ความบกพร่องทางพัฒนาการและสติปัญญาของเด็ก กับการกลั่นแกล้งในโรงเรียน????

เราขอสารภาพเลยว่าเราเป็นเด็กสมาธิสั้นและเคยไปตรวจมาแล้วว่าเป็นออทิสติกแต่เป็นชนิดดี เราจะบอกให้ว่าตอนนั้นที่เราอยู่อนุบาลจนถึงมัธยม เราถูกเพื่อนแกล้งบ่อยมากเพราะว่าเป็นสมาธิสั้น ถึงขั้นเรียกเราว่า"บ้า" หรือเรียกเราว่าเป็นเด็กไม่เต็มบ้าง​ เราเคยฟ้องครูแล้วแต่ครูก็ไม่ได้จัดการอะไรแค่บอกว่าเด็กเล่นกัน เวลาเราถูกครูลงโทษในห้องเรียนด้วยความที่เราเป็นเด็กสมาธิสั้นเรามักจะโดนล้อแบบสมเพชเป็นพิเศษ แล้วอีกอย่างนึงแม้กระทั่งมีงานกลุ่มหรือจับกลุ่มกินข้าวเลี้ยงฉลองกันในงานโรงเรียน เรามักจะอยู่คนเดียวเสมอเพราะครูบอกว่าเป็นเด็กสมาธิสั้นควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เพราะว่าคุณพ่อบอกกับคุณครู เราโดนล้อจนฝังใจแล้วเครียดจนอยากจบชีวิตตัวเองมากก็เลยต้องให้หมอสั่งยาแก้เครียดมากิน ปัจจุบันนี้เราก็ยังกินยาแก้เครียดอยู่ ตอนนี้ก็ย้ายมาอยู่กศน.แล้วเพราะว่าสังคมที่นั่นไม่มีการกลั่นแกล้ง และเรากินยาแก้เครียดเนื่องจากเครียดฟุ้งซ่านจากการเล่นโทรศัพท์  

กลับมาเข้าเรื่องบ้างเราอยากจะบอกว่าสังคมในโรงเรียนของประเทศไทย สังคมนี้ใจร้ายกับเด็กที่มีความบกพร่องทางพัฒนาการและสมอง อย่างเช่นเด็กออทิสติก ดาวน์ซินโดรมบ้าง หรือไม่ก็เด็กสมาธิสั้น คนก็เลยเหมารวมว่าเด็กพวกนี้เป็นเด็กบ้าเด็กปัญญาอ่อน ต่างจากสังคมต่างประเทศที่เขาไม่มีการบูลลี่เรื่องสติปัญญาเรื่องพัฒนาการเลย แบบนี้มันเป็นที่บุคคลที่เอาแต่เหมารวมจนกลายเป็นการอคติหรือเป็นที่สังคมกันแน่???