สวัสดีครับ กลับมาครั้งนี้ นานเลย 5 ปีที่ผมตั้งกระทู้แรกไป ผมกว่าจะกู้แอคเค้านี้กลับมาได้
https://pantip.com/topic/38498611
กับกระทู้ข้างต้นนี้ กลับมาครั้งนี้ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ แพทฟอร์มนี้ ยังจะมีคนเล่นหรือคนมาอ่านอีกไหม
ผมขอใช้พื้นที่ของผมตรงนี้ไว้เขียน ไว้ระบาย ความรู้สึก และความทรงจำผมทั้งหมดแล้วกันนะคับ มีเรื่องมากมายในชีวิตผมมากๆเลยไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง
ถ้ามีเวลาผมจะมาเล่า เป็นตอนๆให้ฟังเลย ชีวิตยิ่งกว่าคอนเทนเลยครับ
หลังจากที่ผมได้จบความสัมพันธ์ที่มันไม่ดีครั้งนั้นมา ผมก็ได้อยู่กับตัวเอง ใช้ชีวิตกับตัวเองจนชินกับความโสดมาระยะนึ่ง ผมก็ได้มีสานสัมพันธ์กับคนที่เป็นผู้ป่วยติดเชื้อเหมือนกันกับผม ก็ตามความคิดของหลายๆคนที่เป็นเหมือนผมนั้นแหละครับ ที่คิดว่าหาแฟนที่เป็นเหมือนกัน ถึงจะเข้าใจกันและกัน มันก็หอมหวานแค่ช่วงแรกแหละครับ ทุกอย่างมันก็กลับมาหลูบเดิมครับ วนมาเรื่องเดิมๆการแอบคุย การแอบไปมีคนอื่น ทำไมหรอครับ ได้แต่นั่งถามตัวเองตลอดว่า ทำไมเกิดแต่กับกูว้าาาาาาา แต่ก็ไม่อยากโทษเขาฝั่งเดียวหรอก แต่ก็อาจจะเป็นผมด้วยครับที่งี่เง่า ได้แต่โทดชะตากรรมตัวเอง ดวงตัวเองที่คงต้องอาภัพแหละครับ
มันเหนื่อยมากนะครับ ผมตัวคนเดียวใช้ชีวิตใน กทม ญาต พี่น้องไม่มี เพื่อนก็มีแค่เพื่อนที่ทำงานซึ่งไม่สนิทมากครับ เพื่อนมหาลัยก็กระจายกันไปมีครอบครัวกันหมดแล้ว ไอ้เราก็ 30++แระ 55555 ส่วนตัวก็เริ่มชินแล้วครับกับสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ตอนนี้ ซึ่งผมรักษาตัวเองดีมากๆครับ ทานยา หาหมอตลอดไม่เคยคิดที่จะ ทำร้ายตัวเองเลย ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็ต้องดำเนินชีวิตต่อครับ
หลังจากที่ผมโสดแล้ว ผมเคยคิดว่าถ้าผมโสดผมจะลางาน 1 อาทิตย์ แล้วจะแบกเป้ไปเที่ยวคนเดียว แต่!!!! แต่ด้วยส่วนตัวขับมอไซต์ไม่เป็นเลยครับ
ทริปนี้ผมมีแพลนที่จะไปเที่ยวเหนือ อยากไปมากๆครับ อยากไปรถทัวร์ ไม่ก็รถไฟ อยากไปปล่อยใจ นั่งรับธรรรมชาติ แต่ติดตรงที่ผมขับมอไชต์ไม่เป็นเวลาไปไหนมาไหน เช่ามอไซ ไปผมคิดว่ามันน่าจะสะดวกกว่า ตอนนี้ก็ยังคงไม่กล้า แต่ถ้าวันไหนไปแล้ว ผมจะมาอัพเดทให้ฟังอีกทีนะครับ แต่ถ้าเพื่อนอยากแนะนำก็แนะนำได้นะครับ หรือว่ามาสอนผมขับมอไซต์หน่อยยย 5555 ปล.ถ้าผมไปจะมาเล่าให้ฟังนะครับ คิดว่าน่าจะได้ไปคนเดียว
ส่วนเรื่องความรัก คิดว่าต้องปลง ถอดใจแล้วครับ ยื่งเป็นเกย์มันง่าย คนจริงใจก็ต้องถูกทิ้งอยู่ยังวันค่ำ เห้อออ อายุก็เยอะขึ้นไปทุกทีเลย แล้วสมัยนี้สังคมก็ยังคงยอมรับอะไรแบบนี้ยาก จะให้ไปพูดเปิดตัวกับคนคุยเลยว่าเป็นติดเชื้อนะ ไอ้เราก็ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่เขาจะรับเราได้
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ เดี๋ยวถ้าว่าๆผมจะมาตั้งกระทู้ผมเรื่อยๆเลยครัย
