คือตามข้ามบนเลยคะว่าเงินยายหายคะครังเรื่องคือเป็นเงินน้องอะคะหายไป200ซึ่งตอนหายหนูอะคะนอยุ่บนบ้านก็ไม่ไกล้ไม่ไกลจากที่หายหรอกคะยายเค้าก็เลยสงสัยหนูแล้วซักพักเรื่องก็เงียบไปจนมาตอนที่พี่สาวที่ชื่อว่า"ม"อะคะย้ายเข้ามาเพราะว่าทะเลาะกับแฟนแล้วเลิกกันเลยมาอยุ่ที่บ้านนี้อะคะแล้วคือประมาณสัก1สัปดาอะคะเงินหายไป3000เกิบๆ4000บาทคะเค้าก็คิดว่าเราเป้นคนเอาไปอีกอะคะทั้งๆที่เราก็อธิบายไปแล้วนะคะว่าไม่ได้เป็นคนเอาไปแล้วมันก็เหมือนตอนช้างตนเลยคะที่บอกว่าเงินน้องหายซึ่งเหมินน้องชายที่ไม่ค่อยชอบหน้าอะบอกว่าเราเอาไปสาเหตุที่ไม่ค่อยชอบหน้าคือไม่ไช่เรื่องเงินหลอกคะแต่เป็นเรื่องที่น้องชอบมาแหล้งมาป่วนมากกว่าหนักสุดก็มาผลักมาต่อยอะคะเราก็ไม่ได้ว่าอะไรหลอกนะคะตอนนั้นก็แบบน้องยังเด็กคะเลยก็ได้ว่าอะไรไปคะ
มาประเดนเรื่องยายเลยนะคะคืแม่ของพี่อะคะเค้าบอกว่าเห็นเราเป็นคนเอาไปอะคะซึ่งเราก็แบบบอกว่าไม่ได้เอาไปจรืงๆคะซึ่งช่วงที่หายอะคะเป็นช่วงที่เราเก็บตังซื้อของพอดีเราเก็บได้ประมาณ200สั่งอะคะแต่คือมันคนละร้านกันมันก็ส่งมาแยกกันอยุ่แล้วใช่ไหมคะเราสั่งพวกของกินเครื่องสำอางตามประสาผู้หญิงที่ไม่ค่อยออกนอกบ้านปกติได้ตังไปโรงเรียน80หักจาค่าไปมา40สัปดาก็ได้200ไช่ไหมคะแต่เราก็เก็บๆมาเรื่อยๆเลยคะซึ่งได้ประ300เกือบๆ400เราก็บเรื่องสั่งของเพราะใกล้วันทัศนศึกษาอะคะก็คนมันอยากไปแบสวยๆไรงี้อะคะแต่แม่ก็สงสัยเราหนักว่าเดิมว่าเราเอาเงินมาจากไหนอีกซึ่งเราก็แบบไม่อยากพูดไม่อยากคัยไรแล้วเพราะมันไม่มีคนเชื่อ
แล้วมาอีกประเด่นนะคะคือพี่เราอะคะตอนอยุ่บ้านแฟนอะคะแฟนจะเป็นคนเลี้ยงไห้ตังไปโรงเรียนอะคะแล้วคือเราเลิกเรียนช้าเพราะเราแก้สอบยังไม่เสร็จแต่เหลืออีกแค่นิสเดียวจะเสร็จเราก็บอกกับแม่ว่าจะกลับกับพี่แล้วคือตอนที่กลับกับพี่พี่เราแวะไปบ้านแฟนก่อนเราได้ยินว่าได้เงินไปโรงเรียนอาทิตละ1000หรือวันละพันนี่แหละคะเราก็ได้ยินไม่ได้มากเท่าไหร่ตัดมาตอนไปซื้อขอกกันนะคะตอนนั้นแม่ไห้ตังไปซื้อของเราก็ซื้อกันมาปกติเงินเหลือก็ไห้แม่ไช่ไหมคะแต่พี่สาวเราบอกว่าจะเอาเก็บไช้อะคะแล้วให้เราไปบอกแม่อะคะว่าไม่มีตังเหลือซื้อของหมดแล้วเราก็ไปบอกนะคะแต่ว่าตอนนั้นไห้แบงพันไปจะไห้ไปแรกตังด้วยอะคะตอนนั้นแต่ตอนที่เอาไปเก็บเราไม่รู้หรอกนะคะว่าเกิดไรขึ้นเพราะว่าเราแยกเอาของมาไห้น้องอะคะแล้วคือเหมือนแม่ขึ้นบ้านว่าโวยวายว่าตังหายๆไป2000นี้แหละค่ะคือสาเหตุแรกที่เราสงสัยพี่อะคะแต่เราก็ได้คิดอะไรมากเพราตอนนั้นเราเข้าไปในห้องแล้วคือแม่ก็เรียกเราออกมาเคลียกันเราก็บอกไปปนะคะว่าไม่ได้ทำแล้วก็เงียบเพราะมันไม่ค่ิบมีคนสนใจในตัวเราอยุ่แล้วอะคะซึ่งตอนนั้นน้องของเราเป็นพยานไห้ได้เลยอะคะว่าเราเอาของไห้น้องแล้วขึ้นบ้านมาเลยเพราะน้องนั่งรอกินขนมอยุ่
