น้องชายเรียนไม่จบม.3 สุดท้ายพาผู้หญิงเข้ามาอยู่ด้วย

สวัสดีค่ะ...เราเป็นพี่สาวค่ะ เล่าก่อนว่าครอบครัวเรามีแค่สามคนแม่ เรา และน้องชายต่างพ่อ หลายปีที่ผ่านมาเราใช้ชีวิตกันปกติสุขมาตลอดค่ะ เรากลับมาอยู่กับแม่ช่วงมัธยม ตอนนั้นน้องชายก็เข้าอนุบาลค่ะ เรากับน้องห่างกัน9-10ปีค่ะ เรื่องมันเริ่มขึ้นตั้งแต่ช่วงโควิดร้านก๋วยเตี๋ยวแม่เราเจ๊งค่ะ ขาดทุนยับ แล้วมีคนติดต่อให้แม่ไปเป็นแม่ครัวร้านอาหารที่เพิ่งเปิด เราก็เลยให้แม่ไปทำค่ะระหว่างนั้นก็ปกติดี แต่มีช่วงนึงแม่เหมือนได้เพื่อนใหม่ที่เป็นแม่ค้าตลาดใกล้ๆนั้นเลยมีสังสรรค์บ่อยขึ้นปกติแม่เราดื่มอยู่แล้วค่ะ แต่พอเริ่มสนิทกับคนใหม่ๆแม่เราเริ่มติดบุหรี่ทั้งๆที่ ที่ผ่านมาแกไม่เคยสูบเลย อยู่ๆแกก็มีแฟนซึ่งเป็นเจ้าของร้านใกล้ๆ ซึ่งเมียเจ้าของร้านก็มาร้านทุกวัน แม่ก็รู้แต่ก็ไปมีอะไรกัน เรื่องที่เล่ามาเราไม่เคยรับรู้เลยค่ะ น้องชายเราเป็นคนที่เห็นในเหตุการณ์ และรับรู้ทั้งหมด ช่วงนั้นเราเพิ่งเข้ามหาลัยปี1-2 ประมาณนี้ค่ะเลยอยู่บ้านเคลียร์งานของตัวเองแตาน้องชายติดแม่มาก+อยากไปเล่น เรื่องมันก็ร้ายแรงขึ้นเรื่อยญาติเราเค้าก็เริ่มไม่โอเคกับแม่เรามากๆเรากับแม่ก็ทะเลาะกันค่ะ เราเลยย้ายมาอยู่หอไม่ได้ติดต่อกับแม่อีกเลย ช่วงนั้นน้องชายเรากำลังจะเข้าม.1 ซึ่งน้องก็เลือกมาเรียนที่เดียวกับเราเพราะเห็นเราเรียนและใกล้บ้าน ทุกอย่างเหมือนจะโอเคแล้ว ระหว่างนั้นแม่ก็โทรมาด่าเราบ้างบอกว่าทำไมเราไม่ดูแลน้องเรื่องเข้าเรียน เรื่องในโรงเรียน เรื่องปรับพื้นฐาน ประชุม ตามน้องไปเรียนแบบนี้ เราเลยทะเลาะกันอีกแล้วไม่ได้ติดต่อกับแม่และน้องเลย แต่เวลาเราไปเรียนอาจารย์ก็จะมาบ่นเรื่องเด็กมัธยมเกเรบ้าง(โรงเรียนเรามีตั้งแต่มัธยมไปจนปริญญาตรีนะคะเรียนที่เดียวกันแต่ละคนตึก)ซึ่งเราก็รู้ว่าแกหมายถึงน้องเราแต่เราก็คิดว่าไม่เป็นไรคงเป็นเพราะเด็กผู้ชายจะซนก็ธรรมดา บางครั้งครูที่เคยพาเราไปแข่งตอนมัธยมก็เรียกมาคุยว่าน้องชายเราหรือที่บ้านมีปัญหานะ เราก็บอกไปแค่ว่าเราแยกออกมาแล้ว แต่ช่วงเราปี4 เรากลับไปอยู่บ้านแต่แม่ย้ายไปอยู่กับแฟนใหม่แล้วที่ไม่ใช่พ่อค้าคนนั้น แล้วแม่ก็เอาน้องมาอยู่ด้วยกับเราเพราะบ้านนั้นใกล้โรงเรียน
