สวัสดีครับตามหัวข้อเลยครับผมชอบเพื่อนคนนึงมากแต่เขามีคนคุยอยู่แล้วซึ่งผมก็บอกชอบเขาไปแล้วด้วยเขาเหมือนจะไม่ปิดโอดกาสของผมแต่ผมกับรู้สึกว่าผมไม่มีโอกาสเลยเขาบอกให้ผมรอแต่ไม่รู้ว่านานแค่ไหนก่อนนี้เหมือนผมใกล้จะเอื้อมถึงเขาแล้ว แต่คนคุยทักเขามาทำให้ผมรู้สึกว่ามันไกล ไกลมากไกลกว่าเริ่มด้วยซ้ำไม่รู้เพราะอะไรเขาบอกว่าเขารู้สึกดีกับผมนะแต่ผมรู้สึกว่าตอนนี้มันน้อยลงเรือยๆเขามาบอกผมว่า‘‘เป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วเธอคอยช่วยฉันแบบนี้มันดีอยู่แล้ว’’ ทั้งก่อนหน้ายังบอกให้ผมรออยู่เลยเขาก็ถามผมว่าเขาให้ความหวังผมมั้ยผมก็คงตอบได้แค้เพียงว่า‘‘ไม่นะผมเป็นคนไปชอบเธอเอง’’ แล้วเขาก็บอกผมว่าถ้าไม่มีคนคุยคงชอบผมแล้วเป็นแฟนกันไปแล้วแต่แล้วเขาก็บอผมมว่าลองเปิดใจให้คนอื่นดูมั้ยไม่ต้องรอเขาหรอกเธอเป็นคนดีนะ ผมอยากย้ายมหาลัยหนีไปเพือจะดีขึ้นแต่พอคิดอีกทีก็ทำไม่ได้เพราะผมต้องคอยช่วยเขาตลอดถ้าผมไปเขาคงแย่แน่เพราะเขาเป็นคนเครียดง่ายทำอะไรก็ไม่ค่อยจะเป็นผมต้องคอยสอนคอยช่วยเขาเสมอผมไม่อยากเห็นเขาเครียดเลย ความสำพันธ์ตอนนี้เหมือนเขาแค่ไม่อยากเสียผมไปแค่นั้นเองแต่ตอนนี้เขาเหมือนอยากตีตัวออกห่างจากผมแล้วผมรู้สึกไม่สบายใจเลย ผมควรทำยังไงดีครับรอเขาต่อไปหรือควรตัดใจจากเขาหรือควรย้ายหมาลัยหนีดีครับ แต่ถ้าผมรอก็ได้ยันปี4หรือมากกว่านั้นเพราะตอนนี้ผมแค่ปี1แต่ถ้าจบปี4ก็คงยากแล้วแหละผมรักเขามากจริงๆนะ
ผมควรทำยังไงดีครับผมชอบเพื่อนคนนึงมากแต่เขามีคนคุยแล้วแต่เขาก็เหมือนไม่ปิดโอกาสของผม