หนุ่มน้อย hiv กลับมาอีกครั้งหลังจากเพิ่งกู้ account ได้
https://pantip.com/topic/38498611
กับกระทู้ข้างต้นนี้ กลับมาครั้งนี้ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ แพทฟอร์มนี้ ยังจะมีคนเล่นหรือคนมาอ่านอีกไหม
ผมขอใช้พื้นที่ของผมตรงนี้ไว้เขียน ไว้ระบาย ความรู้สึก และความทรงจำผมทั้งหมดแล้วกันนะคับ มีเรื่องมากมายในชีวิตผมมากๆเลยไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง
ถ้ามีเวลาผมจะมาเล่า เป็นตอนๆให้ฟังเลย ชีวิตยิ่งกว่าคอนเทนเลยครับ
หลังจากที่ผมได้จบความสัมพันธ์ที่มันไม่ดีครั้งนั้นมา ผมก็ได้อยู่กับตัวเอง ใช้ชีวิตกับตัวเองจนชินกับความโสดมาระยะนึ่ง ผมก็ได้มีสานสัมพันธ์กับคนที่เป็นผู้ป่วยติดเชื้อเหมือนกันกับผม ก็ตามความคิดของหลายๆคนที่เป็นเหมือนผมนั้นแหละครับ ที่คิดว่าหาแฟนที่เป็นเหมือนกัน ถึงจะเข้าใจกันและกัน มันก็หอมหวานแค่ช่วงแรกแหละครับ ทุกอย่างมันก็กลับมาหลูบเดิมครับ วนมาเรื่องเดิมๆการแอบคุย การแอบไปมีคนอื่น ทำไมหรอครับ ได้แต่นั่งถามตัวเองตลอดว่า ทำไมเกิดแต่กับกูว้าาาาาาา แต่ก็ไม่อยากโทษเขาฝั่งเดียวหรอก แต่ก็อาจจะเป็นผมด้วยครับที่งี่เง่า ได้แต่โทดชะตากรรมตัวเอง ดวงตัวเองที่คงต้องอาภัพแหละครับ
มันเหนื่อยมากนะครับ ผมตัวคนเดียวใช้ชีวิตใน กทม ญาต พี่น้องไม่มี เพื่อนก็มีแค่เพื่อนที่ทำงานซึ่งไม่สนิทมากครับ เพื่อนมหาลัยก็กระจายกันไปมีครอบครัวกันหมดแล้ว ไอ้เราก็ 30++แระ 55555 ส่วนตัวก็เริ่มชินแล้วครับกับสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ตอนนี้ ซึ่งผมรักษาตัวเองดีมากๆครับ ทานยา หาหมอตลอดไม่เคยคิดที่จะ ทำร้ายตัวเองเลย ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็ต้องดำเนินชีวิตต่อครับ
หลังจากที่ผมโสดแล้ว ผมเคยคิดว่าถ้าผมโสดผมจะลางาน 1 อาทิตย์ แล้วจะแบกเป้ไปเที่ยวคนเดียว แต่!!!! แต่ด้วยส่วนตัวขับมอไซต์ไม่เป็นเลยครับ
ทริปนี้ผมมีแพลนที่จะไปเที่ยวเหนือ อยากไปมากๆครับ อยากไปรถทัวร์ ไม่ก็รถไฟ อยากไปปล่อยใจ นั่งรับธรรรมชาติ แต่ติดตรงที่ผมขับมอไชต์ไม่เป็นเวลาไปไหนมาไหน เช่ามอไซ ไปผมคิดว่ามันน่าจะสะดวกกว่า ตอนนี้ก็ยังคงไม่กล้า แต่ถ้าวันไหนไปแล้ว ผมจะมาอัพเดทให้ฟังอีกทีนะครับ แต่ถ้าเพื่อนอยากแนะนำก็แนะนำได้นะครับ หรือว่ามาสอนผมขับมอไซต์หน่อยยย 5555 ปล.ถ้าผมไปจะมาเล่าให้ฟังนะครับ คิดว่าน่าจะได้ไปคนเดียว
ส่วนเรื่องความรัก คิดว่าต้องปลง ถอดใจแล้วครับ ยื่งเป็นเกย์มันง่าย คนจริงใจก็ต้องถูกทิ้งอยู่ยังวันค่ำ เห้อออ อายุก็เยอะขึ้นไปทุกทีเลย แล้วสมัยนี้สังคมก็ยังคงยอมรับอะไรแบบนี้ยาก จะให้ไปพูดเปิดตัวกับคนคุยเลยว่าเป็นติดเชื้อนะ ไอ้เราก็ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่เขาจะรับเราได้
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ เดี๋ยวถ้าว่าๆผมจะมาตั้งกระทู้ผมเรื่อยๆเลยครัย