แต่น้องเราไปโรงเรียนสายตลอดเราปลุกก็ไม่ยอมไปอ้างว่า มีงานรร.บ้าง ครูไม่สอนบ้าง ซึ่งเราไม่รู้เรื่องราวฝั่งมัธยมแล้ว แต่เราตามตลอดจนเราจับได้ว่าน้องสูบพอต สูบกัญชาในห้องน้ำแล้วเราได้กลิ่นเราทะเลาะกับน้องชายตลอด เราพูดตรงๆว่าเราไม่มีเวลาดูแลน้องเลยเพราะเช้าเราไปเรียนเย็นถึงเที่ยงคืนเราทำพาร์ทไทม์ที่ร้านแห่งนึง บางเทอมเราก็ต้องไปฝึกงาน แต่พอเราจับได้เราเสียใจมากเลยค่ะน้องคบเพื่อนที่นิสัยไม่ค่อยดีเกเร กลางคืนไปข้างนอก ไม่ไปเรียนติด ร ทุกเทอม พอเราสอนน้อง น้องชายก็ตอบกลับด้วยคำพูดที่ว่า เป็นพี่ไม่ได้เป็นแม่จะมาสอนทำไม แม่ยังไม่เคยว่าเป็นใครมาสั่งมัน เราเสียใจมากเลยค่ะมันเจ็บใจแต่ที่น่าเจ็บใจทุกครั้งที่เรากับน้องทะเลาะกันแม่จะโทรมาต่อว่าเรา พูดเหน็บแนมเราให้เสียใจยิ่งกว่า ปกป้องน้องชายมากกว่าครส.ของเรา ระหว่างที่น้องอยู่กับเราน้องอยู่ม.2จะขึ้นม.3 แล้วนะคะลืมบอกแฮร่ๆ พอเราเรียนจบป.ตรีเราก็ไปทำงานประจำยิ่งทำให้ไม่ได้เจอน้องเลย
.
.
.
เข้าเรื่องหัวข้อเลยค่ะ แม่เราเอาน้องกลับไปอยู่ด้วยช่วงเราเริ่มงานประจำได้3เดือนค่ะ เอาไปอยู่กับบ้านแฟนใหม่เช่าบ้านให้เลย1หลังให้น้องอยู่เลย ทางแฟนใหม่แม่ก็ดูไม่ค่อยชอบน้องชายสักเท่าไหร่เพราะนิสัยไม่ค่อยจะดี เรียนไม่เอา ขอเงินแม่ตลอด แต่เราก็สบายใจที่อย่างน้อยน้องได้อยู่กับแม่น้องคงอยากอยู่กับแม่มากกว่าเราแหละจริงๆ ต่อจากนี้น้องคงดีขึ้น แต่ ผิดเลยค่ะ มันยิ่งไม่ไปเรียน บุหรี่ก็สูบกัญชาก็เอา แม่ห้ามมันไม่ฟังหรอกค่ะเพราะแม่ก็ทำให้น้องเห็น เราก็เคยสอนเคยบอกเราทำตัวเป็นพี่ที่ดีเปนตัวอย่างที่ดีที่ควรเอาแบบอย่าง เหล้าเราไม่กินบุหรี่เราไม่เคยคิดที่จะแตะเลยค่ะเหม็น การเรียนเราไม่เคยตกกว่า3.50เลย จบเกียรตินิยมอันดับ1และเป็นคนแรกของตระกูลเลยที่คว้าใบปริญญามาให้ครอบครัวได้มีหน้ามีตา ทุนก็ได้ ในโรงเรียนครูจะรู้จักเราจากเด็กทุนบ้างจากการเรียนบ้างจากการไปแข่งที่ต่างๆบ้าง แต่พอน้องชายเรามาทุกอย่างพังหมดมีแค่คำพูดที่ว่าอันนี้น้องชายเธอหรอต่างกันจังเนาะ คนนี้น้องเธอหรอ แม้แต่แม่ก็โดนครูว่าไม่ตามลูกบ้าง มีช่วงนึงเราทำงานแม่โทรมาบอกน้องเราโดนรุมตีเข้ารพ.