ขอกำลังใจกับสภาพจิตใจเราตอนนี้หน่อยค่ะ รู้สึกตัวเองไม่มีทีพึ่ง อยู่กับเพื่อนละเหมือนโดนทิ้ง เข้าใจว่าสังคมมหาลัยพอคนเยอะก็เปลี่ยนกลุ่มสนิท หลังๆเริ่มรู้สึกตัวคนเดียว ไม่ได้บอกที่บ้านเพราะรสว่าปัญหาที่บ้านก็ส่วนหนึ่ง แฟนก็ไม่มี เลยไม่มีที่ไหนเป็นเซฟโซนเราได้เลย บางวันก็เอาแต่โทษตัวเอง ไม่อยากเป็นคนแบบนี้ ถ้าเป็นแบบนู่นนี่เพื่อนจะสนใจเราบ้างไหม คิดจนเลิกคิด วนไปวนมาจนใจชินชา เหนื่อยเหมือนอยากหายไปเลย
ขอกำลังใจ รู้สึกไม่มีที่ไหนเป็นเซฟโซนเราได้เลย