แล้วมาเข้าประเด็นหลักเลยนะคะคือเงินหายไป3000เกือบ4000คือเรารุ้อยุ่แล้วอะคะว่าไครเอาไปแต่เราบอกไปก้ไม่มีคนเชื่อซึ่งแม่เค้าเชื่อเลยเชื่อฝังใจเลยอะคะว่าเราเอาไปตอนกลับบ้าหลังจากกลับจากโรงเรียนยังพูดด้วยอีกว่าเอาเงินไปทำไร3000เราก็บอกว่าไม่ได้เอาไปนะคะแต่แม่ก็พูดมาอีกอะคะว่าโกหกคนอื่นได้แต่โกหกตัวเองไม่ได้นะอะคะเราก็บอกอีกว่าไม่ได้เอาไปจริงจริงแต่ก็ไม่มีคนเชื่อแล้วก็บอกมาอีกนะคะว่าแม่ของพี่สาวอะคะเห็นว่าเราเอาไปประมาณ5ทุ่มคือเราขอบอกนะคะว่ารูปร่างเราอะคะไม่ต่างไรจากพี่มากเท่าไหร่เป็นคนผมยาวเหมือนกันแต่ต่างกันตรงขนาดตัวคือเราผอมกว่าพี่เพราะเราไม่ค่อยได้กินข้าวแล้วเราเป็นโรคกระเพราะแล้วก็เลือดจางอีกอะคะสาเหตุที่เป็นเพราะเราไม่ค่อยกินข้าวเช้ากินกลางวันอย่างเดียวเพราะเราเก็บตังอะคะทึกวันนี้ก็ยังกินน้อยจนบ้างครั้งหน้ามืดจะเป็นลมอะคะแต่ก็ต้องทนไว้เพราะแค่ไม่กี่วันอะคะเราก็จะเก็บตังซื้อของได้ครบแล้วคะแล้วคือเราก็แอบมาร้องไห้คนเดียวแล้วระบายไห้เพื่อนฟังนะคะแล้วช่วงนี้เป็นคนอ่อนไหวง่ายอะคะแต่ก็ต้องกลั้นไว้คือตอนนี้ก็พิมไปร้องไห้ไปอะคะเพราะเรื่องพึ่งเกิดคือเราไม่อยากปรึกษาไครในชีวิตจริงแล้วอะคะเพราะว่าไม่มีไครเชื่อนอกจากเพื่อนแม่แท้ๆของเรากับพ่อนะคะแต่แม่ของเราก็ยังเชื่อแค่50 50 เองคะ ส่วนแม่เข้าตนคือยายนะคะแต่เราติดเรียกว่าแม่คะ
เ้รื่องเงินในครอบครัวหายคะ
มาประเดนเรื่องยายเลยนะคะคืแม่ของพี่อะคะเค้าบอกว่าเห็นเราเป็นคนเอาไปอะคะซึ่งเราก็แบบบอกว่าไม่ได้เอาไปจรืงๆคะซึ่งช่วงที่หายอะคะเป็นช่วงที่เราเก็บตังซื้อของพอดีเราเก็บได้ประมาณ200สั่งอะคะแต่คือมันคนละร้านกันมันก็ส่งมาแยกกันอยุ่แล้วใช่ไหมคะเราสั่งพวกของกินเครื่องสำอางตามประสาผู้หญิงที่ไม่ค่อยออกนอกบ้านปกติได้ตังไปโรงเรียน80หักจาค่าไปมา40สัปดาก็ได้200ไช่ไหมคะแต่เราก็เก็บๆมาเรื่อยๆเลยคะซึ่งได้ประ300เกือบๆ400เราก็บเรื่องสั่งของเพราะใกล้วันทัศนศึกษาอะคะก็คนมันอยากไปแบสวยๆไรงี้อะคะแต่แม่ก็สงสัยเราหนักว่าเดิมว่าเราเอาเงินมาจากไหนอีกซึ่งเราก็แบบไม่อยากพูดไม่อยากคัยไรแล้วเพราะมันไม่มีคนเชื่อ
