่อนหน้านั้นเคยมีคน ผคต. แต่ก็ไม่รู้ว่าคนที่ ผคต. เป็นใคร ผมก็ขับไปเรื่อยๆพร้อมกับคุยกับชายผิวดำไปด้วย พร้อมกับชี้ทางให้ผมว่าต้องไปทางไหนบ้าง เหมือนคุยเรื่องการแนะนำอะไรต่างๆในการอยู่ที่นี่แต่ผมไม่ได้ฟังเลยเพราะขับรถอยู่เลยไม่เข้าใจที่เขาพูด พอขับรถไปถึงที่หมาย เป็นบ้านหลังนึง บ้านมีความย้อนยุคมาก เป็นบ้านที่ทำกับไม้มีใบลานคลุมหลังคาบ้าน แล้วก็เป็นบ้านทรงยกสูงมีใต้ถุนบ้าน แต่มันดูสวยและสะอาดตามาก พอถึงผมก็ลงจากรถผมจึงทราบว่าบ้านหลังนี้คือบ้านของครอบครัวของคนผิวดำ แล้วก็มีครอบครัวนึงนั่งเล่นอยู่ตรงแคร่หน้าบ้าน จะมีผู้ชาย-ผู้หญิงอายุประมาณ 40-50 ปี การแต่งกายคล้ายกับผู้เฒ่าผู้แก่ ประมาณ 65-70ปี นุ่งซิ่นใส่เสื้อยืดปกติพร้อมกับมีผ้าเหมือนผ้าสไบพาดบ่า (ไม่รู้ว่าถูกต้องไหมเพราะในฝันเป็นแบบนี้จริงๆ) เป็นพ่อแม่ของคนผิวดำ พ่อคือเป็นคนยุโรปผิวขาวฝรั่งจ๋าเลย แม่เป็นคนเอเชียหน้าตาออกไทยมาก แล้วก็มีเด็กเล็กน่าจะเป็นลูกๆของพวกเขา ผมเดินเข้าไปพวกเขาก็ทักทายผมพร้อมกับยกมือไว้ ด้วยคำว่า (ผัดไท) ซึ่งเป็นคำสวัสดีสำหรับคนที่นี่ ตอนแรกผมแปลกใจไม่รู้ภาษา แต่มีคนผิวดำคนนั้นช่วยแปลให้เลยรู้เรื่อง แล้วคนเป็นพ่อเหมือนจะอยากพูดคำคำนึงแต่พูดไม่ออก คำพูดดูตะกุกตะกัก แต่พอผมยกมือไว้พร้อมกับพูดคำว่า (สวัสดี) เท่านั้นแหละ พวกเขาอ่อยิ้มพร้อมกับดีใจใหญ่เลย เหมือนดีใจที่มีคนต่างชาติผ่านมาที่นี่ แต่ความฝันก็ต้องหยุดลงเพราะมีสายของแฟนของผมโทรเข้ามา55555555555 พอตื่นมารับสายผมก็เล่าให้เขาฟังทันทีเลยเพราะกลัวลืม และนึกได้ว่ามี pantip อยู่ก็เลยมาเล่าเหมือนเป็นความทรงจำไว้ เพราะหลังจากนั้นผมอาจจะลืมแล้ว