เราก็ไปดูให้ ไปติดต่อโรวพักให้ ตำรวจก็ถามถึงแม่แต่เราก็บอกว่าน้องอยู่กับเราตำรวจก็เรียกแม่ไปคุยเลยค่ะว่าเป็นแม่ทำไมไม่ดูแลลูกตัวเอง เอง เราสงสารแม่มากเลยค่ะ ที่ผ่านมาเราทำหน้าที่ลูกได้สุดความสามารถและเต็มที่แล้ว แต่ พอใกล้ช่วงจบม.3 เราคุยกับแม่กับน้องสรุปน้องติด0 ติด ร เยอะมากค่ะตั้งแต่ม.1จนม.3 เกือบ30ตัวค่ะ ครูให้โอกาสมาแก้แล้วแก้อีกแต่น้องที่ไม่ไป แม่ก็ไม่ใช้ความเด็ดขาดสรุปไม่จบค่ะ เพื่อนรุ่นเดียวกับน้องชายขึ้นม.ปลายกันหมดแล้ว ตอนนี้เราย้ายมาอยู่กับแฟนที่ต่างจังหวัดแล้วค่ะ แต่มันก็อดห่วงไม่ได้มีการโทรถามแม่เป็นระยะไปเวลามีปัญหาแม่ก็จะชอบให้เราไปพูดกับน้องเพราะน้องกลัวเรามากกว่าเกรงใจเรามากกว่าแต่ที่เราเจอมันไม่ใช่ไงงง  ล่าสุดคือน้องชายแม่ไม่ให้แก้แล้วไม่ให้เรียนแล้วให้ไปขับรถส่งของแทน และน้องชายวัย15ปีเราพาผู้หญิงเข้ามาอยู่ในบ้านค่ะ ผู้หญิงอายุ18 เรียนกศน ยังไม่จบ งานไม่ได้ทำ แต่แม่เราก็ยอมให้มาอยู่แม่ฝ่ายหญิงก็ยอม ทีแต่เราที่ีรู้สึกไม่โอเคแต่คงเก็บได้ในใจแล้วมาระบายผ่านอินเทอร์เน็ต เราอยากให้น้องกลับไปแก้ไปลงเรียนใหม่ก็ได้ให้จบม.3 อย่างน้อยก็มีวุฒิหรืออดทนเรียนจนม.6 ก็จะได้มีงานที่ดีกว่านี้ทำ ทุกวันนี้กลายเป็นแม่ต้องมาเลี้ยงน้องชายและผู้หญิงที่ไหนไม่รู้อีก พี่ๆมีความคิดเห็นอย่างไรคะ
.
.
เราควรมีวิธีจัดการกับความห่วงนี้ยังไงหรือเราไม่ควรยุ่งเลยคะ เราแอบอยากพาน้องไปอยู่โรงเรียนกินนอนแบบบังคับไปเลยแต่ก็อย่างว่านะมันก็ฝืนใจใครไม่ได้หรอกแต่เราสงสารแม่ สงสารอนาคตเด็กคนนี้ในฐานะพี่สาวคนนึงและเราก็ไม่ได้พึงพอใจการที่อีไหนไม่รู้มาเกาะเด็กผู้ชายกินไปแบบนี้ วัยนี้เขาควรได้ใช้ชีวิตดีๆสิ เห้อออ ขอบคุณที่อ่านจนมาถึงตรงนี้ค่ะ