แล้วมาอีกประเด่นนะคะคือพี่เราอะคะตอนอยุ่บ้านแฟนอะคะแฟนจะเป็นคนเลี้ยงไห้ตังไปโรงเรียนอะคะแล้วคือเราเลิกเรียนช้าเพราะเราแก้สอบยังไม่เสร็จแต่เหลืออีกแค่นิสเดียวจะเสร็จเราก็บอกกับแม่ว่าจะกลับกับพี่แล้วคือตอนที่กลับกับพี่พี่เราแวะไปบ้านแฟนก่อนเราได้ยินว่าได้เงินไปโรงเรียนอาทิตละ1000หรือวันละพันนี่แหละคะเราก็ได้ยินไม่ได้มากเท่าไหร่ตัดมาตอนไปซื้อขอกกันนะคะตอนนั้นแม่ไห้ตังไปซื้อของเราก็ซื้อกันมาปกติเงินเหลือก็ไห้แม่ไช่ไหมคะแต่พี่สาวเราบอกว่าจะเอาเก็บไช้อะคะแล้วให้เราไปบอกแม่อะคะว่าไม่มีตังเหลือซื้อของหมดแล้วเราก็ไปบอกนะคะแต่ว่าตอนนั้นไห้แบงพันไปจะไห้ไปแรกตังด้วยอะคะตอนนั้นแต่ตอนที่เอาไปเก็บเราไม่รู้หรอกนะคะว่าเกิดไรขึ้นเพราะว่าเราแยกเอาของมาไห้น้องอะคะแล้วคือเหมือนแม่ขึ้นบ้านว่าโวยวายว่าตังหายๆไป2000นี้แหละค่ะคือสาเหตุแรกที่เราสงสัยพี่อะคะแต่เราก็ได้คิดอะไรมากเพราตอนนั้นเราเข้าไปในห้องแล้วคือแม่ก็เรียกเราออกมาเคลียกันเราก็บอกไปปนะคะว่าไม่ได้ทำแล้วก็เงียบเพราะมันไม่ค่ิบมีคนสนใจในตัวเราอยุ่แล้วอะคะซึ่งตอนนั้นน้องของเราเป็นพยานไห้ได้เลยอะคะว่าเราเอาของไห้น้องแล้วขึ้นบ้านมาเลยเพราะน้องนั่งรอกินขนมอยุ่
แล้วมาเข้าประเด็นหลักเลยนะคะคือเงินหายไป3000เกือบ4000คือเรารุ้อยุ่แล้วอะคะว่าไครเอาไปแต่เราบอกไปก้ไม่มีคนเชื่อซึ่งแม่เค้าเชื่อเลยเชื่อฝังใจเลยอะคะว่าเราเอาไปตอนกลับบ้าหลังจากกลับจากโรงเรียนยังพูดด้วยอีกว่าเอาเงินไปทำไร3000เราก็บอกว่าไม่ได้เอาไปนะคะแต่แม่ก็พูดมาอีกอะคะว่าโกหกคนอื่นได้แต่โกหกตัวเองไม่ได้นะอะคะเราก็บอกอีกว่าไม่ได้เอาไปจริงจริงแต่ก็ไม่มีคนเชื่อแล้วก็บอกมาอีกนะคะว่าแม่ของพี่สาวอะคะเห็นว่าเราเอาไปประมาณ5ทุ่มคือเราขอบอกนะคะว่ารูปร่างเราอะคะไม่ต่างไรจากพี่มากเท่าไหร่เป็นคนผมยาวเหมือนกันแต่ต่างกันตรงขนาดตัวคือเราผอมกว่าพี่เพราะเราไม่ค่อยได้กินข้าวแล้วเราเป็นโรคกระเพราะแล้วก็เลือดจางอีกอะคะสาเหตุที่เป็นเพราะเราไม่ค่อยกินข้าวเช้ากินกลางวันอย่างเดียวเพราะเราเก็บตังอะคะทึกวันนี้ก็ยังกินน้อยจนบ้างครั้งหน้ามืดจะเป็นลมอะคะแต่ก็ต้องทนไว้เพราะแค่ไม่กี่วันอะคะเราก็จะเก็บตังซื้อของได้ครบแล้วคะแล้วคือเราก็แอบมาร้องไห้คนเดียวแล้วระบายไห้เพื่อนฟังนะคะแล้วช่วงนี้เป็นคนอ่อนไหวง่ายอะคะแต่ก็ต้องกลั้นไว้คือตอนนี้ก็พิมไปร้องไห้ไปอะคะเพราะเรื่องพึ่งเกิดคือเราไม่อยากปรึกษาไครในชีวิตจริงแล้วอะคะเพราะว่าไม่มีไครเชื่อนอกจากเพื่อนแม่แท้ๆของเรากับพ่อนะคะแต่แม่ของเราก็ยังเชื่อแค่50 50 เองคะ ส่วนแม่เข้าตนคือยายนะคะแต่เราติดเรียกว่าแม่คะ