เศรษฐกิจไทยทรุด ส่วนหนึ่งเริ่มมาจาก วงจรซื้อเสียง-คอร์รัปชันเ หมือนไก่กับไข่ ใครคือต้นตอของปัญหา?

ในวงจรการเมืองไทยที่การซื้อเสียงเพื่อแลกกับอำนาจ และตามมาด้วยการทุจริตคอร์รัปชันเพื่อถอนทุนคืนและสะสมเสบียงสำหรับอนาคต กลายเป็นปัญหาเรื้อรังที่บั่นทอนประชาธิปไตย คำถามที่ว่า "ควรจะโทษใครดี ระหว่างนักการเมืองผู้ซื้อเสียง หรือประชาชนผู้ขายสิทธิ์" เปรียบได้กับปริศนาโลกแตกที่ว่า "ไก่กับไข่ อะไรเกิดก่อนกัน" ซึ่งจากการวิเคราะห์แล้ว ปัญหานี้มีความซับซ้อนและเชื่อมโยงกันจนยากที่จะชี้ชัดว่าฝ่ายใดเป็นผู้เริ่มต้นเพียงฝ่ายเดียว แต่ทั้งสองฝ่ายต่างเป็นส่วนหนึ่งของวงจรที่เกื้อหนุนซึ่งกันและกัน

นักการเมืองที่ทุ่มเงินซื้อเสียงมองว่าการเมืองคือการลงทุน พวกเขาใช้เงินมหาศาลเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการบริหารประเทศ และเมื่อได้อำนาจแล้ว ก็จำเป็นต้องถอนทุนคืนพร้อมแสวงหากำไรผ่านการทุจริตในรูปแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการทุจริตเชิงนโยบายที่เอื้อประโยชน์ให้แก่ตนเองและพวกพ้อง หรือการคอร์รัปชันผ่านระบบราชการ เงินที่ได้มาส่วนหนึ่งจะถูกเก็บไว้เป็นทุนสำหรับการซื้อเสียงในครั้งต่อไป กลายเป็นวงจรที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ในอีกด้านหนึ่ง การที่ประชาชนจำนวนไม่น้อยยอมรับเงินเพื่อแลกกับการลงคะแนนเสียง ก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้วงจรนี้ดำเนินต่อไปได้.[6] สาเหตุที่ประชาชนบางส่วนขายสิทธิ์ของตนเองนั้นมีหลากหลายมิติ:ฃ

ความยากจนและปัญหาปากท้อง สำหรับประชาชนที่รายได้น้อยและมีชีวิตที่ยากลำบาก เงินจำนวนไม่มากที่ได้รับจากการขายเสียงอาจมีความหมายอย่างยิ่งต่อการดำรงชีวิตเฉพาะหน้า ทำให้พวกเขาเลือกที่จะรับผลประโยชน์ระยะสั้นมากกว่าการคำนึงถึงผลกระทบระยะยาว

ระบบอุปถัมภ์ ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ที่ฝังรากลึกในสังคมไทย ทำให้ประชาชนในบางพื้นที่มองนักการเมืองเป็นเสมือน "ผู้มีพระคุณ" ที่คอยให้ความช่วยเหลือในยามเดือดร้อน การเลือกตั้งจึงกลายเป็นการตอบแทนบุญคุณมากกว่าการพิจารณาจากนโยบายหรืออุดมการณ์

การขาดความรู้ความเข้าใจในสิทธิของตนเอง ประชาชนบางส่วนอาจยังไม่ตระหนักถึงคุณค่าของหนึ่งสิทธิ์หนึ่งเสียงของตนเอง และผลกระทบของการซื้อสิทธิ์ขายเสียงที่จะย้อนกลับมาทำลายคุณภาพชีวิตและอนาคตของประเทศในระยะยาว

“รัฐพันลึก: ความจริงใต้ภูเขาน้ำแข็ง ต้นตอประเทศล่มสลาย”

บทนำ — เมื่อเกมถูกล็อกตั้งแต่ต้น https://www.facebook.com/share/p/19psPH3UBq/?mibextid=wwXIfr